από andread » Τρί Απρ 27, 2004 1:23 pm
Η μέρα φαίνονταν απο το πρωί, οταν απογειώθηκα τα πρώτα cumulus είχαν αρχίσει να σχηματίζονται, γρήγορα άφησα τα γνώριμα λημέρια και κατευθήνθηκα μακρυά. Ο αέρας ψηλά με βοηθούσε με τα 20 χιλιομετράκια του.
Χωρίς να το καταλάβω βρέθηκα 40 χιλ και ψηλός, 50, 60,70.
Η μέρα ήταν ακόμα στη μέση της και εγώ στα 80 χιλ ψηλός στα 3000μ.
Glide μέχρι εκέινο το λοφάκι εκεί, ωχ έπεσα σε παύση, δεν πειράζει θα κρατηθώ στην πλαγιά, μα τι είναι αυτός ο θόρυβος που έρχεται απο πίσω?
"Τα χέρια ψηλά, και ακίνητος" Το μαύρο apache, απειλιτικό μπροστά μου με τα όπλα του στραμένα πάνω μου, και τον τηλεβόα να ουρλιάζει "ακίνητος εεεεεείιιιιπαααααα"
Στρίβω για να αποφύγω τους στροβιλισμούς, αλλά αυτό εξοργίζει το πλήρωμα που δίνει μια τελευταία προειδοποίηση "ακίνητος ή ανοίγουμε πυρ". Αυτιά και σπιράλ, κάπου είχα διαβάσει οτι έτσι κατεβαίνεις πιο γρήγορα, αλλά μάταια: οι σφαίρες αρχίζουν να σφυρίζουν γύρω μου, στριφογυρίζω, το αλεπίπτωτο μπλέκεται πάνω μου, τα πάντα σκοτεινίαζουν και μες το σκοτάδι η φοβερή φωνή "σε προειδοποίησα, δεν σε προειδοποίησα???"
....
....
...
"σε προειδοποίησα, δεν σε προειδοποίησα.???"
ξυπνάω κάθυδρος, "κάθε φορά που τρώς πολύ το βράδυ αυτό συμβαίνει"
συνεχίζει η Άννα. Εχω μπλεχτεί για τα καλά, ευτυχώς με τα σεντόνια . Γιαυτή την φορά την γλύτωσα, έρχονται όμως Ολυμπιακοί !!!!