Όπως επέστρεφα από δυναμικό 15 λεπτών στο Κάθισμα για το Αγρίνιο, βλέπω στην πλαγιά του Αι Νικήτα να πετάνε 2 parapente.Σταματώ στο parking και αναρωτιέμαι πόσο δύσκολο να είναι να απογειωθείς από τέτοια ράμπα. Ευτυχώς μετά ένα 15λεπτο, ανέβηκαν να απογειώσουν κάποιον, οι Σπηλαιολόγος και Χρήστος Κολονέλος. Μετά από τις συστάσεις και το μικρό briefing, ετοιμάστηκα να απογειωθώ με τη βοήθειά τους.
Το πανί θέλει έντονο τράβηγμα μέχρι το ύψος των 2-3 m(δεν το βλέπει ο αέρας), και κατόπιν ανεβαίνει γρήγορα και βίαια ίσως και με μικρά κλεισιματάκια στα tips. Δεν θέλει σχεδόν καθόλου φρένα(δεν μπορεί να φύγει μπροστά λόγω του τείχους της ανόδου που βρίσκει μπροστά του).Ακόμη και με τσιμπημένα φρένα, μένει πίσω! Φρενα μόνο για διόρθωση δεξιά - αριστερά.Για τους λιγότερο έμπειρους (εμού συμπεριλαμβανομένου) καλό είναι να υπάρχει δεύτερο άτομο για βοήθεια : για να σε κρατάει μην απογειωθείς στριμένος και για να σε σπρώξει στην πλάτη του καθίσματος αν δυσκολεύεσαι να κινηθείς εμπρός λόγω του τείχους της ανόδου στο χείλος του γκρεμού. Απογειώνεσαι 1-2 μέτρα πριν φτάσεις στο τσιμεντάκι που κάθεται ο κόσμος στο χείλος του γκρεμού.
Παρά το πως μπορεί να ακούγονται τα ανωτέρω, στην πράξη η απογείωση είναι εύκολη.
Και μετά? Χαράς ευαγγέλια. Αρμενίζεις χαλαρά και ξεάγχωτα.Από τη μια πευκόφυτη πλαγιά και από την άλλη η γαλαζοπράσινη αμμουδιά του Αι Νικήτα!
Πετάς και βλέπεις και το ηλιοβασίλεμα στο Ιόνιο!
Είπατε Κάθισμα και πίτα στον κόσμο? Μέγα λάθος! Αι Νικήτα Ανεμοδύναμε!
Δείτε την πτήση και φωτογραφίες στο Leonardo(Pelekis Christos - εκ' παραδρομής γράφει Κάθισμα) ή στο site : no borders team
dimitrios@rt