
[ img ]
Την Κυριακή ήμουν αποφασισμένος να μην ξαναχάσω την πτήση, εφόσον πετάει. Αφύπνιση από τα άγρια χαράματα (12:30) και καθώς οι άνεμοι ήταν νότιοι, ήταν προφανές ότι ο Κιθαιρώνας -για ακόμα μια φορά- δεν θα μας κάνει το χατήρι. Ευτυχώς που υπάρχει και το Κανδήλι. Η πρόσβαση είναι ελαφρώς προβληματική στα τελευταία 100 μέτρα όπου πρέπει να ρίξεις κάμποσο περπάτημα στα κατσάβραχα κουβαλώντας τον εξοπλισμό, εκτός και αν έχεις ψηλό αυτοκίνητο, αλλά η θέα στην θάλασσα σε αποζημιώνει και γενικότερα το τοπίο είναι όμορφο, πιο όμορφο από τον Κιθαιρώνα θαρρώ.
Καθώς ο άνεμος δεν ήταν καθαρός νοτιάς, αλλά νοτιοδυτικός, στην αρχή κάποιοι πέταξαν από την δυτική προσφέροντας δωρεάν μαθήματα στο θέμα "απογειώνομαι και τρώω στο καπάκι το θερμικό από τον διπλανό λόφο καπέλο, ώστε να δείξω στους νέους που με χαζεύουν πως αντιμετωπίζω τα ασύμμετρα δίπλα στο βουνό" Ευτυχώς που μετά ο αέρας γύρισε λίγο και η πλέμπα μαζί με τον γράφοντα απογειώθηκε από την γιαλαντζί δυτική με απόλυτη ασφάλεια.
Για ακόμα μια φορά... τι όμορφα που είναι να πετάς! Ειδικά αυτή την εποχή που η ατμόσφαιρα είναι πολύ πιο καθαρή από σκόνη και η φύση καταπράσινη, πραγματικά συλλαμβάνω τον εαυτό μου να χαζογελά συνεχώς...
Ενώ όμως στον Κιθαιρώνα δεν φοβάμαι να πλησιάσω στο βουνό για να κάνω δυναμικό, εδώ, δεν ξέρω, κάτι με τρομάζει. Ίσως απλά η έλλειψη ωρών πτήσης στο συγκεκριμένο σημείο, ή ίσως η αίσθηση ότι -αντίθετα από τον Κιθαιρώνα- αν πατώσω εδώ, θα πατώσω άσχημα, καθώς δεν υπάρχουν αμέσως χωράφια για να προσγειωθώ. Feel free to comment αν γράφω βλακείες.

Και για του λόγου το αληθές... :
(δυστυχώς το vimeo έχει περιορισμό μεγέθους στο μισό Giga, οπότε αναγκάστηκα να το ανεβάσω σε χαμηλότερη ανάλυση. 3,27 λεπτά από την ContourHD + κάποια ελάχιστα πλάνα με την Canon μετά την προσγείωση μου + επεξεργασία στο iMovie= 580ΜΒ
