Φίλε Χρήστο Καλησπέρα,
Σε καταλαβαίνω απόλυτα, γιατί αυτήν ακριβώς την εποχή προσπαθώ κι εγώ να συνηθίσω το σπιράλ.
Πριν δύο εβδομάδες ταξίδεψα στην Ιταλία για το σεμινάριο SIV του Michael Nesler -www.profly.org ( για δεύτερη φορά φέτος - είχα πάει και το 2011).
Επειδή προσπαθούσε ο "δύσμοιρος"

μια ολόκληρη μέρα να με μάθει να κάνω ένα αξιοπρεπές σπιράλ, έχω τη θεωρία φρέσκια και νομίζω αξίζει να μοιραστούμε κάποια βασικά σημεία από το μάθημά του...
".....για να μπούμε σε σπιράλ, πιέζουμε με δύναμη το κάθισμά μας στην εσωτερική πλευρά με τον γλουτό - μοιρό, μεταφέρουμε κατόπιν εσωτερικά το βάρος μας και τραβάμε το φρένο. Στην αρχή δεν φρενάρουμε καθόλου το εξωτερικό φρένο, μπορούμε μετά όμως να τραβήξουμε ελάχιστα για καλύτερο έλεγχο της περιστροφής.
- Ο στόχος είναι στην πρώτη στροφή να έχουμε -8m/sec και στη δεύτερη -14m/sec. Πάνω από μια λίμνη όλοι μπορούν να κάνουν ένα ωραίο και γρήγορο σπιράλ, μέσα όμως σ' ένα ανοδικό της τάξης του +8m/sec, οι μη αποφασιστικές κινήσεις ή μόνο ένα βαθύ τράβηγμα του φρένου θα καταλήξουν μάλλον σε spin και σίγουρα όχι σε σπιράλ. Συνεχείς επαναλήψεις
και μικρά βήματα (δύο-τρείς στροφές και έξοδος, δύο-τρείς στροφές και έξοδος) μέχρι η είσοδος στη μανούβρα να γίνεται με τις παραπάνω ταχύτητες.
- Κατά τη διάρκεια της περιστροφής τα μάτια μας είναι καρφωμένα στο εσωτερικό ακροπτέρυγο. Για κανένα λόγο δεν τραβάτε τα μάτια σας απο το ακροπτέρυγο. Το ακροπτέρυγο είναι το μοναδικό σημείο αναφοράς που έχετε, για την ταχύτητα περιστροφής, για την ταχύτητα καθόδου, για την κλίση σε σχέση με τον ορίζοντα και κυρίως είναι το μοναδικό που έχετε για να μην χάσετε επαφή με το περιβάλλον. Όταν θα αποκτήσετε εμπειρία μπορείτε μα κλεφτές ματιές να τσεκάρετε το ύψος.
(Σημ.: Από τα πλάνα της κάμερας, νομίζω Χρήστο ότι τα μάτια σου είναι καρφωμένα στο έδαφος. Πάντα θα ζαλίζεσαι έτσι, εδώ σχεδόν ζαλίστηκα εγώ που έβλεπα το βίντεο

).
- ...αμέσως μετά την πρώτη εντολή εξόδου από το σπιράλ που δίνετε στην πτέρυγα, ξαναμπαίνετε στη θέση εισόδου που είσασταν πριν και σταδιακά πάλι επιχειρείτε την έξοδο. Ο στόχος είναι, για να μην εκτοξευτείτε στον ουρανό, μέσα σε δύο ή περισσότερες στροφές να "κάψετε" την ενέργεια που έχετε αποκτήσει και αυτό να μάθετε να το κάνετε τόσο καλά ώστε στην τελευταία στροφή να μην χάνετε καθόλου ύψος. Αργότερα βέβαια μπορείτε να χρησιμοποιήσετε αυτή την ενέργεια για να μπείτε σε infinity tumbling...

.
(Σημ.: Εδώ Χρήστο το βάριο σου πρόδωσε την άνοδο κατά την έξοδο..)......."
Υ.Γ.(1): Τα παραπάνω τα έγραψα με κάθε καλή διάθεση, ελπίζω να φανούν χρήσιμα.
Υ.Γ.(2): Για άλλη μια φορά, κοιτάμε ΣΥΝΕΧΕΙΑ το ακροπτέρυγο.
Υ.Γ.(3): Καλό θα είναι να ενημερώνεις κάποιον παλιό πιλότο και καλό "σπιραλίστα" για το τι πας να κάνεις, ώστε να σε προσέχει και να σου μιλήσει εάν χρειαστεί. Εμένα αυτό με βοηθάει πολύ στο ψυχολογικό τομέα.
Υ.Γ.(4): Ο κ. Nesler διδάσκει ότι σπιράλ ξέρει αυτός (με όλα τα παραπάνω σωστά βέβαια) που με άνεση μπορεί να βάλει την πτέρυγά του σε Stable Spiral, δηλ. το χείλος προσβολής και ο πιλότος να είναι σε οριζόντια θέση σε σχέση με το έδαφος και η ταχύτητα καθόδου να φλερτάρει πλέον με το -25m/sec.
(Σημ.: Έχεις ξεφύγ....????

)
Χαρούμενες προσγειώσεις