Αν το κοντάρι είναι σταθερό στο κάθισμα δεν έχει σημασία αν ο καιρός είναι ήσυχος ή όχι διότι το κοντινό κομμάτι του κάδρου, δηλαδή ο πιλότος, ακολουθεί την κίνηση της κάμερας. Μάλιστα το αποτέλεσμα είναι άκρως ενδιαφέρον με λίγο κούνημα στα θερμικά το οποίο όμως μεταφέρεται πολύ όμορφα στη λήψη.
Αντίθετα με την κάμερα στο κράνος η παραμικρή κίνηση του κεφαλιού που συνήθως γίνεται ασυναίσθητα έχει πολύ κουραστικά αποτελέσματα για τον θεατή.
Παράδειγμα στο PWC στη Δράμα. Είδα τις λήψεις από Gallon και Ιωακειμ. Ο μεν Gallon πετάει κανονικά και μετά από 2 λεπτά θέασης έχεις πονικέφαλο, ο δε Iωακείμ επειδή προφανώς έχει υπόψιν του το ζήτημα κάνει πιο απαλές κινήσεις και το αποτέλεσμα είναι πολύ πιο ωραίο.
Σημαντικό είναι επίσης η κάμερα να έχει σταθεροποίηση εικόνας (stabilization ελληνιστί) για να πέρνει και τα "μπόσικα".
Στο βιντεάκι που έχω εδώ
http://vimeo.com/14609698 η κάμερα είναι προσαρμοσμένη σταθερά δίπλα στο δεξί καραμπίνερ σε μια νεοπρεν θήκη που έχει η Advance Impress 2+. Αυτή η θήκη για άλλο λόγο ήταν εκεί αλλά εξυπηρετεί μαι χαρά τον σκοπό μου. Με μια βαση που έχει περιστρεφόμενη μπάλλα με βίδα, μπορείς να στήσεις και να αφήσεις την κάμερα να τραβάει ενώ ταυτόχρονα εσύ πετάς κανονικά και μπορείς ανα πάσα στιγμή να γυρίσεις την καμέρα προς όπου θές, έχοντας πλήρη έλεγχο.
Περιττό να ξαναπούμε για τα πλεονεκτήματα της Drift ΗD170 με το τηλεκοντρολ και την ενσωματωμένη υποδοχή βίδας.
Η απλούστερη λύση είναι η σωστή.