Falassarna by night

[loxagos]

Δεν μπόρεσα να πάω Λευκάδα στο γνωστό beach party και το έφερα βαρέως (Π.Π. γαρ)
Βρήκα όμως την ευκαιρία για ένα τριήμερο Κρήτη στα επίσης γνωστά Φαλάσσαρνα !
Ο άνεμος, που είναι και στρατηγός, είχε την σωστή δυτική διεύθυνση και πολύ ένταση 30-40-50 (σαν ελληνική ταινία ακούγεται αυτό)
Μου επέτρεψε λοιπόν μια πολύ πρωινή πτήση (07.00-07.30) και μια απογευματινοβραδυνή με την παρέα δυο local του Λευτέρη και του Σταύρου που πολύ χάρηκα που τους γνώρισα.
Με την δύση του ηλίου απογειώθηκε ο Σταύρος που βρήκε μια ανάπαυλα κάτω από 30 και μετά από αρκετή ώρα αναμονής απογειώθηκε και ο Λευτέρης με βοήθεια αφού ο αέρας δεν έλεγε να μας κάνει την χάρη να κοπάσει λίγο. Όλη αυτήν την ώρα ο Σταύρος πάταγε από πάνω μας χωρίς χέρια και με την απόλυτη χαλαρότητα που σου χαρίζει ο σταθερός παραλιακός αέρας.
Τα φώτα στο χωριό είχαν ανάψει, φεγγάρι δεν υπήρχε και τα σύννεφα έμοιαζαν βαριά. Στο βάθος όμως υπήρχε ακόμα λίγο κόκκινο λυκόφως, κάπου στον ορίζοντα, στην άκρη άκρη της θάλασσας…
Έστρωσα, έγινε παύση, απογειώθηκα πριν το σκεφτώ.
Εεεε μετά δεν ήθελα να κατέβω κι ας μην έβλεπα σχεδόν τίποτα.
Δυναμικό σε όλο το μήκος του βουνού, σταθερά πάνω απ τα 250μ. και χωρίς να χρειάζεται να πλησιάζεις την πλαγιά.
Ο Σταύρος έκανε toplanding και έτσι είχαμε την πολυτέλεια με τον Λευτέρη να προσγειωθούμε με απόλυτο σκοτάδι στην ασφάλεια της τεράστιας παραλίας.

Tο πλοίο της επιστροφής (που διαθέτει hot spot) μου δίνει την δυνατότητα να μοιραστώ την τελευταία μου παραλιακή πτήση του φετινού καλοκαιριού, άντε και καλό φθινόπωρο !

ΥΓ.
Ο εξοπλισμός του Λευτέρη είναι πολύ γνωστός σε μερικούς…
Η ζωή μας κάνει κύκλους…