γιατί "μπράβο" αντί "ευχαριστώ" ?

[jollyroger]

τζούρα "αρμοδιότητας" απο αυτόν που το λέει, εμπεριέχει το μπράβο;

νομίζω αναφερομαι στην αρμοδιότητα να εκφέρει κανείς άποψη που να θεωρείται απο τον ίδιο οτι είναι υπεράνω της δικής του και μόνο γνώμης... να θεωρεί δηλαδή τον εαυτό του κατι σαν αναγνωρισμένο εκπρόσωπο διαμοιρασμού καρότων...

ισχύει;


λες να εχει να κάνει με το υποκείμενο που λείπει απο το μπράβο;
μηπως βοηθάει τον εγωισμό μας, να στρουθοκαμιλήσει πιο άνετα, η χρήση του μπράβο;

όταν λέω ευχαριστώ, μου μοιάζει να δινω κάτι δικό μου...
όταν λέω μπράβο, μου μοιάζει να διαχειρίστικα κάτι που δεν έχει να κάνει με μένα, αλλά με τον παραλήπτη...




σημειωση:
απ οτι παρατηρω απο τον εαυτό μου, αυτός ο γαμημενος εγωισμός την εχει δει δικτάτορας... μολις πας να τον εξετάσεις να δεις τι κάνει, τσαντίζεται και βγάζει φιρμάνια... και στη συνέχεια επικρατεί τύφλα...
αυτή την τύφλα ψάχνω και προσπαθώ να ξεστραβωθώ... αν γίνεται και με παρέα, ακόμα καλύτερα , δεν την πέφτω σε κανέναν, παρόλο που πιθανότατα τα θέματα τσιγκλανε τον εγωισμό μας να τα παιρνει προσωπικά και να θεωρεί οτι θιχτηκε...

[cprig]

Ας κουλάρουμε..
Φωτο από το πάρτι χθές στην Ανάβυσσο (λείπει ο Μιχάλης αλλά είναι μέσα η Κατερίνα)

[adreas]

Μπαρδόν; Καλέ γιατί μπλέκεις τα πράματα; Το "μπράβο" ή η οποιαδήποτε λέξη εμπεριέχει, πέραν της στενής ένοιας της, ό,τι άρωμα θέλει να της δώσει αυτός που τη χρησιμοποιεί. Με τα συμφραζόμενα και τον τόνο της φωνής σου, μπορείς να κάνεις λίγο πολύ οποιαδήποτε φράση να μεταφέρει σχεδόν οποιοδήποτε νόημα. Σκέψου απλά τη λέξη "μαλάκας" στα ελληνικά, είναι σχεδόν απίθανο να βρεις κάποια φράση στην οποία να μη μπορείς να τη χρησιμοποιήσεις. Μια από τα ίδια και το "μπράβο".

[para-mageiras]

ποσο μαλλον το "μπραβο μαλακα"
η αλλαζει τελειως αν πεις ¨"μπραβο μαλακα,ελα να δεις τι εκανες!"

[paramick]

Το "Μπράβο ρε μαλάκα" είναι τόσο περίπλοκο σαν έννοια,που στο μακρινό μέλλον μελετητές της νεοελληνικής γλώσσας,θα τα βρούνε μπαστούνια,και θα σηκώσουν τα χέρια ψηλά ανίκανοι να αποδώσουν το βάθος και την πολυπλοκότητα της έκφρασης αυτής.


Sprayman,φαίνεται οτι δεν πέταξα και σήμερα,ε

Α,ρε μάγειρα,δεν πιάνεσαι....

[tsouloufis]

λοιπόν jolly άκου τι θα κάνουμε ... θα κάνεις εσύ το σκυλί και εγώ το αφεντικό !! θα σου πετάω το μπαλάκι εσυ θα τρέχεις να το πιάνεις , όταν το πιάσεις θα σου πω 'μπράβο' και όταν μου το φέρεις θα σου πω 'ευχαριστώ'....θα το κάνουμε 5-6 φορές μπας και καταλάβεις την διαφορά

[Sprayman]

Το "Μπράβο ρε μαλάκα" είναι τόσο περίπλοκο σαν έννοια,που στο μακρινό μέλλον μελετητές της νεοελληνικής γλώσσας,θα τα βρούνε μπαστούνια,και θα σηκώσουν τα χέρια ψηλά ανίκανοι να αποδώσουν το βάθος και την πολυπλοκότητα της έκφρασης αυτής.


Sprayman,φαίνεται οτι δεν πέταξα και σήμερα,ε

Α,ρε μάγειρα,δεν πιάνεσαι....

Τρεις πτήσεις την ημέρα και συ και οι υπόλοιποι πρωί μεσημέρι βράδυ μετά το φαγητό.

[jollyroger]

μαλάκες, γαμάτε!

[paramick]

Οξύμωρο...

[jollyroger]

πώς διαφέρει το μπράβο απο την κολακεία;

[para-mageiras]

σου ειπε κανεις "μπραβο" τωρα τελευταια και προσπαθεις να καταλαβεις γιατι?
μην το σκεφτεσαι ολοι αξιζουμε ενα μπραβο δεξουτο φυσιολογικα.....μην μας παιδευεις αλλο....λυπησουμας

[jollyroger]

@μαγειρας

μαλάκες, γαμάτε!

να ένα "μπράβο"...

τον εαυτό μου δεν τον λυπάμαι..



και βλέπω οτι το συνηθιζω να αυτο-κολακεύομαι... και να αυτο-κράζομαι...


υπάρχει ποτέ άραγε εποικοδομητικός λόγος/πρόθεση; εξ ου η απορία...

[Sprayman]

Η κολακεία έχει να κάνει με το συμφέρον. Κολακεύοντας κάποιον κατά βάθος κάτι αποζητάς. Είτε συνειδητά είτε υποσυνείδητα. Υπάρχουν δύο είδη μπράβο. Το ένα μπορεί να είναι εντελώς αυθόρμητο και πηγαίο χωρίς να κρύβει τίποτα από πίσω. Το άλλο μπορείς να το χρησιμοποιήσεις για να κολακέψεις βάζοντας και καμία σάλτσα. Επειδή όμως το εγώ μας είναι πολύ μεγάλο και του αρέσουν τα πολλά μπράβο και οι επιβεβαιώσεις του κόσμου, δεν είμαστε ικανοί να ξεχωρίσουμε το αυθόρμητο από το σχεδιασμένο.

[jollyroger]

ναι καπως έτσι το ψάχνω...

αλλά αναρωτιέμαι αν μπορεί να υπάρχει ποτέ το αυθόρμητο, ή αν είναι απαραίτητα παπάτζα του εγωισμού μας...

δηλαδή πρώτα απο μας για μας, κλασσικά, και μετά με τον ίδιο τρόπο και στους άλλους, κλασσικότερα.... και τα "μπράβο" και τα "κακώς"....



ας πουμε, τώρα "αυθορμήτως" ήθελα να ξεκινήσω το ποστ με "α γεια σου" που είναι μπράβο...
και δεν ξέρω αν ο μόνος λόγος είναι επειδή έτσι έχω συνηθίσει να κολακεύω τον εαυτό μου*, και μετά τους άλλους, ή αν όντως μπορεί να υπάρξει αυθόρμητο μπράβο...


*κι έτσι προκύπτει "συμφέρον" όπως λες

[para-mageiras]

εγω θα σου πω κατι ποιο γενικο ....βρεστα με τον εαυτο σου και χεσε ολους τους αλλους απο τα μπραβο και απο οτιδηποτε, μην ψαχνεις να βρεις τα λεγομενα γιατι ολα αλλαζουν απο λεπτο σε λεπτο, και η αληθεια και οι ενοιες..δεν ειναι μαθηματικα,μην κρεμεσαι απο τα λογια,απλα μαθε να βλεπεις και να αισθανεσαι να ακους τον τονο της φωνης του αλλου και θα καταλαβεις η μαλλον θα αισθανθεις την αληθεια.ετσι απλα με μια ματια καταλαβενεις
ποιος ειναι φιλοσου.ασε το ενστικτο να βγει ,γινε λιγο ζωο,τα λογια και οι λεξεις αλοστε ειναι συμβολα που προσπαθουν να δωσουν μια εικονα στο πως νιωθουμε και να περιγραψουμε πραγματα και καταστασεις....η αληθεια φιλεμου ειναι πολλη ποιο μακρια απο εκει...η γλωσσα του σωματος επρεπε να σε ενδιαφερει!

[jollyroger]

για να τα βρω με τον εαυτό μου, παρατηρώ τον εαυτό μου, να μάθω περι τίνος πρόκειται...

παρατηρώντας τον εαυτό μου, βλέπω "παράξενα" πράγματα, τα οποία συζητάω.. ή μάλλον προτίθεμαι να συζητήσω...


τα αποτελέσματα τα βλέπεις...



ας το θέσω αλλιως:
άραγε αν δεν ήμουνα εθισμένος στο να "χαίρομαι" οταν μου λένε "μπράβο", θα μου έβγαινε ποτέ "αυθόρμητα" το να πω μπράβο;


εχεις προσέξει, οτι όλες οι παπάτζες που μας πουλάει ο εγωισμός μας, μοιάζουν "αυθόρμητες";

για παράδειγμα, όταν ακους να βρίζουν τη μάνα σου, μοιάζει να τσαντίζεσαι αυθόρμητα, ενώ είναι σαφέστατα εγωιστική επιβολή...



και η απορία μου είναι...
μπορώ να βρίσω τη μάνα σου, αν δεν πιστεύω οτι το να βρίζεις τις μάνες έχει κάποιο αποτέλεσμα;
και μπορώ να το πιστεύω αυτό, αν δεν έχω μια τέτοια πεποιθηση εγώ ο ίδιος;
άρα όταν ακους να σου βρίζω τη μάνα, πως το μεταφράζεις;

1.τσαντίζεσαι αυθόρμητα;
2.καταλαβαίνεις οτι αν βρίσεις τη μάνα μου, ειμαι προγραμματισμένος να τσαντίζομαι, άρα βρίζοντας τη μάνα σου, απλώς σε ενημερώνω για το κομβίο που διαθέτω, μηπως τυχόν σου χρειαστεί στο μέλλον να το πατήσεις;


το "αυθόρμητο" μοιάζει να μην ειναι αποδοτικό κριτήριο...

[Sprayman]

Ακριβώς. Ο άλλος σου πατάει τα κουμπιά. όλα τα υπόλοιπα είναι δικά σου. Κάποιος σου πατάει ένα κουμπί και τσαντίζεσαι. Ένας άλλος σου πατάει ένα κουμπί και γελάς. Το γέλιο και η τσαντίλα είναι δικά σου. Όλα βρίσκονται μέσα μας. Κάποια στιγμή βρέθηκες σε ένα όμορφο τοπίο με ηλιοβασίλεμα και αισθάνθηκες έκσταση. Δέν φταίει το ηλιοβασίλεμα. Την έκσταση την έχεις ήδη μέσα σου. Απλά σου πατήθηκε ένα κουμπί. Αποστασιοποιήσου και άρχισε να παρατηρείς πότε ανοίγει και κλείνει αυτή η πόρτα. Το απ' έξω είναι απλώς ο καθρέπτης του εαυτού μας. Η αλήθεια βρίσκεται μέσα μας.