Εχω κοιταξει την προγνωση καιρου για Κιθαιρωνα απο το προηγουμενο βραδυ και δειχνει πολλα υποσχομενος για το Σαββατοκυριακο
Δυστυχως η Κυριακη για μενα ηταν δυσκολη μερα με υποχρεωσεις, γιαυτο αρκεστηκα στο να ονειρευομαι μια καλη πτηση για το Σαββατο.
Περιπου δυο το μεσημερι και ειχα φτασει στις Πλαταιες, λιγο προβληματισμενος απο την αρκετη ενταση ανεμου που επικρατουσε σε ολη τη διαδρομη...
Δε βαριεσαι σκεφτηκα, βοριας ειναι!!
που θα παει θα περασει λιγο η ωρα και θα πεσει.
Πηρα ενα καφεδακι απο τον καφενε, χαιρετησα τα παιδια που κουβεντιαζαν κατω απο τον ισκιο του πλατανιου και μπηκα στο μαγαζι του ντιλερ, ειχα να τον δω λιγο καιρο και το ζεστο του καλοσωρισμα με εκανε να αισθανθω ξανα αυτη την περιοχη σπιτι μου
Οσο περναγε η ωρα κατεφθαναν και αλλοι πιλοτοι
...τι γινεται ρε παιδια εκοψε καθολου ο αερας; μπα λυσομαναει, ετσι οπως παει βραδυ θα πεταξουμε!!
Η ωρα ειχε ηδη παει πεντε, οι περισοτεροι απο τους ''πρωινους'' αποφασισαν να πανε απογειωση, ειχαν πιει ηδη δυο τρεις καφεδες και ειχαν βαρεθει να περιμενουν τοσες ωρες στην πλατεια
...ας μαζευτουμε στην απογειωση μηπως και μας δει πολλους ο βοριας μας λυπηθει και μας αφησει να τον χαιδεψουμε με τα φτερα μας ηταν σαν να λεγαν (καλα τι εγραψα ο ανθρωπος)!!
Εγω με τον Λαζαρο θελησαμε να εκμεταλευτουμε το paraweiting κανοντας κοντρολ στα αρχαια.
Μην νομισετε οτι ηταν και οτι καλυτερο!! ριπες αρκετα δυνατες και θερμικα που ξεκολαγαν διπλα μας εκαναν τη ζωη δυσκολη!! συναμα το βλεμα σκουπιζε τον εναεριο χωρο της απογειωσης, ετσι ωστε μολις βλεπαμε παραπεντε στον αερα να μαζεψουμε γρηγορα για να παμε πανω και εμεις, αλλα τζιφος η ωρα περναγε και καμια κινηση δεν βλεπαμε στην απογειωση.
Μετα απο καμια ωρα κοντρολ ο αερας ακομα δεν ειχε στρωσει, ψιλοβαρεθηκα τα πατσαβουριασματα μαζεψα και ανεβηκα στην απογειωση μουρμουρωντας.. λες να μην κοψει τελικα και να φυγουμε απραγοι;
Πανω αρκετος κοσμος περιμενε αλλα δεν ειχαν χασει το κεφι τους, ηδη καποιοι απο τους εμπειρους πιλοτους ξεκινησαν να στρωνουν, ενα δυο τρια αλεξιπτωτα στον αερα!
παντως ηθελε πολυ μαεστρια για να απογειωθεις εκεινη την ωρα.. ο Αμαξας μας κουφανε με την αναποδη απογειωση του, απογειωθηκε στριμενος στους ιμαντες με προσωπο στο κιοσκι, και ο Σμυρης εκανε ενα δεξιοτεχνικο φουσκωμα της πτερυγας απογειωνοντας διπλο και στο μπακ-ραουντ απολαμβανες βαθυ wing over του Σπηλαιολογου.
Ο ανεμος ειχε κοψει λιγο αλλα οχι αρκετα, σιγα σιγα ετοιμαζομουν και εγω νωχελικα κοιτωντας με κλεφτες ματιες την απογειωση μπροστα μου για να εχω μια εικονα των συνθηκων.
Ερχεται ο Chief και με παροτρυνει να παω στην απογειωση, αλλο που δεν ηθελα, οι κινησεις μου τωρα γινονται γρηγορες και αποφασιστικες απλωνω το πανι μου στον γνωστο πρασινο ταπητα κανω τους τελευταιους ελεγχους και μολις αισθανομαι τον αερα σωστο πισω μου τσααπ και απογειωνομαι... απιστευτο για μια ακομη φορα ενιωσα τοση ευχαριστηση ακουγοντας το βουητο του αερα στα αυτια μου και βλεποντας το εδαφος να απομακρυνεται γλυκα απο τα ποδια μου.. θυμαμαι καλα οτι αυτο μου ειχε κανει εντυπωση την πρωτη φορα και τωρα ενα χρονο μετα με εντυπωσιαζει ακομα!!
Το κερδος 100-150 μετρων πανω απο την απογειωση το επαιρνες πολυ ευκολα, δυναμικο περα δωθε αλλωτε λιγο εξω απο το βουνο οταν εβλεπες στο GPS την ταχυτητα εδαφους να μειωνεται πολυ και αλλωτε πιο μεσα για να διατηρησεις το υψος σου, η ατμοσφαιρα τελεια ουτε αναταραξεις ουτε wave, το πανι παντα πανω απο το κεφαλι σου σαν τρενο πανω σε ραγες
μ'αυτα και με τ'αλλα πετωντας ανεμελα η ωρα περναγε ο ηλιος αρχισε να κρυβεται πισω απω τις απεναντι κορυφογραμες και αναγκαστηκα να βγαλω τα γυαλια ηλιου γιατι πλεον δεν εβλεπα καλα, παρολα αυτα κραταγε ακομα, τι να κανω ομως επρεπε να παω και εγω για προσγειωση.
Ηδη οι περισοτεροι ειχαν φυγει για κατω, ο ανεμος στην προσγειωση ακουσα απο το VHF ηταν μηδαμινος εδω πανω κραταει ακομα, το αυτοκινητο για καποιο περιεργο λογο ενω ειχαμε πει με τον Λαζαρο να το κατεβασουμε κατω τελικα δεν το κατεβασα, μου περναει απο το μυαλο για top landing, δεν ειχα ξανακανει ποτε μου αλλα ενιωθα οτι μπορουσα να τα καταφερω και εαν προσεγγιζοντας εβλεπα κατι που δεν θα μου αρεσε υποσχεθηκα στον εαυτο μου οτι θα εφευγα για κατω, επισης ηταν και ο Chief ακομα στην απογειωση πετωντας τους τελευταιους μαθητες και αυτο μου εδινε εξτρα σιγουρια.
..Αυτο ηταν το αποφασισα θα προσπαθησω για Top landing!!
Εκανα λιγα αφτια για να χασω υψος και μολις εφτασα στο επιθυμητο υψος λιγο πανω απο την απογειωση αφησα τα αφτια και εκανα ενα δυο περασματα για να δω τι ακριβως επικρατει στην απογειωση, ο ανεμος ηταν βορειος βοπειοδυτικος σταθερος και η ενταση του εδειχνε παρα πολυ καλη γιαυτο που ηθελα να κανω...
κατευθηνθηκα λιγο πιο εξω απο την ανατολικη για να γυρισω και να παρω την τελικη ευθεια για προσγειωση αλλα μεχρι να παω εκει ηδη ειχα κερδισει αρκετα μετρα που μου χαλαγαν ολο το σχεδιο πτησης, αυτη τη φορα δεν εκανα αφτια αλλα γλυκα wing overs μεχρι να χασω σιγα σιγα τα επιθυμητα μετρα.
Ηδη κατευθηνομουν απο την ανατολικη προς την κυρια απογειωση και οταν εχασα τα μετρα που ηθελα σταματησα τα δεξια αριστερα και τραβηξα μια ευθεια μεχρι εκει που υπολογιζα να προσγειωθω... αυτο τελικα μου φανηκε το πιο ευκολο απ' ολα, το πανι λες και ειχε μπει στον αυτοματο πιλοτο διεγραψε την σωστη πορεια πανω απο το μονοπατι που συνδεει την ανατολικη με την κυρια απογειωση εχασε μαλακα μαλακα το περισιο υψος που ειχε και ηταν ηρεμο σαν μωρο στην αγκαλια της μανας του, ουτε κιχ δεν εκανε και με αφησε να πατησω μαλακα στο εδαφος. Θεε μου εκανα Top landing ειπα απο μεσα μου, πραγματικα ενιωσα απιστευτα καλα!! αμεσως ξεδενομαι καθομαι κατω και παιρνω τηλ. το ετερο ημιση... μωρο μου τι κανεις καλα; ναι καλα ειμαι οταν με επαιρνες πεταγα δεν μπορουσα να μιλησω... ναι εχω προσγειωθει τωρα! αλλα που;; οχι στο χωραφι της προσγειωσης... εκανα top landing!! τι ειναι αυτο; οχι δεν ειναι κακο θα σου εξηγησω απο κοντα...καλα ειμαι σου λεω μην ανησηχεις!! αργοτερα της περιεγραψα τα παντα και της εφυγαν οι ανησυχιες
Μαζεψα λοιπον το αλεξιπτωτο τα ειπα λιγο και με τον Chief που εδινε οδηγιες προσγειωσης στον τελευταιο μαθητη του και ξεκινησα για την Αθηνα περιστρεφοντας ολα αυτα στο μυαλο μου, η γλυκια γευση εχει μεινει ακομα απο την πτηση του Σαββατου
