Μετά τις διάφορες τεχνικές απορίες μου, αυτή τη φορά έχω ένα ερώτημα εξοπλιστικοφιλοσοφικού περιεχομένου
Εν συντομία το πτητικό παρελθόν μου για να καταλάβετε από ποιον έρχεται η ερώτηση: πετάω λίγο περισσότερο από ένα χρόνο. Μετά από ένα επιοικώς απαράδεκτο σεμινάριο εισαγωγής στο αλεξίπτωτο πλαγιάς στην Ισπανία (5 ημερών), το οποίο ωστόσο πέτυχε 100% στο να με εθίσει στην πτήση, είχα την τύχη να γνωρίσω έναν έμπειρο Έλληνα πιλότο και υπέροχο άνθρωπο, ο οποίος δυστυχώς δεν είναι πια μαζί μας. Μέσα σε λίγες μέρες, μου έδειξε πώς να απογειώνομαι reverse, κάναμε τις πρώτες πτήσεις μαζί και μου εξήγησε 5 βασικά πράγματα που αγνούσα παντελώς. Τους πρώτους 6 μήνες πετούσα σχεδόν κάθε Σ/Κ και έκανα επίγεια 1-2 φορές την εβδομάδα. Μετά είχα την τύχη να μετακομίσω δίπλα στο βουνό και αυτή τη στιγμή μένω πάνω σε απογείωση
Τους τελευταίους 10 μήνες λοιπόν πετάω κάθε μέρα (με λίγες διακοπές λόγω καιρού). Χοντρικά έχω μαζέψει γύρω στις 160-180 ώρες, οι οποίες φυσικά άρχισαν να μαζεύονται τους τελευταίους 6-7 μήνες όταν πλέον ξεπέρασα το στάδιο "απογείωση - πάμε για προσγείωση - α! ένα θερμικό...εντάξει φτάνει, δεν θέλω άλλο, είπαμε πάμε για προσγείωση - συγκεντρώσου! - προσγείωση! τα καταφέραμε!" Το 95% των ωρών αυτών είναι σε θερμικές συνθήκες και μόνο ένα 5 απλό δυναμικό. Εννοείται πως ξεκίνησα να πετάω σε πολύ χαλαρές ώρες και συνθήκες και σιγά σιγά ανεβάζω το βαθμό δυσκολίας, ως εκεί που με παίρνει. Με το που αντιληφθώ ότι σφίγγομαι περισσότερο από το κανονικό, αυτιά και κάτω! Ό,τι ξέρω ως τώρα είναι από την καθημερινή ενασχόληση, 4-5 διαφορετικά βιβλία, εκατοντάδες ώρες στο ίντερνετ και αμέτρητες μπύρες με πιλότους όλων των επιπέδων, επαγγελματίες και μη.Μπαίνουμε λοιπόν στο ζουμί της ερώτησης (για να καταλάβετε και τον τίτλο!).
Ξεκίνησα και έμαθα ότι ξέρω ως σήμερα με ένα Sky Atis 2, ύστερα από παρότρυνση του μέντορα (και μετά από αποτυχημένη αρχική αγορά από τη σχολή ενός -ο θεός να το κάνει- αλεξιπτώτου το οποίο διαολόστειλα μετά από 3 πτήσεις). Το λατρεύω: με πάει ψηλά, με κρατάει για ώρα στον αέρα, ακόμα και μέρες που άλλα προσγειώνονται, είναι τσαχπίνικο και αλανιάρικο και δεν χρειάζεται να του σφυράω "φσσσσς....άιντε στρίψε". Πάνω απ'όλα με προσέχει (αν και με πρόδοσε μια μέρα - αλλά μάλλον έφταιγα κι εγώ αφού το πίεσα πολύ
). Όσοι το έχουν πετάξει, θα με καταλάβουν. Τελοσπάντων, ξέρετε πώς είναι αυτά - πρώτη αγάπη και παντοτινή κτλ κτλ. Δεν έχω απολύτως καμμία εμπειρία με άλλο πανί. Ήμουν 100% πιστός.Έχει ένα χαρακτηριστικό όμως, που σήμερα, μετά από πολύωρη συζήτηση με κατόχους advance epsilon 5 και 6, με έβαλε σε προβληματισμούς. Λέει και ζητάει πολλά! Οι πληροφορίες που μου δίνει είναι υπεραρκετές (τουλάχιστον για το δικό μου επίπεδο), το οποίο θεωρώ καλό, και από την άλλη ζητάει συνεχές και έμπειρο πιλοτάρισμα για να μείνει στη θέση του. Πετάω με απόσταση μεταξύ καραμπίνερ στα 42-43εκ, όπως προτείνει ο κατασκευαστής.
Το αποτέλεσμα ; Σήμερα που είπαμε με ένα φίλο (του ίδιου επιπέδου πάνω κάτω) να πετάξουμε σε λίγο πιο απαιτητικές συνθήκες από το καθιερωμένο, εγώ χόρευα κάτι σαν τουίστ στον αέρα και πάλευα όλη την ώρα να κρατήσω το Atis ανοιχτό και στη θέση του και τελικά μετά από σχεδόν μιάμιση ώρα, επέλεξα το σχέδιο Β: αυτιά και κάτω για τσιγάρο! Ο δε φίλος με το epsilon 6 πετούσε για 3,5+ ώρες και τον είδα κανά δυο φορές να στρίβει τσιγάρο και να καπνίζει!!! Όταν δε πήγα και τον μάζεψα και γυρίσαμε στην απογείωση, η πρώτη του κουβέντα ήταν "ε τι; πάμε να πετάξουμε,ε ;", όπως και κάναμε.
Αυτό τον τελευταίο χρόνο, έχω ακούσει τόσο θετικά όσο και αρνητικά σχόλια από έμπειρους πιλότους για το atis μου, αλλά δεν έδινα και τόσο σημασία μέχρι σήμερα. Ο φίλος με το epsilon μου είπε ότι δοκίμασε ένα Sol Ellus 3, μετά το epsilon, και προσγειώθηκε καταϊδρωμένος κράζοντάς το στον ιδιοκτήτη. Αυτός απάντησε με την εξής ατάκα:
"To Epsilon είναι Μερσεντές! To Ellus είναι Μαζεράτι! Άλλο το ένα...άλλο τ' άλλο!"
Δεν έχω οδηγήσει ούτε μερσεντές ούτε μαζεράτι για να ξέρω. Από το συσχετισμό όμως καταλαβαίνω ότι εννοούσε πως η μερσεντές οδηγεί σχεδόν μόνη της (με όλα αυτά τα σύγχρονα συστήματα που έχει πάνω) κι εσύ μπορείς να ρίξεις και καμμιά κλεφτή ματιά στη θέα. Η Μαζεράτι από την άλλη, ναι μεν έχει κι αυτή τα αντίστοιχα συστήματα, αλλά αν δεν της δώσεις την προσοχή που της αξίζει...θα το φας το κεφάλι σου αργά η γρήγορα.
Η ερώτηση προφανώς δεν είναι Sky ή Advance, Nova ή Ozone, ούτε έχω σκοπό να αλλάξω πτέρυγα πριν μάθω αυτή που έχω στο 100%. Το θέμα είναι τι είναι τελικά καλύτερο και γιατί:
- μια πτέρυγα που συμπεριφέρεται λίγο πολύ σαν τρένο και σου δίνει τη δυνατότητα να ρίξεις την προσοχή σου στα χίλια άλλα δυο πράγματα που σε απασχολούν στον αέρα, να σκεφτείς, να σχεδιάσεις και τελικά να πετάξεις περισσότερο και πιο μακριά ;
ή
- μια πτέρυγα που απαιτεί συνεχές και ακριβές πιλοτάρισμα και τελικά σου μαθαίνει πώς να το πετάς το ρημάδι;
Ιδού η απορία λοιπόν: Μερσεντές ή Μαζεράτι ;;;
ευχαριστώ που με ακούσατε
pichon
!!!
)
