από stavros » Παρ Οκτ 24, 2008 12:57 pm
Σαράντα πέντε μάστοροι κι εξήντα μαθητάδες
τo φεστιβάλ οργάνωναν στης Άμφισας τον τόπο.
Ολημερίς το οργάνωναν, το βράδυ εγκρεμιζόταν.
Μοιρολογιούν οι μάστοροι και κλαιν οι μαθητάδες:
"Αλοίμονο στούς κόπους μας, κρίμα στις δούλεψές μας,
ολημερίς να δουλεύουμε το βράδυ να γκρεμιέται."
Πουλάκι εδιάβη κι έκατσε αντίκρυ στό ποτάμι,
δεν εκελάηδε σαν πουλί, μηδέ σαν χελιδόνι,
παρά εκελάηδε κι έλεγε ανθρώπινη λαλίτσα:
"Αν δε στοιχειώσετε πτέρυγα, παραφεστιβαλ δε στεριώνει,
και μη στοιχειώσετε UP, μη GIN , και μη MAC PARA,
παρά του πρωτομάστορα το όμορφο το OZONE,
που έρχεται πετώντας' αποταχύ και πάρωρα το γιόμα."