Να προβληματιστούμε λίγο ?

[gatsinik]

Στο Αλεξίπτωτο πλάγιας η συχνότητα των τραυματισμών είναι 1 ανά 1000 ώρες πτήσεις? και ένας θάνατος ανά 10.000 ώρες πτήσεις ? Το ποσοστό είναι αυξημένο σε πτήσεις αγώνα? τραυματίζονται στη διάρκεια του αγώνα? μετά τον αγώνα? ενώ στην προπόνηση σε περίπτωση τραυματισμού χρειάστηκαν νοσοκομειακή περίθαλψη .Τέλος, το μεγαλύτερο ποσοστό των τραυματισμών συμβαίνουν στη διάρκεια αναψυχής ή στη διάρκεια αγώνων?

[GiotaR]

Τα στατιστικά που αναφέρεις είναι γενικά ή για συγκεκριμένη χώρα χρονικη περίοδο κτλ;;.
Κάποια στατιστικά απο εξωτερικό...πολύ καλά κατα την γνώμη μου- μπορεί κάποιος να δει εδώ....
http://www.ushpa.aero/safety.asp
Αν αναφέρεσαι στην Ελλάδα από όσο γνωρίζω δεδομένα συγκεκριμένα δεν υπάρχουν πουθενά. Φυσικά έχουμε αναφερθεί αρκετές φορές σε αυτό: στην πλήρη αναφορά και καταγραφή των συμβάντων, ατυχημάτων και δυστυχημάτων(αυτό το τελευταίο, γίνεται μόνο, δεν το αποφεύγουμε από νομοθεσία)με την συνεργασία σωματείων, σχολών και εκπαιδευτών. Αλλά δεν υπάρχει:

νόμος που να μας το επιβάλλει...
υγιής νοοτροπία που να μας το υπαγορεύει...
επίσημο πλαίσιο για να το κάνουμε και να έχει μια αξία αναγνωρίσιμη για όλους μας...

κι έτσι το θέμα "ασφάλεια" το αναλύουμε στο φόρουμ με προσωπικές γνώμες.Αλλά και αυτό είναι ωφέλιμο.

Εγώ έχω την αίσθηση, από όσα τυχόν έχω δει και έχω μάθει τόσα χρόνια, ότι τα περισσότερα ατυχήματα στην Ελλάδα, γίνονται στον ελεύθερο χρόνο πτήσης που σαφώς είναι πολλαπλάσιος από τον αγωνιστικό χρόνο, και στις εκπαιδεύσεις-πρώτο καιρό του νέου πιλότου. Στο τέλος έρχονται τα ατυχήματα σε αγώνα ή σε πιο έμπειρους πιλότους. Φυσικά η δική μου ή η δική σου αίσθηση δεν έχει να κάνει με την πραγματικότητα ή την αλήθεια. Πάντως η καταγραφή των ατυχημάτων και η στατιστικοποίηση ανά έτος είναι ένα πρώτο βασικό υλικό απαραίτητο για να κάνουμε οποιαδήποτε σοβαρή ανάλυση ποσοτική ή ποιοτική φυσικά, όσον αφορά τα αίτια και ο συνδυασμός των συγκυριών εκείνων που οδηγούν σε αυτά.

Νίκο ευχαριστούμε για το θέμα, πραγματικά μας προβληματίζει, η αναποδιά είναι πάντα στο πίσω μέρος του μυαλού μας και καλά θα κάνουμε να σκεφτόμαστε και να μιλάμε σχετικά. Είναι μέρος της εκπαίδευσης του πιλότου.

Αν καταφέρουμε στο μέλλον και κάνουμε- σαν χώρος εννοώ- πιο επίσημα πράγματα αυτό θα είναι πολύ χρήσιμο για όλους μας. Το θέμα ξέρεις ποιο είναι, δεν υπάρχουν αρκετοί άνθρωποι να ασχοληθούν πιο αναλυτικά. Ο χρόνος δεν φτάνει για όλες τις ιδέες που πέφτουν στο τραπέζι.Εγώ, για να μην "βγάζω την ουρά μου απ έξω" το έχω επισημάνει στον Γιάννη και μου έδωσε το οκ να παρουσιάσω μια συγκεκριμένη πρόταση, αλλά δεν έχω βρει χρόνο ακόμα να ασχοληθώ

Αααα! όμως απο το 2009 Safety Annual, έχω σχεδόν έτοιμα την μετάφραση-απόδοση των άρθρων του Daugalt και του Rotti, που μου άρεσαν πολύ. Ελπίζω σύντομα να τα ολοκληρώσω στις λεπτομέρειες και να τα ανεβάσω στο blog μου

[stork]

γεια σας και από μένα,,,
θα συμφωνήσω με τα περισσότερα από όσα γράφτηκαν εδώ από όλους σχεδόν,
και θέλω να συμπληρώσω τα εξής,,,
Θεωρώ ότι το θέμα "ατύχημα με το αλεξίπτωτο πλαγιάς" είναι αρκετά σύνθετο και έχει να κάνει με πολλές παραμέτρους,και ότι όταν συμβεί είναι αποτέλεσμα πολλών και διαφόρων παραγόντων.
Δηλαδή,για να γίνω πιο σαφής,ο καιρός,η εποχή,η πτητική περιοχή,το επίπεδο(εμπειρία)του πιλότου,η εκπαίδευση του πιλότου,ο εξοπλισμός,η ψυχολογία του πιλότου,ο σκοπός(αγώνας-αναψυχή)της πτήσης,η φυσική κατάσταση του πιλότου,και άλλα πολλά που ξεχνάω, και όλα αυτά καταλήγουν τελικά στον ίδιο τον άνθρωπο.
Θέλω να πω πως οι επιλογές μας καθορίζουν στον μεγαλύτερο βαθμό την έκβαση της πτήσης,καθώς και το ρίσκο που παίρνουμε,άλλες φορές συνειδητά και άλλες όχι,σε σχέση με όσα προανέφερα.
παράδειγμα>,αν πάω να πετάξω σε μία νέα απογείωση(βουνό),με το νέο φτερό που μόλις πήρα,με δανικό κάθισμα και έχω να πετάξω δύο μήνες,και ο καιρός άνοιξη"φορτώνει",και το προηγούμενο βράδυ είχα πιεί 3 ποτάκια,και είμαι και πιλότος φρέσκος (1 έτους),αλλά και η χαρά μου είναι μεγάλη μαζί με την ανεβασμένη ψυχολογία μου γιατί θα πετάξω μετά από τόσο καιρό που περίμενα το νέο φτερό να έρθει,,,,,
ε τότε μάλλον οι πιθανότητες είναι εναντίον μου ,και σε μια "δύσκολη κατάσταση ίσως δεν θα καταφέρω να ανταπεξέλθω,και αν φθηνά την γλιτώσω,είχα την τύχη με το μέρος μου,αλλά για εκείνη την φορά.
τότε πρέπει να τα βάλω στο μυαλό μου όλα αυτά και να αναλύσω τι έπραξα ή τι δεν έκανα σωστά και έφτασα να ρισκάρω με τόσους αστάθμητους παράγοντες είτε γλιτώνω είτε όχι.
Στην μία περίπτωση(αν πάθω κάτι,ή ατύχημα)είναι σίγουρο ότι θα προβληματιστώ και θα το αναλύσω
στην άλλη περίπτωση (αν δεν πάθω ή δεν συμβεί κάτι στραβό κατά την πτήση)το πιο πιθανό είναι να μην προβληματιστώ και να περάσει στο "ντούκου" η εμπειρία.
Εδώ είναι το θέμα όμως,να αναλογιστώ την πτητική μου μέρα και να αναλύσω τα συν και τα πλην ώστε να βγώ κερδισμένος από την εμπειρία.
Φυσικά έιναι μόνο μια τυχαία περίπτωση που περιέγραψα,υπάρχουν πάρα πολλές που συμβαίνουν σε πολλούς και διαφορετικές εμπειρίες.
Συμπέρασμα,από την στιγμή που ξεκινάμε την ενασχόληση με αυτό το χόμπι-άθλημα,αλλά και σε καθ'όλη την διάρκεια,πρέπει συνεχώς να είμαστε σε εγρήγορση,για κάθε παράμετρο και κάθε νέο στοιχείο μπόρουμε να μάθουμε ή να συλλέξουμε,όπως και να ισορροπούμε την ψυχολογία(φόβος-υπερβολική εμπιστοσύνη) μας σε σχέση με αυτό.
Τότε ίσως και με τον παράγοντα τύχη-ατυχία να υπάρχει,θα έχουμε κάνει στο βαθμό που μπορεί ο καθένας για να αποφύγουμε το ατύχημα,χωρίς φυσικά αυτό να είναι απόλυτο.
και πάλι τα όσα ανέφερα αφήνουν έξω πολλά ακόμα πράγματα που χρειάζεται να αναφερφεί κάποιος ,αφού όπως έιπα στην αρχή το θέμα είναι πολύ σύνθετο.

Contor/Γιάννη,,ελπίζω να σου αναπτέρωσα την ψυχολογία σου,,,, φιλικά Θανάσης

[jollyroger]

ίσως ένα μέρος αναζήτησης αιτιών, θα μπορούσε να βρεθεί σε συνάρτηση με τα επιθυμητά γεγονότα τα οποία δεν θα είχαν προκύψει χωρίς το συμβάν...