Αερολογίες

[paramick]

Για όσους είναι γεννημένοι μεταξύ 1950-1985
H αλήθεια είναι ότι δεν ξέρω πώς καταφέραμε να επιβιώσουμε.
Ήμαστε μια γενιά σε αναμονή: περάσαμε την παιδική μας ηλικία περιμένοντας. Έπρεπε να περιμένουμε δύο ώρες μετά το φαγητό πριν κολυμπήσουμε, δύο ώρες μεσημεριανό ύπνο για να ξεκουραστούμε και τις Κυριακές έπρεπε να μείνουμε νηστικοί όλο το πρωί για να κοινωνήσουμε.
Ακόμα και οι πόνοι περνούσαν με την αναμονή...
Κοιτάζοντας πίσω, είναι δύσκολο να πιστέψουμε ότι είμαστε ακόμα ζωντανοί..
Εμείς ταξιδεύαμε σε
> αυτοκίνητα χωρίς ζώνες
> ασφαλείας και αερόσακους. Κάναμε
> ταξίδια 10 και 12 ωρών, πέντε άτομα
> σε ένα Φιατάκι και δεν υποφέραμε
> από το «σύνδρομο της τουριστικής
> θέσης». Δεν είχαμε πόρτες,
> παράθυρα, ντουλάπια και
> μπουκάλια φαρμάκων ασφαλείας
> για τα παιδιά.. Ανεβαίναμε στα
> ποδήλατα χωρίς κράνη και
> προστατευτικά, κάναμε ωτο-στοπ,
> καβαλάγαμε μοτοσικλέτες χωρίς
> δίπλωμα. Οι κούνιες ήταν
> φτιαγμένα από μέταλλο και είχαν
> κοφτερές γωνίες.
> Ακόμα και τα παιχνίδια μας ήταν
> βίαια. Περνάγαμε ώρες
> κατασκευάζοντας αυτοσχέδια
> αυτοκίνητα για να κάνουμε
> κόντρες κατρακυλώντας σε κάποια
> κατηφόρα και μόνο τότε
> ανακαλύπταμε ότι είχαμε ξεχάσει
> να βάλουμε φρένα. Παίζαμε
> «μακριά γαιδούρα» και κανείς μας
> δεν έπαθε κήλη ή εξάρθρωση..
> Βγαίναμε από το σπίτι τρέχοντας
> το πρωί, παίζαμε όλη τη μέρα και
> δεν γυρνούσαμε στο σπίτι παρά
> μόνο αφού είχαν ανάψει τα φώτα
> στους δρόμους. Κανείς δεν
> μπορούσε να μάς βρει. Τότε δεν
> υπήρχαν κινητά. Σπάγαμε τα
> κόκκαλα και τα δόντια μας και δεν
> υπήρχε κανένας νόμος για να
> τιμωρήσει τους «υπεύθυνους»
> Ανοίγανε κεφάλια όταν παίζαμε
> πόλεμο με πέτρες και ξύλα και δεν
> έτρεχε τίποτα. Ήταν κάτι
> συνηθισμένο για παιδιά και όλα
> θεραπεύονταν με λίγο ιώδιο ή
> μερικά ράμματα.. Δεν υπήρχε
> κάποιος να κατηγορήσεις παρά
> μόνο ο εαυτός σου. Είχαμε
> καυγάδες και κάναμε καζούρα ο
> ένας στον άλλος και μάθαμε να το
> ξεπερνάμε.
> Τρώγαμε γλυκά και πίναμε
> αναψυκτικά, αλλά δεν ήμασταν
> παχύσαρκοι. Ίσως κάποιος από
> εμάς να ήταν χοντρός και αυτό
> ήταν όλο. Μοιραζόμασταν
> μπουκάλια νερό ή αναψυκτικά ή
> οποιοδήποτε ποτό και κανένας μας
> δεν έπαθε τίποτα. Καμιά φορά
> κολλάγαμε ψείρες στο σχολείο και
> οι μητέρες μας το αντιμετώπιζαν
> πλένοντάς μας το κεφάλι με ζεστό
> ξύδι..
> Δεν είχαμε Playstations, Nintendo 64, 99
> τηλεοπτικά κανάλια,
> βιντεοταινίες με ήχο surround,
> υπολογιστές ή Ιnternet. Εμείς είχαμε
> φίλους.. Κανονίζαμε να βγούμε
> μαζί τους και βγαίναμε. Καμιά
> φορά δεν κανονίζαμε τίποτα, απλά
> βγαίναμε στο δρόμο και εκεί
> συναντιόμασταν για να παίξουμε
> κυνηγητό,
> κρυφτό, αμπάριζα..... μέχρι εκεί
> έφτανε η τεχνολογία. Περνούσαμε
> τη μέρα μας έξω, τρέχοντας και
> παίζοντας. Φτιάχναμε παιχνίδια
> μόνοι μας από ξύλα. Χάσαμε
> χιλιάδες μπάλλες ποδοσφαίρου.
> Πίναμε νερό κατευθείαν από τη
> βρύση, όχι εμφιαλωμένο, και
> κάποιοι έβαζαν τα χείλη τους
> πάνω στη βρύση. Κυνηγούσαμε
> σαύρες και πουλιά με αεροβόλα
> στην εξοχή, παρά το ότι ήμασταν
> ανήλικοι και δεν υπήρχαν
> ενήλικοι για να μας επιβλέπουν.
> Πηγαίναμε με το ποδήλατο ή
> περπατώντας μέχρι τα σπίτια των
> φίλων και τους φωνάζαμε από την
> πόρτα. Φανταστείτε το! Χωρίς να
> ζητήσουμε άδεια από τους γονείς
> μας, ολομόναχοι εκεί έξω στο
> σκληρό αυτό κόσμο! Χωρίς κανέναν
> υπεύθυνο! Πώς τα καταφέραμε;
> Στα σχολικά παιχνίδια
> συμμετείχαν όλοι και όσοι δεν
> έπαιρναν μέρος έπρεπε να
> συμβιβαστούν με την απογοήτευση.
> Κάποιοι δεν ήταν τόσο καλοί
> μαθητές όσο άλλοι και έπρεπε να
> μείνουν στην ίδια τάξη. Δεν
> υπήρχαν ειδικά τεστ για να
> περάσουν όλοι.. Τι φρίκη!
> Κάναμε διακοπές τρεις μήνες τα
> καλοκαίρια και περνούσαμε
> ατέλειωτες ώρες στην παραλία
> χωρίς αντιηλιακή κρέμα με δείκτη
> προστασίας 30 και χωρίς μαθήματα
> ιστιοπλοΐας, τένις ή γκολφ..
> Φτιάχναμε όμως φανταστικά
> κάστρα στην άμμο και ψαρεύαμε με
> ένα αγκίστρι και μια πετονιά.
> Ρίχναμε τα κορίτσια
> κυνηγώντας τα για να τους
> βάλουμε χέρι, όχι πιάνοντας
> κουβέντα σε κάποιο chat room και
> γράφοντας ; ) : D : P
> Είχαμε ελευθερία, αποτυχία,
> επιτυχία και υπευθυνότητα και
> μέσα από όλα αυτά μάθαμε και
> ωριμάσαμε.
> Αν εσύ είσαι από τους
> «παλιούς»... συγχαρητήρια! Είχες
> την τύχη να μεγαλώσεις σαν
> παιδί...

[Επισκέπτης]

ΦΙΛΕ ΔΕΝ ΞΕΡΩ ΤΙ ΣΕ ΕΚΑΝΕ ΝΑ ΣΚΕΦΤΕΙΣ ΟΛΑ ΑΦΤΑ ΤΑ ΩΡΑΙΑ ΠΕΡΑΣΜΕΝΑ ΑΛΑ ΟΧΙ ΞΕΧΑΣΜΕΝΑ, ΕΙΜΑΙ ΠΕΡΗΦΑΝΟΣ ΚΑΙ ΤΥΧΕΡΟΣ ΠΟΥ ΕΧΩ ΖΗΣΗ ΟΛΑ ΑΦΤΑ ΠΟΥ ΑΝΑΦΕΡΕΣ ΠΡΙΝ, ΕΧΩ ΑΚΟΜΑ ΕΝΑ ΠΡΟΤΕΡΗΜΑ ΕΧΩ ΜΕΓΑΛΩΣΗ ΣΤΗΝ ΕΠΑΡΧΙΑ ΦΥΣΗ ΑΔΕΡΦΕ.! ! ΤΕΛΟΣ ΝΑ ΣΟΥ ΠΩ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΓΙΑ ΤΙΣ ΤΟΣΕΣ ΑΝΑΜΝΗΣΕΙΣ ΠΟΥ ΜΑΣ ΞΗΠΝΗΣΕΣ. ΣΕ ΧΑΙΡΕΤΩ ΘΟΔΩΡΟΣ ΝΑ ΕΙΣΑΙ ΠΑΝΤΑ ΚΑΛΛΑ.......

[paramick]

Το κειμενο δεν ειναι δικο μου,παρ ολα αυτα εχει και εμενα μεσα οπως εχει και εσενα,αλλα και τοσους αλλους!
Σκεφτηκα οτι ,αφου δεν πεταει ο μουρλοκαιρος,να το ριξουμε στη νοσταλγια.....

[cloud_constructor]

Μη ξεχναμε πολεμο με φυσοκαλαμα και στοκο..Στοκος στο στομα ολη μερα - ιχνος δηλητιριασης και χωρις προστατευτικα γυαλια.

[ian]

Μιχαλη μας συγκινησες

[andread]

Θα με συχγωρέσετε που θα σας χαλάσω το κλιμα συγκίνησης και αναπόλησης, εξάλου και εγώ μεγάλωσα κάπως έτσι αλλά το να λέει κάποιος οτι 'Δεν παθαμε τίποτα' είναι τουλάχιστον βλακώδες.

Το να λέμε 'εμεις που δεν πεθάναμε και αρα είμαστε εδω για να συζητάμε και να αναπολούμε , εμείς δεν παθαμε τίποτα' ειναι πιο σωστό.

Κοιτάξτε λιγο τα στατιστικά στοιχεία παιδικής θνησιμότητας και την πτωτική τάση που υπαρχει με το πέρασμα του χρόνου και θα δείτε οτι ναι μεν τα παιδία παλιότερα μεγάλωναν στον 'αυτόματο', πιο ανεμελα και χαλαρά, αλλα αυτό πάντα έρχεται με το αντίστοιχο κόστος.

Δείτε τα στοιχεία στην αναφορά παιδικής θνησιμότητας
http://www.euroipn.org/cerepri/static_p ... EREPRI.pdf

άμα δείτε το διάγραμμα 3 "Θνησιμότητα από παιδικό τραυματισμό" σε διάφορες χώρες θα δέιτε διπλάσια ποσοστά σε χώρες (που εικάζω) οτι τα παιδία μεγαλώνουν όπως μεγαλωσαμε εμείς.


δείτε επίσης

http://kepka.org/index.php?option=com_c ... &Itemid=52

και απο το http://spirit16.blogspot.com/2009/01/830000.html

"Οπως επισημαίνει το σχετικό ντοκουμέντο κρούοντας τον κώδωνα του κινδύνου, από την ηλικία των 9 ετών, τα δυστυχήματα αναδεικνύονται σε πρώτη αιτία παιδικής θνησιμότητας, ξεπερνώντας σε συχνότητα τις μολυματικές ασθένειες, τον υποσιτισμό, ακόμα και τους πολέμους."

αυτά...
[ ελπιζω να φτιάξει ο καιρός ]

[andread]

Γιατι τα έχω βάλει με το παραπάνω κείμενο:

Ενα πράγμα που με εκνευρίζει αφάνταστα είναι όταν βλέπω γονείς με μικρά παιδία χωρίς ζώνη ή στο μπροστινό κάθισμα στην αγκαλιά της γιαγιάς (με ενεργοποίημενο σίγουρα και τον αερόσακο !) ή ακόμα και αναμεσα στον μπαμπά και στο τιμόνι (να ξαναπώ για τον αερόσακο ?) (ναι το έχω δει μέσα στην πόλη). Προφανώς οι κύριοι και κυρίες αυτοί είναι της παραπάνω λογικής ότι και εμείς έτσι μεγαλωσαμε και δεν πάθαμε και τίποτα.

[tsoukasvaggelis]

"Σοφία είναι να μαθαίνεις από τα λάθη των άλλων", διαφορετικά βάζεις τον εαυτό σου σε μεγάλο ρίσκο να μην προλάβεις να γίνεις σοφότερος, ίσως να "αισθανθείς παρόλα αυτά πρόσκαιρα δυνατός" κάνοντας πράγματα που έτυχε να μην σε σκοτώσουν. Μάλλον θα έπρεπε να νιωθεις τυχερός που έχεις επιβιώσει.

Τουλάχιστον εμείς που πάνω κάτω μεγαλώσαμε με τέτοιες εικόνες, θα πρέπει να μπορούμε να εκτιμήσουμε αυτό που έχει επιτευχθεί σήμερα σε διάφορους τομείς αλλά κυρίως μέσα στο μυαλό μας και να εξασφαλίσουμε στα δικά μας παιδιά έναν ασφαλέστερο και περισσότερο υγειινό κόσμο, μέσα όμως στον οποίο να μπορέσουν να εκτιμήσουν την αξία αυτών που σήμερα θεωρούνται αυτονόητα, ενώ κάποτε ήταν ανύπαρκτα.

Βαγγέλης Τσούκας

[paramick]

Ασφαλως και το αρχικο post δεν αποτελει,παραδειγμα προς μιμηση...και η οργη σου Μανωλη ειναι απολυτα δικαιολογημενη.
Η Ελλαδα της αγνοιας στις αρχες του 1970,απο οπου πηγαζουν οι μνημες μου,θεωρουσε την εικονα ενος Fiat 131 mirafiori ( χωρις ζωνες ασφαλειας και προσκεφαλα αυχενα) φισκα στα πιτσιρικια και τα γνωστα τζατζαλα μιας μικρομεσαιας οικογενειας να ανεμιζουν στη σχαρα,μια απολυτα φυσιολογικη κατασταση.
Αλλωστε οσοι ταυτιστηκαν με το κειμενο ,εχουν σε καποια ακρη του μυαλου τους φυλαγμενο,οτι μεχρι να ενηλικιωθουν περασαν απο καποιες φασεις που απο θαυμα επεζησαν........

[Επισκέπτης]

ΟΠΙΟΥ ΤΟΥ ΜΕΛΕΙ ΝΑ ΠΝΙΓΗ ΠΟΤΕ ΤΟΥ ΔΕΝ ΠΕΘΑΙΝΕΙ. !

[badder]

Εμένα με φτιάχνει που αυτή η κουβέντα περί ασφάλειας κτλ. γίνεται από κάτι μαντράχαλους (σαν και μένα) που την βρίσκουν να πετάνε στον αέρα κρεμασμένοι από μερικά σκοινάκια και ένα κομμάτι μουσαμά. Τα δικά μας τα παιδιά (τα τελευταία χρόνια πολλοί φίλοι έγιναν γονείς) που θα τα έχουμε στην απογείωση και θα μας βλέπουν να κάνουμε ότι κάνουμε, είμαι περίεργος να δω τι θα καταλαβαίνουν μετά ότι είναι επικίνδυνο.

[adreas]

Μανώλη σ' αγαπάω σε λατρεύω αλλά φοβάμαι ότι εδώ σε χτυπήσανε οι πρωτόγνωρες ορμόνες στο κεφάλι και αρχίζεις να χάνεις τη μπάλα. Οι στατιστικές εστιάζουν σε ένα πράμα αλλά πρέπει να δεις τα πράγματα σφαιρικά. Σαφώς πολλές βλακείες γίνανε από γονείς που δεν είχαν ιδέα στην εποχή μας αλλά μην πάμε και στο άλλο άκρο. Ένα παιδί που θα βγει ζωντανό μετά από 16 χρόνια playstation έχει μεγάλο κίνδυνο να βγει μαλακισμένο και παντελώς άχρηστο στο οτιδήποτε απαιτεί πρωτοβουλία και δημιουργικότητα. Και θέτω το ερώτημα, τι είναι χειρότερο, ένα νεκρό παιδί ή ένας ενήλικος μαλάκας?

Από την οπτική γωνία των γονιών το δεύτερο. Τα πολύτιμα γονίδια τους θα περάσουν στην επόμενη γενιά, ζήτωωω. Από την οπτική γωνία της κοινωνίας, άντε να βγάλεις άκρη. Οι Σπαρτιάτες πάντως (στο άκουσμα του ονόματος των οποίων μας πιάνει μια εθνική στύση) δεν το είχανε σε τίποτα να πετάνε στους γκρεμούς τα πιθανά μαλακισμένα (έχουμε κάνα στατιστικό από κει μεριά?). Δεν ξέρω πως είναι τα πράματα εκεί που μένεις αλλά εγώ όπου και να κοιτάξω βλέπω ανίκανους χέστες (ίσως να φταίει ότι κάθομαι πολύ στο σπίτι και το έχω γεμάτο καθρέφτες). Όσο για το διάγραμμα 3 βλέπω θέση 2 τη Σουηδία (είναι για αυτοκτονία κανείς?) και στη θέση 3 την Αγγλία (μην αρχίσω να μιλάω, τράβα να μεγαλώσεις παιδί εκεί αν θέλεις). Για τη Μάλτα δεν έχω ιδέα εκτός απ' το ότι οι λαθροκυνηγοί τους αλλάζουνε τον αδόξαστο στα αποδημητικά πουλιά.

Ψυχρά και βιολογικά, χρειαζόμαστε που και που και κάνα θάνατο. Σκατοκατάσταση αλλά είναι αποτέλεσμα της εξέλιξης μέσω φυσικής επιλογής η οποία μας έφτιαξε (όπως ισχυρίζονται κάποιοι άθεοι που θα ψηθούνε στην κόλαση). Αν σε τρομάζει η ιδέα κάνε 2 παιδιά και κοίτα το ένα να είναι κορίτσι. Έχουνε πολύ καλύτερες πιθανότητες να προωθήσουνε τα γονίδιά σου παρακάτω και αυτό είναι που θες πραγματικά, το επώνυμο κλπ είναι πατριαρχικές παπαριές της μετά αγροτικής επανάστασης εποχής.

Καλή δύναμη

[Επισκέπτης]

εναs βαρεμενοs σπαρτιατηs σαs λεει οτι ακομα και εδω επικρατη πολυ κλασομπανιερα. μετα τον ΛΕΩΝΙΔΑ το χαοs. [ ΜΟΛΩΝ-ΛΑΒΕ ]

[loxagos]

Εμένα πάλι μου θυμίζει τις καλές εκείνες εποχές που το parapente ήταν επικίνδυνο αλλά το sex αααχ ακίνδυνο …

[GPapapetrou]

[ ΜΟΝΩΝ-ΛΑΒΕ ]

<<ΜΟΛΩΝ>> Για να μην ξεχνιομαστε

[Επισκέπτης]

ΣΩΡΙ ΦΙΛΕ ΤΥΠΟΓΡΑΦΙΚΟ ΛΑΘΟΣ, ΤΟ ΔΙΟΡΘΩΣΑ, ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ! !