από badder » Τρί Μάιος 02, 2017 3:03 pm
Άλλο ένα μεσημεριανό γεύμα συνοδεύτηκε από την ευγενική χορηγία του Μιχάλη. Η συγκίνησή μου τεράστια όταν διάβαζα την διασκευή του all time classic τραγουδιού, δεδομένου ότι το έχουμε τραγουδήσει καραόκε μαζί με άλλους γνωστούς συνήθεις ύποπτους του Κιθαιρώνα σε ένα υπόγειο μπαρ στον πύργο Αθηνών (Murphy's) πριν χρόνια. Υπάρχει και ειδικό βίντεο από όλη την βραδιά αλλά δεν μπορώ να το δημοσιεύσω χωρίς την άδεια του ατζέντη τους και της δισκογραφικής τους.
Αγαπητέ Μιχάλη, μην παραμυθιάζεσαι, δεν απέφυγες τον γιατρό, απλά ο ίδιος επέλεξε να στη χαρίσει αυτή τη φορά. Γιατί? Μα γιατί μπορεί, φυσικά. Αλλά μην επαναπαύεσαι διότι την επόμενη φορά μπορεί να μην τον βρεις σε τόσο καλή διάθεση. Σου προτείνω, και σε όλους τους υπόλοιπους φυσικά, πριν πετάξετε στον Κιθαιρώνα να τρώτε ένα μήλο. Οι παλιοί κάτι θα ήξεραν με την παροιμία που κάνει πέρα τον γιατρό, πιθανόν να ισχύει και για την πτήση. Ο οποίος γιατρός φυσικά, για να μην παρεξηγηθούμε, χαίρει δικαίως άκρας εκτίμησης και αγάπης στις προπτητικές και μεταπτητικές δραστηριότητες της πλατείας.
Αγαπητέ Μιχάλη (δις), Σε συγχαίρω για τις οξυδερκείς παρατηρήσεις σου σχετικά με τους ανυποψίαστους, ανεκπαίδευτους, άμπαλλους και γενικότερα ανένταχτους λαγούς. Η τύχη είναι πολύ μεγάλο πράγμα, ειδικά στην πτήση. Τόσο που έχει αναδειχθεί σε ποιοτικό χαρακτηριστικό για κάποιους. Η τύχη ενός πιλότου είναι αρκετή για να τον διακρίνει και να τον χαρακτηρίζει σε βαθμό που να αντικαθιστά με τον καιρό την ικανότητα, την αντίληψη, τη σύνεση και τον σεβασμό στους άλλους. Έτσι η φράση "μην αγχώνεσαι, δεν παθαίνει τίποτα αυτός" τείνει να γίνει το "motto" σε τέτοιες περιπτώσεις. Και φυσικά οι μόνο τυχεροί πιλότοι δεν μπορεί να μείνουν και χωρίς χορηγίες, επιβραβεύσεις και γενικότερη κάλυψη και υποστήριξη, ακόμα και αν επισταμένα και προκλητικά αγνοούν διάφορους κανόνες όπως ασφάλειας, πτήσεων, συμπεριφοράς και ανθρώπινης φύσεως εν γένει. Η πιθανότητα να καλλιεργηθεί μια ενιαία λογική αντιμετώπισης φαινομένων που υποτιμούν όχι μόνο τη νοημοσύνη μας αλλά και τη γενικότερη πτητική μας ασφάλεια δεν μπορεί να υλοποιηθεί όσο θα παρέχεται άσυλο σε τέτοια φαινόμενα. Η εμπειρία μου και πρόκειται για προσωπική μου άποψη είναι ότι πρώτα τα φαινόμενα εξευγενίζονται (πλήρως) και ύστερα εντάσσονται στον πολιτισμό. Γιατί όταν τα εντάσεις στον πολιτισμό ευελπιστώντας ότι θα εξευγενιστούν και απλά βγαίνει ζονκ, τότε υποβαθμίζεται πολιτισμικά όλο το υπόλοιπο σύστημα.
Υ.Γ.
Οι τυπικές προϋποθέσεις ένταξης στον πολιτισμό θα έπρεπε, έστω και για τους τύπους να είναι εν τάξει και στον χρόνο που έπρεπε. Διαφορετικά υπάρχει πάντα κίνδυνος για κακά προηγούμενα.
Η απλούστερη λύση είναι η σωστή.