Το Σάββατο το περάσαμε σα καλά παιδάκια αποφεύγοντας τις απογειώσεις επειδή έλλειπε ο δάσκαλος μας. Η ατάκα της ημέρας: Ναι ρε πετάει έχει καλό αέρα και για δυναμικό απλά χιονίζει.BΡΕ ΚΑΦΕΔΑΚΙ ΣΟΥ ΛΕΩ
Ξημερώνει Κυριακή
Μετά από ένα ακόμα συνηθισμένο πρωινό μέσα στη πούδρα περιμένοντας να περάσει η ώρα να πάμε για πτήση (αλλά τι μπορεί να σας νοιάζει αυτό) τα νέα από την απογείωση επιβεβαίωσαν τη πρόβλεψη της Παρασκευής: 2500 χαλαράααααααα αλλά πάρα πολύ κρύο.
Με τα ρούχα του σκι (μόνο μπότες αλλάξαμε) η αγωνιστική ομάδα άσων και ασόδυων της Airwave φτάνει στην απογείωση για να δει ότι δε πετάει κανένας. ΜΟΥΦΑ απλά ήταν 2500 και δε φαινόντουσαν.
(Γιάννη βάζε κάνα VHF αδερφέ και λέγε που προσγειώθηκες δε φαίνεσε με τίποτα). Ασπρα αλεξίπτωτα στα σύννεφα και η αγωνία μας να πάμε να τους κάνουμε παρέα τεράστια.
Περιμένοντας 15 λεπτά μια ριπή φάτσα (αυτός ο Δυτικός που στο διάολο βρέθηκε ακόμα ψάχνω) φεύγουμε για να κάνουμε μια καταπληκτική τσουλήθρα με 4 ολόκληρα μέτρα περιθώριο πάνω από τη προσγείωση (-3 all the way). Μόλις προσγειωθήκαμε είδαμε τρια αλεξίπτωτα στα σύννεφα έτσι για να κλάψουμε πιο πολύ.
H μισή ομάδα της Airwave πήγε για καφέ αλλά η άλλη μισή ξαναανέβηκε εν μέσω βέβαιων περιπαιχτικών δηλώσεων ότι θα ξανακάνει τσουλήθρα. Βρε να έρθω Αμφίκλεια μετά από καλό σκι και να μη πάω ψηλά δε πάιζει και πως στο διαολο θα κάνω τσουλήθρα όταν 5 διαφορετικές πτήσεις δώσανε πάνω από 2000 μέτρα....
Το θέαμα στην απογείωση ήταν απίστευτο. Οι δύο γνωστοί- άγνωστοι βόλτα στο Καλλίδρομο με συννεφάκια με ΠΑΡΑ ΠΟΛΥ ΥΨΟΣ. Δεν θα αντέξω άλλη μια τσουλήθρα την ίδια στιγμή που άλλα αλεξίπτωτα δεν απέχουν πολύ από 3000.
Άλλο ένα τέταρτο αναμονής για ριπή (Νοτιοδυντικοαπνοιο) τα χάπια μου τα είχα ξεχάσει σπίτι. Επιτέλους μια ριπούλα και φύγαμε. Πρώτο θερμικομέρος -1 δεύτερο θερμικομέρος -2 ας πάμε στο μοναστήρι που έχω ξαναβρει μόνο μια φορά θερμικό. Ιούλιος 2004.... Καμια 40αρια πτήσεις είχα τότε και μόνο δυναμικό είχα κάνει όταν ξαφινκά το αλεξίπτωτό μου άρχισε να πηγαίνει πέρα δώθε ανεξέλεγκτα πάνω από το μοναστηρι. Οι αναμνήσεις τριγυρνάν στο μυαλό της πρώτης φοράς που με βάλανε να κυκλώσω και ενώ είχα το μοναστήρι 50 μέτρα κάτω μου ξαφνικά το έιδα από 300 μέτρα ψηλά.
Θυμίθηκα ότι ήμουν εντελώς χαμένος και φοβισμένος που κούναγε το αλεξίπτωτο πέρα δώθε και ξαφνικά μου είπαν "πάμε μια αριστερή στροφή κράτα το κράτα κράτα το συνέχισε έτσι" για να μπω και εγώ στο μαγικό κόσμο τον θερμικών. Το ίδιο συναίσθημα αλλά αυτή τη φορά με πείσμα και όχι φόβο ότι "γ..ω τ. κ.....ο θα το πιάσω τ. γ.......ο κ...θερμικό δε ξαναπάω τσουλήθρα κάτω δε ξανακάθομαι όλη τη βδομάδα να σκέφτομαι γιατί δεν πήγα ψηλά.
Πρωτες 10 στροφές +0 με μπιπ του μισού δευτερολέπτου ανάμεσα σε σιωπές. Επόμενες 10 στροφές χάνω 10 μέτρα. Επόμενες 10 κερδίζω 10 μέτρα. Επόμενες 10 χάνω 10 μέτρα. Τα κεραμύδια του μοναστηριού να μου λένε "ΤΣΟΥΛΗΘΡΑ ΤΣΟΥΛΗΘΡΑ όλη τη βδομάδα θα σκέφτεσαι ότι όλοι πήγανε 3000 μέτρα και εσύ εκανες δυο τσουλήθρες". Ξαφνικά ένα αξιπορεπές μπιπ το χάνω ξανά μπιπ το χάνω και σιγά σιγά παίρνω ύψος αλλά σε καμία περίπτωση δεν κύκλωνα με μόνο άνοδο. Κάνα εικοσάλεπτο το έφαγα με τα νεύρα μου κουρέλια
ΟΤΑΝ ΜΕΣΑ ΑΠΟ ΤΟΝ ΓΑΛΑΖΙΟ ΟΥΡΑΝΟ:
Δυο Αγγελοι με ολόλευκα competition εμφανίζονται από το πουθενά και μου δείχνουν το δρόμο για το σύννεφο. Ρε πότε ήρθατε από το Καλλίδρομο?Mπιπ για κάνα τέταρτο και επιτέλους χαλαρώνω παρακολουθώντας πόσο ανέτος μπορεί να είναι κάποιος μπροστά μου ενώ εγώ τρώω κλεισίματα και βρωμόξυλο(σε κάποια στιγμή είχε ΚΑΛΟ ξύλο Παρνασσιότικο). Τραγουδάω συννεφο συννεφο οε οε οε.Με μπόλικο ύψος (ενώ έχω κλείσει το βάριο μπας και μάθω ο στραβούλιακας να κυκλώνω χωρίς) βγαίνουμε για το τελευταίο glide πριν το goal και φυσικά εφαγα σκόνη. Προσοχή αρχάριοι όταν ξεκινάτε κοντά σε DHV 2-3 glide ποτέ μα ποτέ μη πατάτε επιτάχυνση και σε κάθε περίπτωση η συμβουλή μου είναι να αλλάζετε πορεία. Και οι γρήγοροι να βγάζουν φλας όταν προσπερνάνε...εξυπνάκια
Η μέρα τελειώνει με πανυγυρισμούς των άλλων για το goal και με φωτογραφίες και βιντεάκια από acro ενώ εγώ κάνω το πρώτο μου spiral που έφτασε το -2 στα πλαίσια της έρευνας πως ΔΕΝ μπαίνει άσος σε σπιραλ. Είναι ωραία να βγαίνεις με 1 χιλιόμετρο πάνω από την προσγείωση τελικά.
Επίσης η μέρα τελειώνει με ατελειώτες συζητήσεις με κάποιον που πρώτη φορά είδε αλεξίπτωτο να πετάει και έδειξε ενδιαφέρων να μάθει τα πάντα...δεν είναι το καλύτερο που μπορεί να σου συμβεί μετά από καλή πτήση?
Παραπέντε ελεύθερη πτήση με αλεξίπτωτο πλαγιάς: Ο καλύτερος τρόπος να όλα τα συναισθήματα μέσα σε ένα λεπτό. Φοβος, μαγεία, τρόμος, μίσος, χαρά. Συμπαθητικό σπορ είναι τελικά για μετά το σκι
Φότο σε 5 Mp και βιντεάκια σε 640-480 από acro κάργα στείλτε mail(και χώρο να ανέβουν)
Ακόμα μια φοβερή μέρα στο extremezone Parnassos