Πολύ ωραία η περιγραφή του Εμπεσού κρίμα που δεν μπόρεσα να έρθω για κάνα γκολάκι

Στα πτητικά λοιπόν: Προσωπικά επηρεασμένος από διάφορα μικροπροβληματάκια (υγείας, επαγγελματικά, φτιάχνω σπίτι, κλείσιμο που μπήκε σε στροφή και βγήκε 3 μέτρα πριν τον βράχο, αλλά και τον κυριότερο εχθρό της πρωτιάς στα FAI τρίγωνα...την καινούργια σχέση) όλο το καλοκαίρι πήγε απέταχτο.
Κάτι ωρίτσες στον Κιθαιρώνα πέρα δώθε και αρκετό κοντρολ με ζεστάνανε και να μαστε πάλι στην αγαπητή απογείωση της Αμφίκλειας καταμεσήμερο για τρελά cross country. χαχαχαχαχαχα
Επειδή του γκαντέμη η καρδιά είναι μια άβυσσος τα βουνά έχουν ένα μαγικό τρόπο τώρα τελευταία όποτε λείπω να πετάνε γαμάτα και όταν είμαι εκεί να πετάνε άπό μέτρια μέχρι χάλια. Σάββατο μεσημέρι λοιπόν θολούρα στο βουνό και η αγαπητή ατρυπητη αναστροφή στα 1250μ. Η απογείωση είναι στα 1100 γμτ.
Καλή παρεούλα Λουκάς, Τζέρι Δημήτρης Δάφνη με αυθαίρετο στην απογείωση, Λάμπρος, Νίκος Άλκης, Γιώργος ενώ την Κυριακή προστέθηκαν και άλλοι νέοι Παρνασσομανείς Μπαμπίνο

Θερμικούλια απαλά αλλά το ταβάνι δεν επέτρεψε καμιά σοβαρή πτήση πάντως ότι πρέπει για εξάσκηση χωρίς τον Σλάβεκ. Ο νόμος τώρα τελευταια στην Αμφίκλεια είναι ότι πάντα πρέπει να υπάρχουν πιλοταράδες στην περιοχή. Έτσι λοιπόν δυο αετοί ακριβώς πάνω από το νεκροταφείο αποφάσισαν να μου δείξουν τι εστι κεντράρισμα βλαμμένου θερμικού και για δυο-τρια λεπτά έζησα στιγμές που αναίρεσαν κάθε αμφιβολλία για το αν πρέπει να κόψω ή ελατώσω το παραπένετε. Συγκεκρημένα:
Κυκλώνω δεξιόστροφα χαζεύοντας Γκιώνα Παρνασσό Βαρδούσια ενώ 100 μέτρα μπροστά και 30 κάτω μου τσεκάρω δυο αετούς να κυκλώνουν αριστερόστροφα. Στα επόμενα δύο λεπτά το +0,3 που ήμουν έγινε + 3 οι αετοί κύκλωναν δεξιόστροφα και βρέθηκαν μαζί μου και ακριβώς στο ύψος μου μέχρι που πιάσαμε αναστροφή και φύγαν για τον επόμενο πυλώνα σφαίρα. Δεν το πίστευα ότι ήρθαν τόσο κοντά μου όσο είμασταν στο ίδιο ύψος ενώ για μια στιγμή τον έναν νόμιζα ότι θα τον ακουμπούσα με τα πόδια. Επίσης για κάποιες στιμγές νόμιζα ότι θα καθόταν στο πανί. Απίστευτη εμπειρία φυσικά κάμερα δεν βγήκε προτίμησα να ζησω τη στιγμή και να μη τη χαλάσω.
Ο Λουκάς μου είπε ότι έχουν φωλιά στη χαράδρα και πετάνε συχνά κοντά μας.
Από εδώ και μπρος η κάμερα έτοιμη να τραβήξει με μια κίνηση αλλιώς δεν απογειώνομαι.
Την Κυριακή πέταγε αξιοπρεπεστατα αναστροφή 1400 που την τρύπαγες όμως μέχρι που αποφάσισα να ανέβω και εγώ στην απογείωση οπότε όλοι κατεβήκανε με σπιραλ αυτιά και επιταχύνσεις γιατί μέσα σε 10 λεπτά έφτιαξε ένα μικρόοοοοο nimbus στη Γκιώνα.
Αυτά...τα λέμε φίλε