Εντάξει χθες ανέβηκα αργά στη πλαγιά (7 η ώρα απογείωση) και ενώ ο panosagrinio μαζί με άλλον ένα κυκλώνανε ψηλά, εγώ πάτωσα κατευθείαν(στο γρουνι...για όσους ξέρουν = οροπέδιο). Αλλά δεν ενοχλήθηκα πολύ αφού μετά από λίγο και εκείνοι προσγειώθηκαν.
Σήμερα που είχα ευκαιρεία, πήγα να πάρω την "εκδίκησή" μου για χθες.
Όλα προμηνύουν μια πολύ καλή πτήση : Μέρα στην ουρά του ψυχρού μετώπου, ατμ. πίεση 1010, άνεμος Δ = φάτσα στην πλαγιά. Από τις 12 cumulus πλατιά περισσότερο από ψηλά και καταγάλανος ουρανός. Ανέβηκα στην πλαγιά 4:30 για parawaiting τελικά αφού μέγιστη ριπή έφτανε 28 km/h.(επιτέλους δικό μου ανεμόμετρο,παραγγελία από το xc magazine) Τελικά 6:30 άρχισα να στρώνω με συνθήκες 15 - 20 km/h που έσβηναν γρήγορα(όπως αποδείχθηκε εκ'των υστέρων) Απογειώνομαι και...που είναι το δυναμικό?που είναι τα θερμικά? Μεγαλοπρεπέστατη τσουλήθρα μικρότερης διάρκειας από τη χθεσινή 8O Στο γρουούνν και πάλι και να αναρωτιέμαι σα μ... αν ξέρω να πετάω 8O Τελικά τα 4 κιλά που πήρα, αυξήσανε τόσο το βαθμό καθόδου?
Ή είχα τόσο χάλια ψυχολογία επειδή πέταγα παντελώς μόνος? Αφού προσγειώθηκα και μάζεψα το parapente, το έκρυψα πίσω από κάτι θάμνους και ανέβηκα την πλαγιά σχεδόν κατακόρυφα περνώντας από κατσικομονοπάτια, ανάμεσα και μέσα από σχοίνους και βάτα και αναριχόμενος σε βράχια.Έφτασα στην απογείωση(= αυτοκίνητο) σε 30 λεπτά πίτα στον ιδρώτα και γεμάτος πουρναρόφυλλα.
Αν εξαιρέσω την πτήση(πάντως το ένσημο μπήκε), αλλά και με αυτή μαζί, δεν μπορώ να πω: Ήταν ένα ωραίο τετράωρο!
