Ημερομηνία Πέμ Μαρ 28, 2024 12:05 pm
Text Size
Αρχική Κοινότητας Θέματα Αλεξίπτωτα & Εξοπλισμός

Αλεξίπτωτα & Εξοπλισμός

MACPARA EDEN 5 Γιατί το επέλεξα - Εντυπώσεις

Τεχνικά και πρακτικά θέματα - Ανακοινώσεις

Συντονιστής: Moderators

MACPARA EDEN 5 Γιατί το επέλεξα - Εντυπώσεις

Δημοσίευσηαπό lovedoctor » Πέμ Οκτ 10, 2013 11:40 pm

Από το 2011 διαβάζοντας στο διαδίκτυο για τη εισαγωγή στο αλεξίπτωτο πλαγιάς όλων αυτών των νέων τεχνολογιών όπως μπανέλες στο χείλος προσβολής, μίνι ρίμπς στο χείλος εκφυγής, τρείς ιμάντες αντί για τέσσερις, χρήση αγωνιστικών σχοινιών (αραμίνες) για μείωση της οπισθέλκουσας σκέφτηκα ότι τα αλεξίπτωτα έχουν αλλάξει κατά πολύ και ίσως θα έπρεπε να αλλάξω και εγώ και να ακολουθήσω τις εξελίξεις. Όλοι οι κατασκευαστές υπόσχονταν επιδόσεις ίσες με αλεξίπτωτα μεγαλύτερης κατηγορίας πράγμα που ακούγονταν από μόνο του πάρα πολύ δελεαστικό.

Μετά από τα τέστ του οργανισμού DHV σε μεγάλο αριθμό αλεξιπτώτων της κατηγορίας ΕΝ-Β, το τέστ του Γερμανικού περιοδικού Thermik καθώς και τα τέστ του Ziad ενός πιλότου από το Λίβανο που ασχολείται μόνο με δοκιμές και σύγκριση αλεξιπτώτων αποφάσισα να προχωρήσω στην αγορά του MACPARA EDEN 5. Η συγκεκριμένη πτέρυγα όχι μόνο είχε ενθουσιάσει πολλούς test pilots για τις επιδόσεις και την ασφάλεια της αλλά διέθετε και κάποια χαρακτηριστικά πολύ ενδιαφέροντα για εμένα όπως:

1.Κανονικό σετ αρτανών και όχι αραμίνες τις οποίες βρίσκω πόλυ δύσχρηστες στις συνήθως ακάθαρτες Ελληνικές απογειώσεις

2.Χρησιμοποίηση υλικών κατασκευής της πτέρυγας από την εταιρία porcher sport και ειδικά του υφάσματος skytex από τα οποία είμαι απόλυτα ικανοποιημένος καθόσον χρησιμοποιούνταν και στο προηγούμενο αλεξίπτωτο και μετά από 4 σαιζόν τα επίπεδα ποροσιμότητας ήταν σε άριστα επίπεδα.

3.After sales service. Η υποστήριξη και οι υπηρεσίες που μπορεί να παρέχει ο αντιπρόσωπος της εταιρίας είναι από τις πιο ολοκληρωμένες που μπορείτε να βρείτε στην Ελλάδα. Ο Ιωακείμ Σκόνδρας που είναι ο αντιπρόσωπος όσες φορές και αν τον χρειάστηκα (που δεν ήταν και λίγες), από το πιο μικρό πράγμα (αρτάνη στάμπιλο) μέχρι επισκευή σκισίματος στο πάνω μέρος της πτέρυγας, ήταν πάντα πρόθυμος και διαθέσιμος να με εξυπηρετήσει ακόμα και χωρίς αντίτιμο. Όταν χρειάστηκα αντικατάσταση κάποιας αρτάνης την έραβε επιτόπου και την επόμενη μέρα μου την έστελνε με το ταχυδρομείο.

4.Το σχέδιο που επέλεξα είναι κατά την άποψή μου από τα ομορφότερα που υπάρχουν και είναι εύκολα διακριτό στον αέρα.

Τελειώνοντας η σαιζόν και έχοντας καταγράψει περίπου 50 ώρες με το νέο μου αλεξίπτωτο πρέπει να πω ότι μέχρι σήμερα δεν έχω φάει ούτε ένα ασύμμετρο ή οποιοδήποτε κλείσιμο.

Τι μου άρεσε περισσότερο:

1. Επιδόσεις τουλάχιστον 30% πιο βελτιωμένες σε σχέση με το προηγούμενο μοντέλο
Τεράστια αντοχή στα κλεισίματα και στο σπίν. Για να φάς κλείσιμο πρέπει να το αφήσεις τελείως να πετάει μόνο του.

2. Ο βαθμός ανόδου στα θερμικά. Κυκλώνοντας χρειάζεται να χρησιμοποιείς μαζί και το εξωτερικό φρένο ώστε να επιτυγχάνεις επίπεδες στροφές και να κυκλώνεις αποδοτικά.

3. Η πτήση ‘’ράουλο με ράουλο’’ σε συνδυασμό με C ιμάντες.

4. Η πάρα πολύ γρήγορη και ακριβής στροφή του.

5. Η ευκολία με την οποία απογειώνεται. Έρχεται πάνω με πολύ ελαφρύ τράβηγμα Α και Α1 χωρίς να σε προσπερνά και στέκεται και σε περιμένει να του δώσεις την απαιτούμενη ταχύτητα για να ξεκολλήσεις.

6. Οι μπανέλες του χείλους προσβολής δεν έχουν μεγάλο μήκος με αποτέλεσμα να είναι δυνατό το δίπλωμα του αλεξιπτώτου σε 4 μέρη ώστε να χωράει ακόμη και σε μικρότερους σάκους.

7. Το έξυπνο σύστημα στα ακροπτερύγια που όταν κάνεις αυτιά ανοίγει το ακροπτερύγιο μόνο του και φεύγουν οι ακαθαρσίες που εγκλωβίζονται μέσα στις ακριανές κυψέλλες (χόρτα, πετραδάκια κλπ)

Τι δεν μου άρεσε:

1. Οι πολύ λεπτοί ιμάντες που ακόμα και τώρα δεν μου πολυαρέσουν

2. Στους C ιμάντες δεν έχει κάποιο είδος χειρολαβών και δεν έχεις από πού να πιαστείς.
Ίσως δεν είναι σχεδιασμένο για πιλοτάρισμα με C ιμάντες.

3. Τα πολύ μακριά φρένα. Στον αέρα δεν το καταλαβαίνεις σχεδόν καθόλου αλλά στην απογείωση και προσγείωση γίνεται εμφανές χωρίς όμως να είναι ενοχλητικό. Στην προσγείωση ένα λούπ στα φρένα είναι σχεδόν απαραίτητο ειδικά αν πετάς στο πάνω όριο.

4. Δεν συμπεριλαμβανόταν με το αλεξίπτωτο ο σάκος κονσερτίνα, αξεσουάρ που θεωρώ απαραίτητο για τα καινούρια αλεξίπτωτα.

5. Θα ήθελα να έχει λίγο μεγαλύτερη τελική ταχύτητα, αλλά αν είχε ίσως να μην ήταν ΕΝ-Β

Συμπερασματικά:

Το EDEN 5 της MACPARA είναι πολύ ασφαλές, συγχωρεί τα λάθη και κατά τη γνώμη μου είναι κατάλληλο ακόμη και για αρχάριο αρκεί στην αρχή να το πετάει συντηρητικά και να μην ενθουσιάζεται. Πιστεύω ότι ξεδιπλώνει τα χαρακτηριστικά του πετώντας το στο πάνω όριο ή ακόμη και μέχρι 5 κιλά υπέρβαρο και σε συνδυασμό με αγωνιστικό κάθισμα (κουκούλι). Όποιος Σκέφτεται να προβεί σε αγορά πτέρυγας ΕΝ-Β θα πρέπει να το έχει υπόψη του καθόσον πιστεύω ότι είναι από τα κορυφαία μοντέλα στην κατηγορία του. Είναι ιδανικό για πτήσεις XC με φοβερό λόγο ολίσθησης για την κατηγορία του.

Σε μένα το EDEN 5 χάρισε απίστευτες στιγμές, διπλασίασε τα προσωπικά μου ρεκόρ και για το έτος 2013 με έχει φτάσει στην 8η θέση του Leonardo XC league. Τι άλλο να ζητήσει κανείς περισσότερο?

http://www.sky.gr/leonardo/league/GR/$c ... l,club:all

Δέν έχετε τα κατάλληλα δικαιώματα να δείτε τα αρχεία σε αυτή τη δημοσίευση.
don't leave your dreams on the cemetery
lovedoctor
Competition
 
Δημοσ.: 251

Re: MACPARA EDEN 5 Γιατί το επέλεξα - Εντυπώσεις

Δημοσίευσηαπό Sprayman » Παρ Οκτ 11, 2013 3:57 pm


Η ζωή ξεκινάει εκεί που ο φόβος πεθαίνει.
OSHO
Sprayman
Competition
 
Δημοσ.: 970

Re: MACPARA EDEN 5 Γιατί το επέλεξα - Εντυπώσεις

Δημοσίευσηαπό badder » Παρ Οκτ 11, 2013 4:03 pm

Νίκο πολύ καλή ανάλυση σου. Νομίζω ότι τέτοιες δημοσιεύσεις βοηθάνε πολύ και μακάρι να δούμε και άλλες εντυπώσεις από αλεξίπτωτα.

Η απλούστερη λύση είναι η σωστή.
badder
Διαχειριστής||Διαχειρίστρια
 
Δημοσ.: 2712

Re: MACPARA EDEN 5 Γιατί το επέλεξα - Εντυπώσεις

Δημοσίευσηαπό lovedoctor » Τρί Οκτ 22, 2013 12:12 am

τέλος Μαρτίου και κάνω την παραγγελία ώστε να έχω το αλεξίπτωτο μέσα στον Απρίλιο εν αναμονή του πρωταθλήματος που ξεκίναγε στις 6 Μαίου και στο οποίο ήθελα να συμμετέχω με καινούρια πτέρυγα καθώς σε 2 προηγούμενους αγώνες είχα πάει με δανεικά αλεξίπτωτα 6-10 ετών. Επίσης θα ήταν και η πρώτη μου συμμετοχή φέτος στο πρωτάθλημα για να δω αν μπορώ να βάλω τον εαυτό μου να σκεφτεί αγωνιστικά και να πιεστεί ώστε να ακολουθήσει ένα συγκεκριμένο τασκ.
Λόγω κάποιων καθυστερήσεων στη γραμμή παραγωγής το αλεξίπτωτο έφτασε στην Ελλάδα στις 05 Μαίου 2013 ακριβώς την παραμονή του πρωταθλήματος.
Μην έχοντας καθόλου χρόνο για να το δοκιμάσω καθώς έφτασα στον Εμπεσσό και εγώ την ίδια μέρα αποφάσισα να το πρωτοπετάξω την πρώτη αγωνιστική μέρα.
Ανεβαίνοντας στην απογείωση άνοιξα το σάκο για να δω το καινούριο μου απόκτημα, να το κάνω και λίγο κοντρόλ να δώ τι περίπου πήρα. Πρώτη εντύπωση μου έκανε ότι ήταν πιο ελαφρύ από το προηγούμενο αν και ήταν στο ίδιο μέγεθος. Επίσης κοίταζα τους ιμάντες οι οποίοι είναι αυτοί οι μοντέρνοι και πολύ λεπτοί και αναρωτήθηκα αν είναι τόσο μεγάλη η αντοχή τους για τα κιλά μου. Μου φάνηκαν ασυνήθιστα λεπτοί που ακόμη και μετά από 5 μήνες σχεδόν ακόμα δεν τους έχω συνηθίσει.
Απογείωση λοιπόν με πολύ άγχος αλλά ταυτόχρονα και περιέργεια για ένα τάσκ 40 χιλιομέτρων σε μέρος που δεν είχα ξαναπετάξει ποτέ. Αισθάνθηκα κατευθείαν ασφάλεια κάτω από την καινούρια μου πτέρυγα και αφού πέταξα κανένα μισάωρο για να τη συνηθίσω ασχολήθηκα με τη διαδρομή και κατάφερα να κάνω και το πρώτο μου γκολ σε αγώνα.
Η δεύτερη μέρα μας επιφύλασσε εκπλήξεις καθώς κάποια στιγμή μεγάλος αριθμός πιλότων βρεθήκαμε υπήνεμοι και ήταν μια ευκαιρία να πάρω μια γεύση για το πως συμπεριφέρεται σε μια τέτοια δυσάρεστη κατάσταση. Κοπανιόμασταν επί 10 λεπτά περίπου, η πτέρυγα παρέμενε ανοιχτή στο οποίο βοηθούσε βέβαια και το ενεργητικό πιλοτάρισμα από την πλευρά μου. Ανησύχησα πάρα πολύ βλέποντας το εφεδρικό ενός άλλου πιλότου σε απόσταση περίπου 500 μέτρα από εμένα και 100 μέτρα χαμηλότερα και φοβήθηκα ότι μπορεί να ήμουν ο επόμενος. Το τάσκ ακυρώθηκε και πήγαμε για προσγείωση ευτυχώς χωρίς απρόοπτα.
Οι επόμενες μέρες ακυρώθηκαν λόγω καιρικών συνθηκών αλλά εγώ έφυγα ευχαριστημένος και πήγα να πετάξω εντός έδρας πλέον στα γνώριμα μέρη του Μουζακίου.
Μετά από ένα μήνα περίπου έπρεπε να κάνω οπωσδήποτε ένα SIV για να αυξηθεί η αυτοπεποίθηση μου και να είμαι και όσο πιο έτοιμος γίνεται για τις δυνατές από πλευράς συνθηκών καλοκαιρινές μέρες που θα αντιμετώπιζα. Τριχωνίδα λοιπόν και εκτέλεση μιας σειράς από μανούβρες που περιελάμβαναν κλεισίματα συμμετρικά και ασύμμετρα, απλά και επιταχυνόμενα, σπιράλ, σπίν και στόλ. Τα κλεισίματα ήταν αυτά που με ενδιέφεραν περισσότερο καθώς θα ήταν το πρώτο και πιο πιθανό που θα μου συνέβαινε κατά την πτήση σε θερμικά. Το αλεξίπτωτο συμπεριφέρθηκε εντελώς ουδέτερα και πολύ καλύτερα από ότι περίμενα.
Μετά και από αυτό έπρεπε να δοκιμαστεί και για το λόγο τον οποίο αγοράστηκε. Cross Country
Αγοράζω λοιπόν και ένα competition κάθισμα ώστε να μπορώ να εκμεταλλευτώ στο έπακρο τις επιδόσεις του πανιού και ειδικά το λόγο ολίσθησης
Μέχρι φέτος το προσωπικό μου ρεκόρ ήταν η κλασική πτήση του Μουζακίου μέχρι την άκρη του Κόζιακα και πίσω. 27 χιλιόμετρα ευθεία και 54 με επιστροφή.
Φέτος η χρονιάς έλεγε ότι έπρεπε να κάνω κάτι παραπάνω και ο στόχος μπήκε στα 50 χιλιόμετρα. Ανακοινώνεται XC camp στην Έδεσσα από τρεις μεγάλες σχολές. Ότι καλύτερο λοιπόν για να βελτιώσουμε τις επιδόσεις μας. Μόνο που δεν είχα ξαναπάει στην περιοχή ούτε είχα ξαναπετάξει. Την πρώτη μέρα κατάφερα να κάνω ένα τρίγωνο 40 χιλιομέτρων και μια σύγκριση σε πραγματικές συνθήκες με το magus xc2 του ιωακείμ, ένα EN-D αλεξίπτωτο, σε ένα glide περίπου 15 χιλιομέτρων στο οποίο είδα ότι δεν υστερούσα σε ταχύτητα ή σε λόγο. Φτάσαμε μετά από 15 χιλιόμετρα με διαφορα ύψους 100 μέτρα και 500 περίπου μέτρα απόσταση. Εκεί ακριβώς κατάλαβα ότι οι επιδόσεις του EDEN 5 ήταν εφάμιλλες με ανώτερης κατηγορίας αλεξίπτωτα αλλά συνάμα με πολύ μεγαλύτερη ασφάλεια. Σε αυτό πάρα πολύ βοηθάει ότι η πτέρυγα έχει την τάση να βρίσκεται πάντα πάνω από το κεφάλι σου χωρίς να χρειάζεται πολλές διορθώσεις από τις οποίες χάνει τις επιδόσεις της.
Την επόμενη μέρα μετά από σχεδόν μία ώρα ταλαιπωρίας καταφέρνω να φτάσω στη βάση νεφών ανατολικά του αεροδρομίου της Παναγίτσας και βλέπω να σχηματίζεται ένας πανέμορφος νεφόδρομος από το Βέρμιο προς τα νότια. Δοκιμάζω να τον φτάσω και μόλις το καταφέρνω λέω σήμερα είναι η ευκαιρία. Προσγειώνομαι πάνω σε κάτι λόφους με το gps να γράφει 51 χιλιόμετρα από απογείωση και ένα τεράστιο χαμόγελο που ο φετινός στόχος είχε επιτευχθεί. Η ημέρα εκείνη ίσως ήταν και για περισσότερα χιλιόμετρα.
Επιστροφή στο Μουζάκι για τοπικές πλέον πτήσεις και βρίσκομαι να έχω και άδεια από τη δουλειά μου. Εκεί πέταξα μαζί με το Σλάβεκ ο οποίος μου είπε ότι πετάω πολύ ωραία το καινούριο μου αλεξίπτωτο και ότι έβλεπε ότι είμαι έτοιμος να κάνω ΄΄το κάτι παραπάνω’’. Παρακολουθώντας και τους πιο έμπειρους πιλότους να προσπαθούν να πετάξουν τα βουνά δυτικά του Κόζιακα είπα ότι εκεί έπρεπε να κάνω το επόμενο βήμα.
Αισθανόμουν μεγάλη σιγουριά από τον εξοπλισμό μου πράγμα που μου ανέβαζε την αυτοπεποίθηση και με ωθούσε να πιέζω και τον εαυτό μου και το αλεξίπτωτο όλο και περισσότερο.
Αποτέλεσμα: μια πτήση από το Μουζάκι μέχρι τα Γιάννενα και νέο προσωπικό ρεκόρ 60 χιλιόμετρα. Πτήση μέσα σε βουνά με απερίγραπτη ομορφιά και σε δύσκολες συνθήκες.
Για τις τελευταίες μέρες της αδείας είχα κανονίσει με Σλάβεκ και Βαγγέλη Τσούκα ένα τριήμερο στις Κερασιές με την ελπίδα να καταφέρω να κάνω κάτι μεγαλύτερο μιας και η σαιζόν πήγαινε περίφημα. Κατάφερα να ‘’πατώσω’’ λίγο μετά το Νυμφαίο μετά από περίπου 40 χιλιόμετρα.
Επόμενο τάσκ για του χρόνου πλέον τα 100 χιλιόμετρα. Πράγμα που δεν είναι καθόλου εύκολο καθώς νομίζω ότι στην Ελλάδα δεν το έχουν επιτύχει πάνω από 20 πιλότοι.

don't leave your dreams on the cemetery
lovedoctor
Competition
 
Δημοσ.: 251


Επιστροφή στην Αλεξίπτωτα & Εξοπλισμός

Μελη σε συνδεση

Μέλη σε αυτή την Δ. Συζήτηση: Google [Bot] και 8 επισκέπτες

cron