Χρήστος Λάππας έγραψε:Για τα περισσότερα πράγματα, υπάρχει πάντα η επιστημονική μέθοδος. Αν κάτι μπορεί να αναπαραχθεί/εξομοιωθεί από επιστήμονες, τότε είναι αληθές.
ναι όμως αυτό δεν απαντά το προηγούμενο

δηλαδή:
υπάρχει αγάπη - επιστημονες; ποιος ήρθε;

άρα μάλλον δεν υπάρχει;
υπάρχει θάνατος - τι πείραμα; το σκοτώσαμε-ψόφησε...
υπάρχει καλό/κακό - τι είδους πείραμα;
υπάρχει ήλιος - πως θα το τεστάρουμε;
υπάρχω εγώ - πως θα το μάθουμε; πως μπορείς να διαχωρίσεις αυτό που αντιλαμβάνεσαι ως εμένα, απο εμένα τον ίδιο;
υπάρχεις εσύ - τι πείραμα?
υπάρχει χριστός - πειραμα; μαλλον δεν υπάρχει κι αυτό
υπάρχουν αστέρια - πειραμα ε;... χμμμ...
η γή είναι επίπεδη - κι εδώ δυσκολεύομαι να σκεφτώ το πείραμα που θα κάνω για να με πείσει...
οι ακρίδες είναι νόστιμες - χαχαχααχ αυτό το πείραμα έχει άποψη

το νερό εξατμίζεται - ναι εδώ το πείραμα θα βγάλει κάποια συμπεράσματα που μετά θα πρέπει να αποφασίσουμε αν θα πιστέψουμε, σωστά;
η διάσπαση του ατόμου προκαλεί πυρηνική έκρηξη - δεν έχω κανένα μέλλον για τέτοιο πείραμα αχχαχαχα
υπάρχει τύχη - χμμμ ...
δε ξερω, δε βλέπω να με καλύπτει η ιδέα που έχω στο κεφάλι μου, που ονομάζεται: επιστημονική μέθοδος, ως προς την απόφαση μου σχετικά με το αν υπάρχουν ή δεν υπάρχουν κάποια πράγματα... εσένα;
για παράδειγμα, μπορεί να με βολεύει στους υπολογισμούς μου, και να επαληθεύεται με πείραμα, οτι ο ήλιος γυρνάει γύρω απο τη γή, αλλά στην τελική να είναι δική μου η απόφαση αν θα θεωρώ οτι η γή γυρνάει γύρω απο τον ήλιο, κι όχι το αντίστροφο... σωστά;
γιώτα... με ποιά κριτήρια ταξινομείται η αντίληψη της ανάγκης;
πχ μπορεί να θεωρείς οτι το να σκοτώσεις κάτι για να φας είναι δολοφονία...
μπορεί αυτό το κάτι να το αντιλαμβάνεσαι ως μαρούλι
ή ως το παιδί σου...
ποιός αποφασίζει ποιά αντίληψη θα διαλέξεις;
κι αφού η αίσθηση της ανάγκης που λες, είναι αυτή που θα ορίσει τι θα κάνεις, τότε πως ορίζεται η ελεύθερη βούληση;