Ημερομηνία Πέμ Μαρ 28, 2024 10:52 pm
Text Size

Ασφάλεια Πτήσεων - Συμβάντα

Congestus : Κι αν σου κάτσει ? Σου αλλάζει την ......

Περιγράψτε ένα συμβάν που σας έτυχε στη πτήση (ή στο έδαφος) να το αναλύσουμε.

Συντονιστής: Moderators

Congestus : Κι αν σου κάτσει ? Σου αλλάζει την ......

Δημοσίευσηαπό Papashark » Τρί Ιουν 14, 2005 6:55 pm

guru έγραψε:Αμφίκλεια – welcome to Congestus party

Οι ελπίδες μου για αυτόματη βόλτα πήγαινε – έλα στο Καλλίδρομο (και 30χλμ έξτρα απόσταση) εμποδίστηκαν από βαρβάτο congestus ακριβώς στην πορεία μου και βόρεια της Αμφίκλειας.

Εντάξυ, καλά ήρθαμε, ας πάμε για προσγείωση στην Αμφίκλεια, αλλά μήπως γίνεται ο χαμός προς το έδαφος?

Ανεξέλεγκτα και ισχυρά ανοδικά, ας εφαρμόσουμε τον κανόνα ασφαλείας που δεν λέει προσγειωθείτε εκεί που είστε, αλλά απομακρυνθείτε όσο μπορείτε…

Ευθεία λοιπόν μακριά από το congestus, αλλά αυτό να μεγαλώνει επικίνδυνα προς το μέρος μου. Καλά τι το ταΐζουν? Δεν μπορεί… πετάμε με την ίδια ταχύτητα ως προς τον αέρα, αν πάω ευθεία θα ξεφύγω… (famous last words)

Είμαι λίγο πιο έξω από την άκρη του congestus, και το vario ασπρίζει, τσιρίζει κλπ (ανάλυση αργότερα: +13m/s).

Πως γίνεται? Πετάω ευθεία, από επάνω είναι μπλε αν και είμαι ακριβώς στην άκρη του σύννεφου, και το νούμερο στο υψόμετρο γυρνάει σαν ρουλέτα… Μήπως δημιουργείται μέτωπο από το υπερβολικό ρούφηγμα? Full alert για το αν το υψόμετρο ανέβει επικίνδυνα, μελέτη για την πορεία μου νότια όπου οι σκιές δείχνουν να μην υπάρχουν σύννεφα, και περιμένουμε χωρίς κινήσεις πανικού…

Ευτυχώς όταν ανέβηκα στα 2500 και ενώ είχα την βάση 100-200μέτρα κάτω μου, αλλά με εμένα μπροστά από το τείχος του congestus, σταμάτησε η άνοδος.

Μου φάνηκε ότι επιτέλους άρχισα να απομακρύνομαι από τον καθόλου φιλικό τείχος, όταν μπροστά και κάτω μου άρχισε να δημιουργείται ένα νέο τείχος από το πουθενά (εμ βέβαια αφού πετάω ψηλότερα από την βάση τι περίμενες). Τώρα κατάλαβα τι το ταΐζουν και μεγαλώνει… ΠΙΛΟΤΟΥΣ!!!

Με κατάπιε λοιπόν το νέο τείχος, αλλά είχα προλάβει να σημαδέψω στο GPS πια είναι η περιοχή που από τις σκιές στο έδαφος, δεν έχει σύννεφα. Προσπαθώ μέσα στο έντονο ταρακούνημα και στο άσπρο σκοτάδι να διατηρήσω αυτή την πορεία (καθόλου εύκολο όταν οι αναταράξεις σε στρίβουν συνεχώς)…

Τελικά βγήκα όπως το περίμενα ενώ φάνηκε ότι ο κίνδυνος είχε περάσει και είχα δημιουργήσει >10χλμ απόσταση από το congestus.


Διαβάζωντας τα παραπάνω, το πρώτο πράγμα που έκανα ήταν να πω στον guru μετά τα σχετικά συγχαρητήρια, ήταν να προσέχει τι γράφει μην πάρει κανένας αέρα....

Το τέλος καλό, όλα καλά, δεν είναι πάντα ο κανόνας, αντίθετα μάλιστα, μόνο και μόνο ότι μπήκε κάποιος στην περιπέτεια είναι αρνητικό.

Αυτό συζήταγα πριν από λίγο με τον guru, ότι το λαθος είναι ότι βρίσκετε κανείς να πετάει δίπλα από τα congestus, αλλά πως μπορείς να προβλέψεις ότι σε 2 βουνά παρακάτω που θα πας (βλέπε 70-80 χιλιόμετρα μακριά), θα γίνετε χαμός ?

Θα αναφέρω 2 περιπτώσεις στις οποίες δεν πέταγα, η πρώτη πέρσυ στην Κόνιτσα και η δεύτερη συνέβει στις ΗΠΑ πριν από 15 χρόνια και βάλε.

Στην Κόνιτσα πέρσυ Μάϊο μήνα, είχαμε την κοινή διοργάνωση αετών και παραπέντε, και εκεί έτυχε να είμαι δντης αγώνων.

Η μέρα βρώμαγε καταιγίδα από νωρίς. Η εποχή ήταν του θερίσματος καταιγίδων στην περιοχή, και όλα έδειχναν προς τα εκεί.

Όμως οι πιλότοι ήθελαν να πετάξουν, η επιτροπή τασκ σχεδίαζε μεγάλα τρίγωνα, και όλοι ετοιμαζόντουσαν, το ίδιο και ο καιρός.

Τότε έθεσα ένα μικρό veto να γίνει πολύ μικρό το τρίγωνο μήπως και προλάβουμε.

Ξεκίνησαν οι απογειώσεις, σε καμιά ώρα από το άνοιγμα του παράθυρου όλα τα παραπέντε είχαν καθήσει λόγο του δυνατού άνεμου, ενώ 5-6 αετοί προχώραγαν να βγάλουν το τρίγωνο (ο πρώτος ήθελε λιγότερο από 15' ακόμα για να το κάνει).

Τότε οι 3 υπεύθηνοι για τον αγώνα (δντης αγώνα αετών, δντης αγώνα αλεξιπτώτου πλαγιάς και υπεύθηνος ασφαλειάς) αποφασίσαμε την διακοπή και την άμεση προσγείωση των πιλότων.

Ο λόγος ότι νότια στο τρίγωνο η ανάπτυξη του congestus ήταν πλέον ορατή (σε 25' έβρεχε μέσα στο τρίγωνο). Όλα τα παραπέντε είχαν ήδη προσγειωθεί, οι αετοί μέσα σε 5' προσγειώθηκαν και είπαμε τέλος όλα καλά.

Όμως δεν ήταν έτσι ...

Δεν ήταν έτσι για 2 λόγους, πρώτον όταν έχεις μια προδιεγεγραμμένη καταιγίδα, για μένα τουλάχιστον δεν πετάς. Αγωνιστηκά η μέρα δεν είχε νόημα, οι πιλότοι ριψοκινδύνεψαν άδικα, άσε που μπορεί οι 3 υπεύθηνοι να είμασταν στόκοι ή να κάναμε λάθος και να αργούσαμε να δώσουμε ακύρωση, και να πέρναμε κανέναν στο λαιμό μας.

Δεύτερον γιατί σχεδόν παράλληλα με το congestus στα νότια της αγωνιστικής διαδρομής, δημιουργήθικε και δεύτερο βόρεια από την απογείωση. Αποτέλεσμα ήταν πιλότος παραπέντε, που πέταξε εκτος αγώνα και ανεμοπορούσε πάνω από την απογείωση να έχει σοβαρό πρόβλημα.

Το congestus άρχισε να τον ρουφά και να τον τραβά προς Αλβανία μεριά.

Κάποιοι που ήταν στην απογείωση θα μπορούν να μας διηγηθούν πιο σωστά το τι έγινε, αυτό που θυμάμαι πάντως από τα VHF είναι να προσπαθούν να του πουν πως θα κατέβει, και όχι πως θα πετάξει ποιό γρήγορα μπροστά.

Τελικά ύστερα από 20' προσπάθειας, κατάφερε να προχωρήσει 500 μέτρα και να κατέβει άλλα 500 και να πάει για προσγείωση....


Την δεύτερη περίπτωση δεν την έζησα από κοντά, την διάβασα στα περιοδικά.

Στις ΗΠΑ σε αγώνα αετών, στο τέλος της δεκαετίας του 80, σε κάποιο σημείο βγήκε congestus και άρχισε να ρουφάει τους πιλότους.

Εκεί υπήρξαν 3 κατηγορίες πιλότων.

Η πρώτη που προσπάθησε να κατέβει όσο πιο γρήγορα μπορούσε και κατέληξε με νεκρούς που προσέκρουσαν στο βουνό με μεγάλη ταχύτητα, και βαρύτατους τραυματισμούς.

Η δεύτερη που προσπάθησε και πάλι να κατέβει όσο πιο γρήγορα μπορούσε, αλλά απλά δεν τα κατάφερε, αυτοί είχαν νεκρούς που είτε πέθαναν από το κρύο, είτε είχαν βαρύτατους τραυματισμούς αφού κατέληξαν στο gas front.

Η τρίτη ήταν αυτή που έκαναν ότι και ο guru παραπάνω, προσπάθησαν να διαφύγουν όσο πιο γρήγορα μπορούσαν, είτε προς τα εμπρός, είτε προς τα δεξιά και αριστέρα της καταιγίδας. Αυτοί δεν είχαν κανέναν τραυματισμό...

Υπ'΄όψιν ότι όλοι μαζί ήταν ένα γκρούπ σχεδόν 20 πιλότων που πέταγαν στο ίδιο περίπου σημείο....


Πάντοτε λέω ότι η πρόληψη είναι η καλύτερη αντιμετώπιση, τι κάνουμε όμως όταν κακή ώρα σαν τον guru δεν μπορούμε να προβλέψουμε ?

Διάβαζα τότε στα περιοδικά τον σωστό τρόπο αποφυγείς καταιγίδας, και λέγανε, να ξέρεις πάντα προς τα που κινήτε το congestus, και εκεί τράβα μπροστά, ή δεξιά/αριστερά. Όσο και να σε τραβάει μέσα, όσο και να σε τραβάει προς τα πάνω, εάν μπορείς να πετάξεις ποιό γρήγορα από ότι σε τραβάει, σε κάποια στιγμή θα βγεις μπροστά της 100-500 μέτρα πιο ψηλά από την βάση....

Θα πρώτινα να συζητήσουμε λίγο,τι κάνουμε όταν έχουμε ήδη κάνει το λάθος να βρεθούμε αγκαλιά με το congestus, είτε γιατί το γράψαμε στα παλιά μας τα παπούτσια, είτε γιατί δεν μπορούσαμε να το προβλέψουμε από πριν...[/quote]

Papashark
EN B
 
Δημοσ.: 36

Δημοσίευσηαπό guru » Τρί Ιουν 14, 2005 8:47 pm

Με τον papashark, είχαμε αρχικά μια διαφωνία και τον παρότρυνα να γράψει την άποψή του, διότι περιέχει πληροφορίες που μπορεί να φανούν πολύτιμες σε κάποια δύσκολη κατάσταση.

Η διαφωνία μου ήταν ότι δεν μπορούμε να λέμε ότι αποφεύγουμε τις δύσκολες καταστάσεις και να τελειώνει η συζήτηση εκεί. Αν η μόνη πληροφορία που έχουμε ακούσει είναι μακριά, ο αράπης κλπ., τότε όταν η απρόβλεπτη φύση κάνει τα παιχνίδια της, αντί να βάλουμε σε εφαρμογή κάποιο σχέδιο διαφυγής θα πούμε: ωχ μας έπιασε ο αράπης, και είτε θα παγώσουμε είτε θα ακολουθήσουμε την συμβουλή του πανικού: Μας ανεβάζει επάνω, θα αντισταθούμε πηγαίνοντας κάτω, κάτι που είναι εντελώς λάθος.

Αν βάλουμε πόσα ατυχήματα έχουν γίνει από άνοδο σε καταιγίδα, σε σχέση με πόσα από υπήνεμα και ανατάραξη κοντά στο έδαφος, τότε μπορεί και να αρχίσουμε να απομυθοποιούμε το congestus.

Ο μεγαλύτερος κίνδυνος που διέτρεχα, ήταν ο εαυτός μου. Αν παρασυρόμουνα σε προσπάθειες πανικού, θα μπορούσα πολύ γρήγορα να με φέρω σε όρια εξάντλησης και λιποθυμίας παρόλο που δεν υπήρχε καταιγίδα, και αυτό που θα ακολουθούσε θα ήταν η μη δυνατότητα για πτήση full alert σε περιοχή έντονων αναταράξεων κάτω από το congestus και κοντά στο έδαφος, κάτι που είναι και τελειωτικό.

Μην ξεχνάμε ότι αυτό που στο έδαφος μας προκαλεί ένα ελαφρό λαχάνιασμα, στα 2000 – 3000 μέτρα μας εξαντλεί.

Πιστεύω ότι αυτή η πληροφόρηση λείπει από τους πιλότους. Ότι ο μεγαλύτερος κίνδυνος προέρχεται από τους ίδιους και όχι από τα φαινόμενα του congestus ή της καταιγίδας.

Αναφέρομε βέβαια στην άνοδο και όχι στο gust-front που μπορεί να προκληθεί στην υπήνεμη πλευρά της καταιγίδας.

Η αντιμετώπιση: μένουμε όσο πιο ήρεμοι μπορούμε και ακολουθούμε το σχέδιο απομάκρυνσης προς την κοντινότερη πλευρά του σύννεφου που δεν είναι υπήνεμη (και άρα μας βάζει στο gust-front).

Δεν έχει σημασία πόση ώρα θα παραμείνουμε και πόσο ψηλά θα ανεβούμε μέσα στο σύννεφο. Αν είμαστε σε κατάσταση ηρεμίας, υπάρχει αρκετό οξυγόνο και πάνω από τα 3500 μέτρα. Αν όχι και στα 2000 μέτρα μπορεί να έλθει η εξάντληση.

Θα πρέπει να θυμόμαστε ότι καλύπτουμε την απόσταση που μας χωρίζει από την έξοδο, με την ταχύτητα του παραπέντε, όσο βέβαια το κρατάμε σε ευθεία πτήση με το GPS. Μπορεί να δημιουργηθεί και έξτρα όγκος σε σχέση με το πότε μπήκαμε στο σύννεφο, αλλά αυτό δεν θα κάνει τρομερή διαφορά.

Πρέπει βέβαια να βάλουμε και κάποια όρια στο πόσο ψηλά θα αφήσουμε να ανέβουμε. Αν ξεπεράσουμε τα 3500μ (σε κατάσταση ηρεμίας) τότε πρέπει να αρχίσουμε να σκεφτόμαστε ότι το πιθανότερο είναι να μην λειτουργούμε φυσιολογικά σε λίγη ώρα λόγω υποξίας ή ψύχους, οπότε ότι αντιδράσεις είναι να γίνουν θα πρέπει να γίνουν εκείνη την στιγμή.

Σε αυτά τα όρια δεν υπάρχουν γενικές συμβουλές, αλλά οι προσωπικές επιλογές για αυτοσυντήρηση.

Το σχέδιο που έχω για εμένα προσωπικά, είναι ότι θα προσπαθήσω να αποκτήσω κάθετη ταχύτητα χωρίς όμως να εξαντληθώ. Τα παραπέντε έχουν μεγαλύτερες δυνατότητες από τον αετό για κάθετη ταχύτητα. Ένα παρατεταμένο full-stall με τα χέρια κλειδωμένα, μπορεί να μας δώσει από -12 έως -15m/s χωρίς τόσο επίπονη προσπάθεια όσο μια σπειροειδή. Αν τελικά έρθει η εξάντληση και η λιποθυμία, θα τραβήξω το εφεδρικό διότι έτσι κι αλλιώς δεν θα μπορώ σε λίγο να χειριστώ την πτέρυγα και δυστυχώς αναλαμβάνει μετά η τύχη (το κισμέτ).

Το θέμα το κάναμε γκραν γκινιόλ και ακατάλληλο για ανηλίκους, αλλά έτσι είναι η φύση του.

Πιστεύω όμως ότι καλύτερα ο κάθε πιλότος να κάνει το προσωπικό του πλάνο και να είναι έτοιμος να το εκτελέσει με ηρεμία, παρά να ψάχνεται.

Ο χειρότερος εχθρός είναι ο εαυτός μας σε κατάσταση πανικού.

Και αφού τα κάνουμε όλα αυτά θεωρητικά, να αποφύγουμε πάση θυσία στο να μπλέξουμε σε αυτές τις καταστάσεις (αλλά να έχουμε και έτοιμο το πλάνο μας ε?).

Apostolos Mavrothalassitis
Axis team
guru
Competition
 
Δημοσ.: 537

Δημοσίευσηαπό norad » Τρί Ιουν 14, 2005 9:37 pm

Πωπω... μήπως να πήγαινα παραλία το ΣΚ?

norad
Διαχειριστής||Διαχειρίστρια
 
Δημοσ.: 2013

Δημοσίευσηαπό norad » Τρί Ιουν 14, 2005 9:37 pm

Μπα... Κιθαιρώνα σου'ρχομαι !!

norad
Διαχειριστής||Διαχειρίστρια
 
Δημοσ.: 2013

Δημοσίευσηαπό adreas » Τρί Ιουν 14, 2005 11:34 pm

Είχα διαβάσει κάπου πρόσφατα μία περίπτωση κάτι ανατολικοευρωπαίων Κροατών όπου τους ρούφηξε ένα κτήνος και ο αφηγητής επέζησε ρίχνοντας εφεδρικό και τυλίγοντας το πανί του παραπέντε γύρω του. Το link είναι εδώ:

http://www.poweredparaglidingontario.com/weather/sucked_in.htm

Guru, αναφέρεις ότι:

Είμαι λίγο πιο έξω από την άκρη του congestus, και το vario ασπρίζει, τσιρίζει κλπ (ανάλυση αργότερα: +13m/s).


Και αναρωτιέμαι σαν ασχετίλας, ήτανε το ρούφηγμα του congestus? Ή είχε στείλει κανένα γαιδούρι gust front συστημένο στο έδαφος που πέρασε σφήνα από κάτω σου και σήκωσε τον υπόλοιπο αέρα? Θα μπορούσες να το καταλάβεις αυτό από ψηλά? Κι άμα φρικάριζες και κατάφερνες κάπως να κατέβεις σε τέτοιες συνθήκες δε θα έτρωγες κάπου ένα shear στρώμα που θα σου άλλαζε τον αδόξαστο (για να μην αναφέρουμε την άκρως διασκεδαστική προσγείωση μέσα σε gust front)?

adreas
Competition
 
Δημοσ.: 569

Δημοσίευσηαπό GUS » Τετ Ιουν 15, 2005 12:37 am

adreas έγραψε:Κι άμα φρικάριζες και κατάφερνες κάπως να κατέβεις σε τέτοιες συνθήκες δε θα έτρωγες κάπου ένα shear στρώμα που θα σου άλλαζε τον αδόξαστο (για να μην αναφέρουμε την άκρως διασκεδαστική προσγείωση μέσα σε gust front)?


Ψυχραιμία, προσπάθησε να μη φρικάρεις.

Φρικάρουμε όταν δεν επεξεργαζόμαστε τα δεδομένα που μας βομβαρδίζουν επαναλαμβάνοντας κύκλους π.χ. "ανεβάζει τρελά", "κρυώνω", "δε βλέπω", "ανεβάζει τρελά", "κρυώνω", "δε βλέπω", "ανεβάζει τρελά", "κρυώνω", "δε βλέπω", κ.ο.κ. ή κάπως έτσι.

Τα παίρνουμε με τη σειρά και τα τακτοποιούμε με ψυχραιμία και αισιοδοξία:
"ανεβάζει τρελά - θα κάνω μία καλή ευθεία προς τα βόρια που είναι καθαρά να ξεφύγω αφού το σύννεφο πάει δυτικά",
"κρυώνω - θα κουνηθώ να ζεσταθώ",
"δε βλέπω - βλέπω όμως τα όργανα και για την ώρα είναι αρκετό".

Το καλύτερο που έχεις να κάνεις είναι να φύγεις όσο πιο μακριά μπορείς και όχι να κατέβεις εκεί, ακόμα και αν μπορείς να κατέβεις εκεί.

GUS
EN B
 
Δημοσ.: 104

Δημοσίευσηαπό guru » Τετ Ιουν 15, 2005 12:48 am

adreas έγραψε:Και αναρωτιέμαι σαν ασχετίλας, ήτανε το ρούφηγμα του congestus? Ή είχε στείλει κανένα γαιδούρι gust front συστημένο στο έδαφος που πέρασε σφήνα από κάτω σου και σήκωσε τον υπόλοιπο αέρα? Θα μπορούσες να το καταλάβεις αυτό από ψηλά? Κι άμα φρικάριζες και κατάφερνες κάπως να κατέβεις σε τέτοιες συνθήκες δε θα έτρωγες κάπου ένα shear στρώμα που θα σου άλλαζε τον αδόξαστο (για να μην αναφέρουμε την άκρως διασκεδαστική προσγείωση μέσα σε gust front)?

Είπαμε, ο χειρότερος εχθρός είναι ο εαυτός σου... Αν φρικάρεις τότε δεν θα σου μείνουν και πολλές δυνάμεις για οτιδήποτε άλλο. Καλό και το παράδειγμα του GUS πως να φρικάρεις επαναλαμβάνοντας άσχετα με την διαφυγή σου πράγματα.

Όσο για την άνοδο στο μπλε, μπροστά στο congestus, gust front δεν πρέπει να ήταν, 1. διότι ήταν congestus και όχι cumulonimbus (καταιγίδα), 2. ήμουν στην προσήνεμη πλευρά, και τα gust front φεύγουν προς τα πίσω.

Το συζήτησα χθες με τον Slav μόλις ήρθε από Γαλλία, και του έχει συμβεί το ίδιο. Μια υπόθεση που συμφωνώ είναι ότι απλώς το congestus μεγάλωνε ραγδαία, και πετύχαμε την ανοδική του περιοχή που όμως ήταν μπλε επειδή δεν είχε προλάβει να υγροποιηθεί ο αέρας. Κάτι που βέβαια έγινε γρήγορα, και μας τύλιξε η νέα επέκταση του congestus.

Apostolos Mavrothalassitis
Axis team
guru
Competition
 
Δημοσ.: 537

Δημοσίευσηαπό adreas » Τετ Ιουν 15, 2005 2:15 am

Μάλιστα, σκεφτόμουνα ένα πολύ απλό αλλά πιθανό σενάριο και έλεγα να το αναφέρω για να δούμε κατά πόσο είναι δυνατόν.

Ας πούμε ότι είμαστε πιο χαμηλά από τον guru και μας χτυπάει ένα πιο "κυριλέ" γενικευμένο +7 (που μόνο κυριλέ δεν είναι αλλά λέμε τώρα) κοντά σε κάποιο γαιδουροσύννεφο που δεν είμαστε και πολύ σίγουροι τι καπνό φουμάρει. Αν το +7 μπορεί όντως να δημιουργηθεί από το πιθανό gust front που ξέρασε το σύννεφο και σπρώχνει τον αέρα από κάτω μας, πώς το καταλαβαίνουμε αν είμαστε ψηλοχαμηλά (αρκετά ψηλοί για να μη βλέπουμε το χαμό στο έδαφος, αρκετα χαμηλοί για να είμαστε σχετικά μακρυά απ' το σύννεφο)?

Ας πούμε ότι αρχίζουμε να ψιλοανησυχούμε και φεύγουμε σφαίρα για κάτω. Αν από κάτω μας περνάει το άκρως τσαμπουκαλεμένο gust front, ξαφνικά θα φάμε μια σφαλιάρα που θα είναι όλη δικιά μας καθώς θα βουτήξουμε κατευθείαν στην αγκαλιά του μέσα από ένα πολύ ζωηρό shear layer (πως το λένε πάλι τούτο στα ελληνικά?). Με το που θα ανακτήσουμε το πανί, τις αισθήσεις μας και ένα κάποιο αυτοέλεγχο θα ανακαλύψουμε ότι πάμε με υπερηχητική ταχύτητα (γι αυτό δεν κάνει να πετάμε με GPS, μερικά πράματα καλό είναι να μην τα μαθαίνουμε και μας πιάνει ταράκουλο ;-)). Από κει λοιπόν που ήμασταν τι ωραία στα ύψη και ανεβαίναμε (έστω ανησυχητικά), ξαφνικά είμαστε χαμηλοί, μέσα σ'ένα αντικοινωνικό στρώμα αέρα που γκρεμίζει σπίτια και όπου χτυπάει εμπόδιο φτιάχνει αναταράξεις που κόβουνε αρντάνες.

Επιστημονική φαντασία ή (μακρυνή έστω) πιθανότητα? Αν το δεύτερο, υπάρχει κανένας τρόπος να ξέρουμε τι περνάει από κάτω μας και αν είμαστε ασφαλείς να βουτήξουμε στα χαμηλά?

adreas
Competition
 
Δημοσ.: 569

Δημοσίευσηαπό guru » Τετ Ιουν 15, 2005 10:22 am

Andrea νομίζω ότι δεν κατάλαβες ότι όλες οι συμβουλές από τον papashark τον GUS και εμένα, είναι να μην «προσπαθήσεις» να κατέβεις κάτω, αλλά να φύγεις όσο πιο ευθεία και όσο πιο μακριά γίνετε.

Αν εσύ επιμένεις να κατέβεις, τότε βρες και τρόπο να αντιμετωπίσεις και τα επακόλουθα φαινόμενα. Άσε που το πιθανότερο αν μπλεχτείς για τα καλά, είναι να μην κατέβεις αλλά απλώς να σπαταλήσεις τις δυνάμεις σου στο ίδιο δυσμενή σημείο.

Υ.Γ. Wind shear στα Ελληνικά: Ρώτα τον norad (η αγαπημένη του ανεμοβαθμίδα)

Apostolos Mavrothalassitis
Axis team
guru
Competition
 
Δημοσ.: 537

Δημοσίευσηαπό badder » Τετ Ιουν 15, 2005 10:31 am

Χμμμ, Ανεμοβαθμίδα... είναι gradient. τέτοιο δεν πετάς και εσύ? :P

Η απλούστερη λύση είναι η σωστή.
badder
Διαχειριστής||Διαχειρίστρια
 
Δημοσ.: 2712

Δημοσίευσηαπό guru » Τετ Ιουν 15, 2005 10:42 am

badder έγραψε:Χμμμ, Ανεμοβαθμίδα... είναι gradient. τέτοιο δεν πετάς και εσύ? :P


Γι αυτό και το post μου για ανεμοβαθμίδα. Έμμεση διαφήμηση…

Το shear όμως πως το μεταφράζεις?

Apostolos Mavrothalassitis
Axis team
guru
Competition
 
Δημοσ.: 537

Δημοσίευσηαπό badder » Τετ Ιουν 15, 2005 10:55 am

Η μετάφραση είναι θέρισμα... και με τρομάζει ο συσχετισμός με το παραπέντε (να βγεί ο θεριστής κτλ. :P)

Η απλούστερη λύση είναι η σωστή.
badder
Διαχειριστής||Διαχειρίστρια
 
Δημοσ.: 2712

Δημοσίευσηαπό adreas » Παρ Ιουν 17, 2005 4:13 pm

Ρε γαμώτο, είχα γράψει μια ωραία μεγάλη απάντηση σ' αυτο το thread και την έφαγε το τέρας του internet. Πάμε πάλι περίπου στα ίδια:

Έχουμε και λέμε. Μέχρι στιγμής, με έχουν χτυπήσει δισάκις gust frontάκια κατά τη διάρκεια κοντρόλ στο έδαφος. Και τις δύο φορές τά ακουσα να έρχονται από το θόρυβο στα δέντρα κάνα δυο τρία δευτερόλεπτα πριν σκάσουνε. Και τις δύο φορές ακολύθησε η βροχή μέσα σε λίγα λεπτά. Τι μια φορά είχα το πανί κάτω και φρόντησα να μείνει εκεί. Την άλλη το είχα πάνω, δεν πρόλαβα να το ρίξω και με πήγε ροντέο καμιά 50αριά+ μέτρα μέχρι να το ηρεμήσω (γρασιδάκι και ίσιωμα αλλά με την ψυχή στο στόμα). Και τις δύο φορές ο ουρανός νεφοψευδοροφή στα χαμηλά όσο παέι το μάτι. Δεν ξέρω αν είχε κανένα κτήνος CumuloGamikoulous κρυμένο σε καμιά μερά αλλά με τι ενέργεια να ανέβει αφού ο ήλιος δε φαινότανε από πουθενά?

Τέλος πάντων, όπως είπα, ο καιρός ήταν λίγο πολύ στάνταρ κωλόκαιρος με χαμηλό ταβάνι και ψιλοκουνηστός στον οποίο έχω κάνει αμέτρητες ώρες κοντρόλ και δυναμικό στα λοφάκια. Έχω επίσης δει διαγράμματα στα οποία το gust front σπρώχνει τον αέρα μπροστά του και τον σηκώνει. Ας πούμε τώρα ότι πετάμε και αρχίζει να παραβαράει ύποπτα το βάριο. Έχουμε τα εξής σενάρια:

α) παραπλησιάσαμε το σύννεφο.
β) οι συνθήκες γενικά αρχίζουνε να γίνονται πολύ ρουφηχτές.
γ) περνάει από κάτω μας gust front.

Στο α) κατεβαίνουμε λιγάκι και ούτε γάτα ούτε ζημιά. Στο β) κατεβαίνουμε λιγάκι και άμα λάχει λιγάκι ακόμα και μέτα λίγο πιο κάτω και μετά δε βαριέσαι πάμε για κάτω, ούτως ή αλλως σκατόκαιρος είναι.

Το α) και β) συμβαίνουν 99%, εδώ που τα λέμε δεν ξέρω καν αν μπορεί να συμβεί το γ) (το έχω δεί μόνο σε διάγραμα). Αν όμως συμβεί τότε το να αντιδράσεις όπως στο α) και β) είναι πολύ κακή ιδέα.

Και ερωτώ, υπάρχει άραγες κανένας τρόπος να ανιχνεύσεις από ψηλά αν περναέι κανένα gust front από κάτω σου πριν πας να βουτήξεις μέσα?

adreas
Competition
 
Δημοσ.: 569

Δημοσίευσηαπό norad » Παρ Ιουν 17, 2005 4:46 pm

Υπάρχουν κάποια κολπάκια για να εκτιμήσεις την ένταση του αέρα στο έδαφγος όταν βρίσκεσαι ψηλά όπως:

1. Το χρώμα στις ελιές γίνεται πιο ανοιχτό (επειδή γυρνάνε ανάποδα τα φύλλα τους)
2. Αν υπάρχει λίμνη η ποτάμι ρυτιδιάζει
3. Τα μεγάλα δέντρα φαίνονται από ψηλά όταν λυγίζουν
4. Καπνοί πατημένοι
΄
σίγουρα υπάρχουν κι άλλοι τρόποι, αυτούς μπόρεσα να σκεφτώ τώρα...

norad
Διαχειριστής||Διαχειρίστρια
 
Δημοσ.: 2013

Δημοσίευσηαπό tsoukasvaggelis » Τρί Ιουν 21, 2005 11:23 am

Μπράβο Νο 1
στους πιλότους με γνώση, ψυχή, θάρρος και κουράγιο να αντιμετωπίσουν ψύχραιμα μια τέτοια (και θολή) δύσκολη κατάσταση.
Μπράβο Νο 2
σε εκείνους που μπορεί να μην γνωρίζουν αλλά ψάχνονται και τους ενδιαφέρει να έχουν ένα βασικό πλάνο για να δράσουν σε μια τέτοια δύσκολη και δίνουν πρωτεραιότητα στην ασφάλεια.
Μπράβο Νο 3
Σε αυτούς που βάζουν τον εαυτό τους σε τόσο κίνδυνο, όσο γνωρίζουν να τον αντιμετωπίσουν. Για εμένα υπάρχει ο κανόνας: πέτα, όταν μπορείς να κατέβεις γρηγορότερα από ότι ανεβαίνεις αυτή τη μερα. Δεν χρειάζεται να φέρεις τον εαυτό σου σε παραπάνω κίνδυνο εάν πραγματικά αγαπάς αυτό το σπορ και θέλεις να το κάνεις για πολλά - πολλά χρόνια.
Μπράβο Νο 4
Σε εκείνους που ασχολούνται με την πρόληψη και όχι με τη θεραπεία του προβλήματος. Αυτό είναι το καθοριστικό.Εγώ προσωπικά δεν νιώθω θαυμασμό για ανθρώπους που χάθηκαν άδοξα. Και να είστε σίγουροι, ότι περισσότερο κινδυνεύουν οι έμπειροι και οι ψύχραιμοι.

Μερικές φορές, η υπέρμετρη φιλοδοξία για διάλριση, η παθολογική έλλειψη φόβου, η προυπάρχουσα τύχη και η επιβεβαίωση που προκύπτει από το θαυμασμό των άλλων, οδηγούν τους ανθρώπους στο να υπερεκτιμούν τις δυνάμεις τους επιπόλαια και αρκεί μόνο μια μικρή υπέρβαση σε αυτό, ένα μικρό λάθος, μια ατυχία για να χαθούν όλα. ¨ολοι όσοι πετάμε χρόνια , θυμόμαστε κάποια τέτοια στιγμή που είπαμε...«μάλλον έχω κάνει μαλακία τώρα, ψυχραιμία...».

Δεν θέλω να έχω κάνει τη μεγαλύτερη πτήση της ζωής μου αν αυτό προυποθέτει ότι κινούμαι στα όρια του ρίσκου για να χάσω κάτι που δεν θα μου δώσει κανείς πίσω. Δεν πρέπει να αντιμετωπίζω τη ζωή μου σαν να είναι φτηνή, γιατί θα μου το ανταποδώσει με το ίδιο νόμισμα (κι αν δεν σου κάτσει;).

Φίλοι μου, αυτό που κάνουμε είναι πολύ συναρπαστικό και είμαστε τυχεροί που είμαστε εδώ και το απολαμβάνουμε. Για να διατηρηθεί όμως αυτή η απόλαυση, χρειάζεται πρόληψη πρώτα, και μετά θεραπεία. Και χρειάζεται να ισχύει πάντα ένας κανόνας: «Το όφελος να είναι μεγαλύτερο από τον κίνδυνο»

Εύχομαι σε όλους Ασφαλέστερα και Μακρύτερα!

Βαγγέλης Τσούκας

tsoukasvaggelis
Competition
 
Δημοσ.: 458

Δημοσίευσηαπό GUS » Τρί Ιουν 21, 2005 11:03 pm

"Υπάρχουν τόσα πολλά που μπορούμε να κάνουμε μέσα στα όρια μας και με ασφάλεια που είναι βλακεία να τα ξεπερνάμε." - http://mmk.thenet.gr/bb2/viewtopic.php?t=207

GUS
EN B
 
Δημοσ.: 104

Δημοσίευσηαπό guru » Τετ Ιουν 22, 2005 11:53 am

Van-tsouk, GUS δεν μπορώ παρά να πω το πόσο συμφωνώ με αυτά που λέτε. Η πρόληψη πρέπει να τονιστεί όσο πιο πολύ γίνετε. Τα ίδια μου είπε και ο Πάνος «papashark» μετά από τα συγχαρητήρια.

Η διαφωνία μου είναι στο ότι οι αφορισμοί (αράπης, βλακεία, μακριά κλπ) όχι μόνο δεν βοηθούν κάποιον που η απρόβλεπτη φύση τον έχει τσακώσει στα δύσκολα, αλλά επιδρούν και αρνητικά.

Γι αυτό θεώρησα χρήσιμο να ακουστούν και οι οδηγίες διαφυγής, τις οποίες ακόμη και τώρα πολύς κόσμος δεν μπορεί να κατανοήσει. Και μόνο οι οδηγίες διαφυγής, φανερώνουν το πόσο οριακές είναι οι καταστάσεις και αποτρέπουν πιο συνειδητά κάποιον από το να μπλεχτεί σε αυτές.

Υποστηρίζω πιο πολύ τις συνειδητές επιλογές, παρά αυτές που βασίζονται στον φόβο.

Apostolos Mavrothalassitis
Axis team
guru
Competition
 
Δημοσ.: 537

Δημοσίευσηαπό badder » Δευτ Αύγ 08, 2005 2:44 pm


Η απλούστερη λύση είναι η σωστή.
badder
Διαχειριστής||Διαχειρίστρια
 
Δημοσ.: 2712


Επιστροφή στην Ασφάλεια Πτήσεων - Συμβάντα

Μελη σε συνδεση

Μέλη σε αυτή την Δ. Συζήτηση: Δεν υπάρχουν εγγεγραμμένα μέλη και 3 επισκέπτες

cron