Στο πα ότι θα έρθω στο στρατόπεδο πετώντας.
Βασικά μιας και κανένας δεν περιγράφει και ας μπαίνουν πτησάρες, μάλλον θεωρούμε ντροπή το να γράφουμε για την πτήση μας, είχα πει στον εαυτό μου ότι θα ξαναγράψω μόνο αν κάνω προσωπικό ρεκόρ ή κάτι τέτοιο. Παρεμπιπτώντος γράψτε περιγράψτε κλπ ρε παιδιά μπαίνουν πανέμορφες πτήσεις και δεν βλέπουμε ούτε μια φωτογραφία, ούτε μια περιγραφή.
Για σας ίσως είναι μια απλή, μέτρια προς καλή, συνηθισμένη πτήση για εμένα ήταν ρεκόρ, πανέμορφα, το βρήκα, πρώτη φορά, μακριά, γλάροι, "άσε μας ρε ψηλέ που μπορείς να φτάσεις στο στρατόπεδο πετώντας" κλπ. Γράψτε για τα πανέμορφά σας μας φτιάχνουν το κέφι στο γραφείο να τα διαβάζουμε και ειδικά για το φαγητό του Γιάννη είμαι σίγουρος ότι χρειάζεται κάτι να διαβάζει.
Μέρα του περιβάλλοντος και αναγκαστικά είχα στο μυαλό μου πόσο μολύνουμε όλοι το περιβάλλον, μπήκα στο αμάξι, έκαψα μπόλικη βενζίνη όπως και άλλα 100 αυτοκίνητα που πήγαμε να πετάξουμε. Ο στόχος μας είναι να καίμε πιο πολύ βενζίνη να ανεβοκατεβαίνουνμε ένα βουνό ή να πηγαίνουμε μακριά να μας μαζεύουν καίγοντας ακόμα πιο πολύ βενζίνη. Περίεργο χόμπι. Εντάξει άλλοι έχουν χόμπι να καίνε 1000λίτρα βενζίνη με σκάφος, άλλοι πάνε για σκι σε μακρινές αποστάσεις 100 λίτρα κάθε μέρα σκι, άλλοι απλά πάνε για μπάνιο ή για surf πάλι καίγοντας βενζίνη. Άλλοι κάνουν enduro άλλοι αγώνες αυτοκινήτου... Όλα όσα κάνουμε βλάπτουν το περιβάλλον. Πήγαμε λοιπόν όλοι...
Η πτήση είναι αφιερωμένη στον Βαγγέλη τον Τσούκα γιατί σε όλη την πτήση είχα στο μυαλό μου όσα έχει γράψει, έχει πει και έχουμε πετάξει παρέα, αλλά κυρίως την περιγραφή της αντίστοιχης πτήσης που είχα κομμάτια πάντα στο μυαλό μου και ειδικά το "ανεμοπορούσα με γλάρους". Κυρίως όμως τις 3 φορές που έχουμε βρεθεί παρέα βάση και έχει εξαφανιστεί, (που πας ρε καραμήτρο με το ασόδυο) και μετά να δω τι έκανε και τι έκανα και να το συζητήσουμε.
Κιθαιρώνας χτες λοιπόν μια πανέμορφη θερμική μέρα όπου νωρίς διάφοροι έκαναν πτησάρες, εγώ μετά από ξενύχτι έφτασα κυριλέ 3.00 και κλασσικά οι μισοί ανέβαιναν οι μισοί πάτωναν. Με την αλάθανστη μέθοδο "περίμενε να σου βρει θερμικό ο Τσουλούφης" έπιασα το πρώτο και παρέα με 5-6 φίλους εξαφανιστήκαμε για βάση περίπου στα 2χλμ. Νεφόδρομοι παντού και επέλεξα αυτόν που βγάζει Θήβα. Φυσικά παρόλο που είμασταν πολλοί στη βάση δεν πετάξαμε σαν gaggle κάτι που πρέπει να διορθώσουμε. Κόντρα αέρας γενικά 10-15 χλμ Ανατολικός και που πας ρε καραμήτρο με το ασόδυο.
Θερμικά χωρίς να βγάζεις άκρη τι και πως, γενικά +1-+1,5 αλλά ένας γλάρος μου βρήκε ένα σταθερό κεντραρισμένο +4,5 και μου έφτιαξε τη μέρα. Ίσως εγώ δεν την κατάλαβα αλλά δεν έβγαζες γενικά άκρη με τα θερμικά της ημέρας το καθένα ήταν ξεχωριστό και γενικά ήταν αλλοπρόσαλα. Πάντως όσο κύκλωσα με γλάρους σπάνια κάναμε κύκλους συνήθως κάναμε μεγάλα εσάκια. Κάτι ξέρουν.
Γλάρο γλάρο και σύννεφο σύννεφο ήταν σαφές ότι σήμερα θα πάμε μακριά. Μάτια ορθάνοιχτα για γλάρους και ανά 10 λεπτά όλο και κάποιος μου έδειχνε άνοδο ή κάθοδο.
Προς Θήβα λοιπόν και επίθεση στο εργοστάσιο της TERNA (650MW μολύνει πάρα πολύ το περιβάλλον) με θέα όλο το κάμπο της Θήβας Υλίκη κλπ και πολλά φωτοβολταικά που δε μολύνουν το περιβάλλον. Low save ακριβώς μπροστά από το εργοστάσιο βάση και βουρ για Ανατολικά και όπου βγούμε. Γλάροι ξανά και βάση ξανά και επίθεση με τέρμα επιτάχυνση για το λοφάκι της Ασωπίας που μου έμοιαζε και πράγματι είχε θερμικό, βάση και γλάρο γλάρο σύννεφο σύννεφο επίθεση για το τον υπερστόχο μου από το 2005 που ήμουν φαντάρος εκεί Αυλώνα.
Στον ορίζοντα η Πάρνηθα με απίστευτο νεφόδρομο αλλά...nimbus στα Δυτικά αρχίζει να σκιάζει και να απορρίπτει τον στόχο της επιστροφής Κιθαιρώνα μιας και άκουγα ότι αγχωνότνουσαν. Κάπου εκεί με θέα και ορατό στόχο τη Χαλκίδα καταλαβαίνω ότι το όνειρο επανάληψης της πτήσης του Τσούκα δεν θα γίνει επειδή το nimbus σκίασε τα πάντα.
Full επιτάχυνση και ευθεία με άνοδο μπας προλάβω τον νεφόδρομο Αυλώνα - Πάρνηθα και γίνει το όνειρο αλλά που πας Καραμήτρο με το ασόδυο και παρόλο που ανέβαζαν τα σύννεφα που ήμουνα λιγάκι, έσβηναν σιγά σιγά τα σύννεφα μπροστά. Δεν ήθελα να ανέβω πιο ψηλά μιας και το nimbus υπήρχε και το είχα σαν φόβο και παρέμεινα σε ένα ύψος που μου εδινε επιλογή και για γρήγορη κάθοδο.
Κάπου εκεί καταλαβαίνω ότι τελειώσαν όλα,να γυρίσω πίσω με ούριο έμοιαζε εφικτό αλλά άστο απομακρύνσου από το nimbus, οι γλάροι εξαφανίστηκαν και με μια απλή ευθεία προσγείωση γήπεδο Αγίου Θωμά με καφετέρια για fredo και Πίτσα δίπλα και ευχαριστώ τον Χρήστο που με μάζεψε.
Aν δεν είχα ξενυχτήσει και πέταγα πιο νωρίς, αν είχα κάνα δυάρι, αν γύρναγα προς Κιθαιρώνα, αν είχα πάει Χαλκίδα, αν έφευγα Νότια για τρίγωνο αν αν αν θα είχε βγει ακόμα πιο τρελή πτησάρα για μένα αλλά σε κάθε περίπτωση 5-6 προσωπικά ρεκόρ και ευτυχισμένος πέρασα το βράδυ μπροστά στη τηλεόραση να ξαναζώ τη πτήση με τα βιντεάκια χωρίς αν, απλά χαρούμενος.
Έφτασα ακριβώς Αυλώνα? Όχι αλλά για μένα έφτασα μια επιτάχυνση να πάταγα έμπαινα στο στρατόπεδο, επέλεξα να προσγειωθώ πιο πριν. Έφτασα ακριβώς Σαντομέρι? Όχι αλλά για μένα έφτασα μια επιτάχυνση να πάταγα έφτανα επέλεξα να γυρίσω Καλέτζι. Τι σημασία έχει? Το ίδιο ευτυχισμένος είμαι.
Μέχρι το επόμενο ρεκόρ δεν θα σας ξανακουράσω, ελπίζω και άλλοι να γράψουν για τις πτήσεις που τους έκαναν ευτυχισμένους, καλή όρεξη Γιάννη.
Το βίντεο το βράδυ.
http://www.sky.gr/leonardo/flight/20972
Εσείς πως πετάξατε χτες?