Περιγραφές Πτήσεων & Cross Country

[tsoukasvaggelis]

Σήμερα, πραγματοποιήθηκε στην Ελλάδα μια Επική πραγματικά πτήση.

Δεν είναι πολλά τα σπορ στα οποία κάποιοι έλληνες να έχουν επιτύχει ένα παγκόσμιο ρεκόρ.

Αυτό δεν ισχύει όμως για το PPG.

Ο Αρης και ο Νάσος, απογειώθηκαν από την Κωπαϊδα το πρωί, έφτασαν στην Καλαμάτα, από εκεί στο Αγρίνιο και επιστροφή προς Κωπαϊδα, με προσγείωση κοντά στους Δελφούς, ένα επίτευγμα αμέτρητα εντυπωσιακό, μετά από πολύ προσεκτική προετοιμασία, μεγάλη θέληση και τεράστια υπομονή.

Πραγματικά μια ηρωϊκή πτήση που ανυπομονούμε να διαβάσουμε την περιγραφή της από τους εκτελεστές της.

Μπράβο Αρη και Νάσο, Συγχαρητήρια.

Βαγγέλης Τσούκας

[vagos]

,,,,,μεγαλο μπραβο στα παιδια!!!!!!!!!!!

αξιοι ,,,αξιοι !!!!!!!!!!

[MIK]

Μπράβο παιδιά. Εκπληκτικό. Ελπίζω να υπάρχει βίντεο.

[arisk]

περισσότερα μόλις ξεκουραστούμε.

[adreas]

Καλέ Άρη, δεν το πιστεύω, προσγειωθήκατε στη Δεσφίνα και δε μας πήρατε ένα τηλέφωνο να έρθουμε να σας φέρουμε σαμπάνιες και να σας στρώσουμε κόκκινο χαλί? Έτσι και το μυριζότανε ο δήμαρχος θα σας στήνανε ανδριάντα στην κεντρική πλατεία. Ακόμα θα ξεμεθάγατε από τα κεράσματα.

[arisk]

Η πτήση στο Leonardo
http://www.sky.gr/leonardo/flight/9569

[dimitrisky1]

Αληθεια τα καμμενα τι λεγαν</? φρικη ε

[condor]

ΠΑΓΚΟΣΜΙΟ ΡΕΚΟΡ !!! Μπράβο Αρη και Νάσο, Συγχαρητήρια
Από την σύλληψη της ιδέας, τον σχεδιασμό και την οργάνωση αλλά μέχρι την κατασεκυή και τελικά την πραγματοποίηση της πτήσης, για όλα ΜΠΡΑΒΟ!




Την επόμενη φορά, όταν θα περνάς απο Καλαμάτα, στρίψε αριστερά για ... Κρήτη.

[norad]

Μπράβο παιδιά! Συγχαρητήρια, και εις ανώτερα!!

Μια ερώτηση: τι είναι τα σκαμπανευάσματα που φαίνονται στο track log? Δεν υπάρχουν πάνω από στεριά παρα μόνο πάνω από θάλασσα!

[arisk]

Δέν ξέρω . Το ίδιο δείχνει και στον Κορινθιακό ενώ και στις δυο θαλάσσιες περιοχές δεν κούναγε καθόλου το βάριο έδινε σταθερό ύψος ενώ το GPS MLR τρελαινόταν και στην Ζαχάρω σε ένα σημείο που πετάμε σταθερά στα 300μ πάνω από το νερό δίνει σκαμπανεβάσματα και σε ενα σημείο ύψος 0 .
Το ίδιο και στο φράγμα του Πηνειού και στην λίμνη του Αγρινίου
Σε όλη την υπόλοιπη διαδρομή είναι ακριβές.
Δυστυχώς το αεροπορικό GPS Garmin το χάσαμε από υπερφόρτωση μετά την Καλαμάτα και δεν έχουμε μέτρο σύγκρισης.
Η μέγιστη ταχύτητα είναι 83 χαω και το μέγιστο θερμικό +7 και -6

[norad]

Η μέγιστη ταχύτητα είναι 83 χαω και το μέγιστο θερμικό +7 και -6

+7 με trike??? ouch !!

[debill]

Μπράβο βρε παιδιά!
Άξιοι Άξιοι!!!
Συγχαρητήρια, και εις ανώτερα!!
Τρομερή εμπειρία
Πραγματικά χάρηκα και συνάμα ζήλεψα .
Βέβαια όλα τα ταξίδια των παιδιών και ειδικά του Νάσου είναι ζηλευτά.
Μονό μια παρατήρηση ήθελα να κάνω, απλά έτσι για το τυπικό του θέματος,
το ρεκόρ δεν είναι PPG αλλά PPT.
Αυτό βάση Αθλητικού Κώδικα για τα υπερέλαφρα.


1.2.2 Ορισµός Μηχανοκίνητου Αλεξιπτώτου Πλαγιάς
1.2.2.1 Ένα µηχανοκίνητο αλεξίπτωτο πλαγιάς (PPG) είναι µια πτέρυγα xωρίς σταθερή κατασκευή
µε µια µονάδα ισχύος ενσωµατωµένη µε τη ζώνη (κάθισµα) του χειριστή.
1.2.2.2 Ένα τρίκυκλο µηχαν. αλεξιπτ.πλαγιάς (PPT) έχει µια µονάδα ισχύος αναπόσπαστη µε το κά-
θισµα του χειριστή και σύστηµα προσγείωσης και ένα Μέγιστο Βάρος Απογείωσης(MTOW)
που δεν ξεπερνά τα όρια που αναφέρονται στην παρ.1.2.1.

Αυτά με τους τύπους..... και εύχομαι με την καρδιά μου σε πιο μακρινούς τόπους!!!
Και την άλλη φορά στην Κρήτη!!! ΕΕΕ!!!

[AKONTISTIS]

ΜΠΡΑΒΟ ΚΑΙ ΑΠΟ ΜΕΝΑ!ΜΙΑ ΕΡΩΤΗΣΟΥΛΑ,
ΟΤΑΝ ΠΕΡΝΟΥΣΑΤΕ ΠΑΝΩ ΑΠΟ ΘΑΛΑΣΣΑ ΕΙΧΑΤΕ ΥΠΟΣΤΗΡΙΞΗ ΑΠΟ ΠΛΕΟΥΜΕΝΑ Η ΟΧΙ?

[georgex]

Συγχαρητήρια, μπράβο σας.

Προφανώς το MLR έχει κάποιο πρόβλημα πάνω από νερό ? Λές να... "αντανακλώνται" τα σήματα ? !!

Μια απορία, όλη η πτήση σας είναι χαμηλά. Χωρίς να ξέρω τις καιρικές συνθήκες που είχατε, δεν σύμφερε πουθενά στην διαδρομή να είσαστε ψηλά; (πχ για ούριο, ή για τα διαστήματα πάνω από νερό να έχετε λόγο να βγείτε σε στεριά σε περίπτωση προβλήματος)

[arisk]

Τα αεροδρόμια και το Λιμεναρχείο ηταν ενημερωμένα, αλλά πετούσαμε σε ύψος ασφαλείας ώστε με το λόγο κατολίσθησης μόνο να προσεγγίζαμε άνετα στεριά.
Στήν δυτική Ελλάδα έπρεπε να πετάμε στα 300 με 800μ για να πάρουμε τον ούριο,πιο ψηλά ηταν Β-ΒΔ.

Για τα θερμικά δεν υπάρχει πρόβλημα γιατι στα Reflex οταν ειναι τα τριμ ανοιχτά δεν μένει πίσω ο θόλος ούτε περνάει μπροστά, απλά ταλαντέυετε δεξιά, αριστερά και το μαζεύεις απαλά απο τα σταμπίλο (μικρά φρένα) και με 60 χιλ ειναι σαν να ανεβένεις σκαλοπάτια.

[coppertone]

... τα συγχαρητήρια αξίζουν όχι μόνο για την πτήση αλλά κυρίως για την προετοιμασία ...

... παρακολουθώντας ως θεατής όλη την προσπάθεια από τη γέννηση της σας λεω ότι θέλει περισσότερα κότσια να το σχεδιάσεις , να το φτιάξεις και να το δοκιμάσεις παρά να το πετάξεις 7-8 ώρες ...

... τελικά η συγκομιδή δεν είναι μόνο το παγκόσμιο ρεκόρ αλλά οι γνώσεις που κερδίθηκαν από τη σπίθα της αρχικής ιδέας μέχρι ... μέχρι το χαμόγελο που σου 'ρχεται στα χείλη όταν το αλεξίπτωτο ακουμπήσει και πάλι τη γη στο φιλάνε της μεγάλης πτήσης ...

... πάντα μακρύτερα και ψηλότερα (προσοχή όμως στο μείγμα !!!)

Νεκτάριος

[coppertone]

... ... σχετικά με το gps νομίζω ότι είναι παρεμβολές ... πετώντας στην Κορινθία , στο βουνό Κλένια , όταν μπεις στην ευθεία που ενώνει την Κλένια με τα Γεράνια , το gps ή παύει να λειτουργεί ή παλαβώνει ... μόλις βγεις από αυτή τη νοητή ευθεία όλα διορθώνουν ... αυτό συμβαίνει γιατί και στα δύο βουνά υπάρχουν αναμεταδότες (τηλεοπτικοί ή τηλεφωνίας δεν ξέρω , αλλά σίγουρα σχετικά μεγάλης ισχύος) που δημιουργούν ηλεκτρομαγνητική σκίαση με αποτέλεσμα το κατά πολύ ασθενέστερο δορυφορικό σήμα που λαμβάνει το gps από το δορυφόρο να μην περνάει ...
... ίσως κάποιος με πιο εξειδικευμένες γνώσεις να το τεκμηριώσει καλύτερα ...

[dimitrisky1]

Αληθεια τα καμμενα τι λεγαν</? φρικη ε

Μηπως θα μπορούσατε να απαντησετε και σε αυτό το ερώτημα, μαλλον διέφυγε.

[arisk]

το <φρίκη> ειναι λιγο .
Θα δεις φοτο και βίντεο σύντομα.

[arisk]

Η ιδέα

Η ιδέα για την πτήση που θα μπορούσε να μας δώσει ένα παγκόσμιο ρεκόρ, γεννήθηκε λίγο μετά την γνωριμία μου με τα ρεφλέξ αλεξίπτωτα και το Χάρη Χριστόπουλο.
Λίγο αργότερα σε μια συνάντηση γνώρισα τον πεπειραμένο πιλότο παραμοτέρ και υπερελαφρών Νάσο Μαρκόνη. Από τις πρώτες συζητήσεις που είχαμε η ιδέα μιας μεγάλης πτήσης με διπλό παρατράικ ήταν μια μεγάλη πρόκληση που έμελε να γίνει πραγματικότητα.
Η πτήση που καταλήξαμε ήταν από το Αγρίνιο μέχρι το Ηράκλειο της Κρήτης 500χιλ. σε ευθεία γραμμή και 550χιλ. XC .Το παγκόσμιο είναι 291 χιλ. http://records.fai.org/microlight/aircraft.asp?id=3547#data
Επιλέξαμε διαδρομή με πολλά χιλιόμετρα αναγκαστικά λόγο αεροδρομίων εφόσον ο ελληνικός κανονισμός υπερελαφρών κατατάσσει τα αλεξίπτωτα με κινητήρα στην ιδία κατηγορία με τα αεροπλάνα και τα υποχρεώνει σε νηολόγηση άδειες ραδιοσταθμού και απογείωση – προσγείωση σε αναγνωρισμένα αεροδρόμια και μόνο.
Για να καταθέσεις σχέδιο πτήσης και να πετάξεις πρέπει να έχεις πτυχίο χειρίστου υπερελαφρών γιατί η άδεια πιλότου παραμοτέρ της FAI δεν αναγνωρίζετε.
Τα παραπάνω είναι άλλη μια παγκόσμια ελληνική πρωτοτυπία .

Η πρόκληση πήρε σάρκα και οστά με την προσφορά του παρατράικ Simonini 150 από τον φίλο Αριστείδη Μυταρά τον Φεβρουάριο του 2008. Οι απαραίτητες μετατροπές έγιναν άμεσα και μόλις ήρθε και το Synthesis της Dudek άρχισαν οι πρώτες δόκιμες που περιελάμβαναν αποστάσεις εκατό έως διακόσια χιλιόμετρα και πήγαν πολύ καλά.
http://www.youtube.com/watch?v=MTWPg8YUUsA
Η πρώτη προσπάθεια ακυρώθηκε γιατί η ομάδα για την θαλάσσια υποστήριξη δεν κατάφερε να βρίσκετε από την προηγούμενη μέρα στα νότια των Κυθήρων λόγο υψηλού κυματισμού.
Σ την δεύτερη προσπάθεια μετά την απογείωση από το αεροδρόμιο του Αγρινίου διαπιστώσαμε ότι δεν μπορούσαμε να πάρουμε ύψος ασφαλείας για να περάσουμε τον πατραϊκό κόλπο (λόγο υπερβολικής υγρασίας πάγωσε το καρμπυρατέρ)και έτσι ακυρώσαμε την πτήση με την προσγείωση μας στο αεροδρόμιο του Μεσολογγίου.
http://www.youtube.com/watch?v=F4v6hwLSnmA
Την επόμενη μέρα ο καιρός δεν ήταν κατάλληλος για Κρήτη κα επιλέξαμε να προσπαθήσουμε το εναλλακτικό σχέδιο από Ακτίο μέχρι Κύθηρα 340χιλ.
Πήγαμε στο Ακτίο καταθέσαμε τα χαρτιά και το σχέδιο πτήσης
Μεταξύ σοβαρού και αστείου η αερολιμενάρχης έκανε στην άκρη τα Μπόινγκ για να μας ανοίξει διάδρομο απογείωσης αλλά τελευταία στιγμή μια βεβαίωση λειτουργίας του τρανσποντερ (όργανο για να σε βλέπουν τα διεθνή αεροδρόμια) δεν μας επέτρεψε να απογειωθούμε. Έτσι απογοητευμένοι υποσχεθήκαμε να επαναλάβουμε την προσπάθεια το 2009 , με καλύτερες προϋποθέσεις όσο αφορά τον κινητηρα και τα απαραίτητα έγγραφα.

IMG_3934.jpg

Η προετοιμασία για το 2009

Κατά την διάρκεια του χειμώνα ξεκίνησα την κατασκευή του καινούριου παρατράικ που θέλαμε να υπερπληρή των δυνατοτήτων που απαιτεί αυτό το εγχείρημα.
Τα πράγματα όμως δεν είναι τόσο απλά όσο φαίνονται όταν έχεις να κάνεις με το βάρος της κατασκευής σε συνδυασμό με το βάρος του καυσίμου που μεταβάλετε κατά την διάρκεια της πτήσης (γεμάτο – άδειο 120λιτρα -83κιλα) και την ώθηση της τρίφυλλης προπέλας των 172εκ. με 120 κιλά ώση. Πέραν αυτού η τοποθέτηση οργάνων που απαιτούνται για τον κινητηρα και την πτήση, μετέτρεψε το παρατράικ σε κανονικό αεροπλάνο.
Το αποτέλεσμα .

Pq2x0_sJ.jpg

95 κιλά μαζί με τα ντεπόζιτα βενζίνης , όταν το πιο ελαφρύ εργοστασιακό της κατηγορίας του είναι 115κιλα με ένα ντεπόζιτο βενζίνης 40 λίτρων.
Ανάρτηση και φρένο στην μπροστινή ρόδα για να αντέξει τα 350 κιλά συνολικού φορτίου στην απογείωση και την πιθανή αναγκαστική προσγείωση.
Ιμάντες ασφαλείας για την συγκράτηση του παρατράικ από την παραμόρφωση η την ζημιά που θα μπορούσαν να προκαλέσουν ισχυρά θερμικά ή πολλά G.
Ελαφριά και άνετα καθίσματα για πτήση 10 ωρών .
Χειρισμός του παρατράικ στο έδαφος και τον αέρα και από τις δυο θέσεις πιλότου.
Δυνατότητα άμεσης εγκατάλειψης του παρατράικ σε περίπτωση φωτιάς ή αναγκαστικής προσγείωσης με πλήρες φορτίο καυσίμων.
Η κατασκευή απαίτησε τρεις μήνες εξαντλητικής εργασίας στο εργαστήριο του ppg.gr και ήρθε η ώρα να το δοκιμάσουμε.

Οι δοκιμές

Το Σαββατοκύριακο 21 και 22 Μαρτίου βρεθήκαμε στο Κάστρο Βοιωτίας για να κάνουμε την πρώτη δοκιμή . Ο καιρός ήταν βροχερός και δεν μας άφησε να εκμεταλλευτούμε την ημέρα όπως θα θέλαμε, παρόλα αυτά κάναμε την πρώτη απογείωση με απόλυτη επιτυχία και στο δεκάλεπτο η βροχή μας ανάγκασε να προσγειωθούμε αφού έπεφτε πάνω μας σαν ρύζι. Το απόγευμα της ίδιας μέρας καταφέραμε μια τέλεια πτήση 35 λεπτών που μας επιβεβαίωσε ότι είμαστε σε καλό δρόμο και υπάρχουν οι απαιτούμενες δυνατότητες για το ρεκόρ. Άνοδος +3 έως +4μ το δευτερόλεπτο στις 6000 στροφές (115 κιλά ώση) και πτήση στις 5450 στροφές (95 κιλά ώση). Θερμοκρασία καυσαερίων 500 έως 620 κελσίου.
Με το Synthesis της Dudek είχαμε κάνει τις δοκιμές το 2008 και ήμασταν σίγουροι.
Φυσικά οι δόκιμες για το παρατράικ δεν ολοκληρώθηκαν όπως θα θέλαμε και έτσι δώσαμε ραντεβού για το επόμενο σαββατοκύριακο.

paramotor kastro 09 553.jpg

Η απόφαση

Την Δευτέρα 23 Μαρτίου παρακολουθώντας τον καιρό βλέπω τις τέλειες συνθήκες για το Σάββατο 28 Μαρτίου. Επιτέλους μια τελεία μέρα για τις δόκιμες μας στο Κάστρο, αλλά παρακολουθώντας τον καιρό αυτής της ημέρας σε όλη την Ελλάδα τα έχασα. Στα νοτιοανατολικά βόρειοι βορειοδυτικοί ασθενείς, στα νοτιοδυτικά μέχρι την Πάτρα νοτιοδυτικοί και το απόγευμα στην κεντρική Ελλάδα από Αγρίνιο έως το Κάστρο. δυτικοί. Μετρώ το τρίγωνο Κάστρο- Καλαμάτα- Αγρίνιο-Κάστρο και βγαίνει 520 χιλιόμετρα . Την Τρίτη ο καιρός φαινόταν ακόμα πιο καλός για το Σάββατο. Παίρνω τηλέφωνο τον Νάσο και του λέω τις σκέψεις μου. Μια πτήση σε κλειστό τρίγωνο που είναι εφικτή δίχως πολλά έξοδα και καλύπτει τρία απλησίαστα μέχρι τώρα παγκόσμια ρεκόρ. Ο Νάσος ενθουσιάστηκε με την ιδέα και τις ενδείξεις για τον καιρό, αλλά η μεγάλη εμπειρία μας στις πτήσεις δεν μας άφηνε πολλά περιθώρια σιγουριάς και αισιοδοξίας αφού δεν είχαμε ολοκληρώσει τις δόκιμες και τις μετρήσεις για ένα τόσο μεγάλο και σημαντικό ταξίδι.
Την επόμενη μέρα ο καιρός φαινόταν ακόμα καλύτερος και την μεθεπόμενη απίστευτα τέλειος. Την πέμπτη το βράδυ παίρνουμε την απόφαση να το επιχειρήσουμε το Σάββατο με απογείωση στις επτά το πρωί .
Φτάνω στο Κάστρο την παρασκευή το απόγευμα για να προετοιμαστώ αφού ο Νάσος τελείωνε από την εργασία του αργά και θα ερχόταν το βράδυ.
Πίνω ένα καφέ και ξεκινώ τις προετοιμασίες όταν με παίρνει τηλέφωνο ο Χάρης που είχε απογειωθεί πριν από λίγη ώρα. Τα πόδια μου κόβονται γιατί ήξερα ότι τον τελευταίο καιρό έπαιζε με τα trim στο slow και τα φρένα, μόλις απαντώ επιβεβαιώνονται οι φόβοι μου. Ευτυχώς το τίμημα που πλήρωσε ήταν πολύ μικρό.
http://www.paramotor.gr/forumParamotor/ ... .php?t=459
Αργά το βράδυ ήρθε ο Νάσος και είδαμε τις τελευταίες λεπτομέρειες στο σχέδιο πτήσης σύμφωνα με το μετεωρολογικό που είχε ετοιμάσει ο Βάγγελης Τσούκας.

Πριν τη πτήση

Το πρωί στις 6 ήμασταν στο 90 για καύσιμα αλλά δυστυχώς δεν βρήκαμε το Castroll TTS και βάλαμε ένα παρόμοιο λάδι στην βενζίνα που όπως αποδείχτηκε αργότερα μας δημιούργησε μεγάλο πρόβλημα στον κινητήρα, αύξησε την θερμοκρασία και την κατανάλωση καυσίμου κατά ¼. Στις 6. 40 φτάνουμε στο αεροδρόμιο του Παπαδόπουλου και ετοιμαζόμαστε για την απογείωση.

[arisk]

Ενα ωραίο βιντεάκι απο τον Βασίλη για διάλημα
http://www.youtube.com/watch?v=-oX1HU3d2Y0&feature=channel_page

[arisk]

Η πτήση

Το Σάββατο στις 7.40 το πρωί είμαστε έτοιμοι στον διάδρομο απογείωσης του αεροδρομίου και περιμένουμε την άδεια απογείωσης.

paramotor kastro 09 547.jpg

Στις 7.50 μας δίνετε η άδεια και απογειωνόμαστε.

paramotor kastro 09 550.jpg

paramotor kastro 09 554.jpg

Το Synthesis μας σήκωσε απαλά μετά από 20 μέτρα τροχοδρόμηση και μόλις πήραμε το απαιτούμενο ύψος άνοιξα τα trim και στρίψαμε νότια με κατεύθυνση την νοτιοανατολική πλευρά του Ελικώνα.
Περνώντας πάνω από το αεροδρόμιο Ίκαρος παρατήρησα ότι η θερμοκρασία καυσαερίων έφτανε τους 700 C και μείωσα άμεσα τις στροφές του κινητήρα μέχρι να πέσει η θερμοκρασία στους 620 C που είναι το ανώτερο όριο καλής λειτουργίας. Κάνουμε μια στροφή πάνω από το αεροδρόμιο για να εκτιμήσουμε την κατάσταση και να αποφασίσουμε τη θα κάνουμε . Ήταν φανερό, κάτι συνέβαινε με το καύσιμο, ο κινητήρας δούλευε πολύ γλυκά αλλά δεν θα μπορούσαμε να πάρουμε πάνω από το 80% της απόδοσης του. Σκεφτήκαμε να γυρίσουμε πίσω και να αλλάξουμε καύσιμα αλλά αυτό θα μας καθυστερούσε το λιγότερο μια ώρα όποτε θα ήταν αργά για να περάσουμε τα βουνά της Πελοποννήσου. Συζητώντας την κατάσταση γυρίζω το παρατράικ προς τον Ελικώνα και προτείνω μια βόλτα μέχρι τον κορινθιακό στο Νάσο και να επανεκτιμήσουμε την κατάσταση . Στην χειρότερη των περιπτώσεων θα κάναμε μια ωραία βόλτα. Σε όλη την διαδρομή είχαμε σταθερή άνοδο 0,5μ/δ. και ταχύτητα 55χαω έως 65χαω. Φτάνουμε στον Κορινθιακό με 1150 μ. ύψος , αρκετά καλό για να περάσουμε την θάλασσα και δίχως κινητήρα. Μπροστά μας τα Καλάνισα και απέναντι τα Γεράνεια μας περιμένουν προκλητικά. Η απόφαση που έπρεπε να πάρουμε ήταν πολύ δύσκολη. Να επιστρέψουμε και να ακυρώσουμε την πτήση μια τέτοια τέλεια μέρα; Απόφαση τελικά δεν πάρθηκε και απλά συνεχίσαμε να πετάμε με σταθερό ύψος πλέον και 65 χαω. ταχύτητα.. Περάσαμε τα Καλάνισα χωρίς να το καταλάβουμε και πλησιάσαμε τα Γεράνεια ,

IMG_0330.JPG

δεξιά μας η λίμνη Βουλιαγμένη φάνταζε σαν το μάτι ενός γιγάντιου γερανού ξαπλωμένου στα γαλανά νερά του κορινθιακού.

IMG_0329.JPG

Μπροστά μας η Κόρινθος, αριστερά το Λουτράκι και η ταχύτητα πλησιάζει τα 70χαω. Πολύ καλύτερα από τις προβλέψεις μας. Δεν χωράει αμφιβολία , όλες οι ενδείξεις είναι υπέρ μας και είναι πολύ προκλητικές για να τις αγνοήσουμε, το μόνο πρόβλημα φαίνεται να είναι ότι δεν έχουμε το έξτρα 20% της απόδοσης του κινητήρα. Περνάμε πάνω από την Κόρινθο στα 1000μ και βλέπουμε καθαρά πλέον το Αρτεμίσιο στο βάθος στα 1240μ σαν οχυρό περιτριγυρισμένο από βουνά.
Το πρώτο μήνυμα sms στάλθηκε στην ομάδα υποστήριξης <<ΚΟΡΙΝΘΟΣ>>.

.jpg

AKΡΟΚΟΡΙΝΘΟΣ.jpg

Η εθνική οδός Τριπόλεως κάτω από τα πόδια μας φαίνετε να περιπλανιέται στους κορινθιακούς κάμπους μέχρι να καταλήξει στο τούνελ του Αρτεμισίου.
Πλησιάζοντας στην Νεμέα η αύρα του Αργολικού μας μείωσε την ταχύτητα στα 57 χαω. και πλησιάσαμε τις πλαγιές για να εκμεταλλευτούμε τα απαλά τους ανοδικά .
Πράγματι μέχρι το τούνελ είχαμε πάρει άλλα 400μ και τώρα μπορούσαμε άνετα να περάσουμε την μάντρα. Αυτό είναι το Αρτεμίσιο μια φυσική μάντρα ένα φράγμα που χωρίζει την Κορινθία από τους εφόρους κάμπους της Τριπόλεως.

DSC02319.JPG

Η θεά φανταστική με την Τρίπολη στο βάθος και την εθνική οδό να διασχίζει τον κάμπο. Ταχύτητα 60 έως 65χαω και κάνουμε επικοινωνία με το αεροδρόμιο. Ο ενθουσιασμός τους είναι εμφανής από την συνομιλία. Πετάμε στα 300μ πάνω από το αεροδρόμιο και λίγο αργότερα περνάμε την Τρίπολη με κατεύθυνση νότια της μεγαλούπολης .

DSC02326.JPG

Το δεύτερο sms στάλθηκε <<ΤΡΙΠΟΛΙΣ>>
Μετά από 2.30 ώρες πτήσης αφοσιωμένοι σε ένα γενικό έλεγχο του παρατράικ και των οργάνων βλέπουμε να αλλάζει το τοπίο μπροστά μας. Προσπαθούσα να καταλάβω τη βλέπω. Γκαζόν με αμυγδαλιές χωρίς άνθη πάνω στα βουνά ;
Στο βάθος δεξιά η Μεγαλόπολη με τις επιβλητικές καμινάδες ήταν σα να έλεγε , Εμείς δεν σε κάψαμε, μπορεί να σε δηλητηριάζουμε αλλά δεν έχει αποδειχτεί τίποτα ακόμα. Κοίταξα τα trim μήπως μπορέσω να δώσω λίγο ταχύτητα ακόμα.

DSC02327.JPG

Περνώντας την τελευταία οροσειρά μετά τον κάμπο της Μεγαλόπολις είδαμε στο βάθος την Καλαμάτα , ένα αίσθημα ικανοποίησης μας πλημμύρησε.
Σκέφτηκα, όρε πτησάρα που θα χάναμε πάρα λίγο .
Μείωσα τις στροφές του κινητήρα για να κατέβουμε σταδιακά στα 300μ όπως προέβλεπε το σχέδιο
Πλησιάζοντας είδαμε τους καπνούς στον κάμπο να μην σηκώνουν κεφάλι και την ταχύτητα μας να μειώνετε σταδιακά μέχρι τα 40 χιλιόμετρα στην περιοχή του αεροδρομίου.

.jpg

Επικοινωνήσαμε με τον πύργο έλεγχου που είχε ενημερωθεί από το αεροδρόμιο της Τρίπολης και μας περίμενε. Άνεμος νοτιοδυτικός 20 έως 23 χιλιόμετρα. Ώρα 11.30. Κατανάλωση 35 έως 40 λίτρα περίπου.
Το τρίτο sms έφυγε <<ΚΑΛΑΜΑΤΑ>>

[tsoukasvaggelis]

Αρη, μας το πηγαίνεις λίγο λίγο, σε συνέχειες. Θα κάνουμε παγκόσμιο ρεκόρ υπομονής?

Βαγγέλης Τσούκας

[arisk]

Πάνω από το αεροδρόμιο αλλάζουμε πορεία με κατεύθυνση το Μελιγαλά.
Η ταχύτητα αυξήθηκε σταδιακά μέχρι τα 80 χαω. και συνεχίσαμε να πετάμε στα 300 περίπου μέτρα. Πλησιάζοντας το Μελιγαλά η ταχύτητα άρχισε να μειώνετε αρχικά στα 60 χαω και λίγο αργότερα μέσα σε αναταράξεις στα 40χαω. Ηταν φανερό ότι οι βορειοδυτικοί έμπαιναν πάνω από τα βουνά. Ήμασταν ολίγων υπήνεμοι. Τράβηξα τα trim για να πάρουμε ύψος αλλά η πτέρυγα άρχισε να συμπεριφέρεται σαν αλεξίπτωτο πλαγιάς, έγινε πολύ ευάλωτη και η ταχύτητα μειώθηκε στα 30χαω. δίχως να παίρνουμε ύψος. Αμόλησα τα trim και κατευθυνθήκαμε προς τις νοτιοδυτικές πλάγιες βόρεια του Μελιγαλά. Ο κινητήρας δούλευε με σταθερό γκάζι από την αρχή της πτήσης στα όρια των θερμοκρασιών που δίνει ο κατασκευαστής. Υπήρχε βέβαια η δυνατότητα να τον ζορίσουμε για 5 – 10 λεπτά σε περίπτωση άμεσης ανάγκης.
Πλησιάζοντας τις πλαγιές στα 50 μέτρα οι αναταράξεις σταμάτησαν και παίρναμε σταδιακά ύψος και πάλι όμως η ταχύτητα ήταν απελπιστικά χαμηλή . Ο κινητήρας κατανάλωνε το καύσιμο και το αλεξίπτωτο είχε κολλήσει στα 35 με 40 χαω. Ο άνεμος έμπαινε από την Κυπαρισσία και κατέβαινε μέχρι το Μελιγαλά, εκεί συγκρούονταν με την αύρα της Καλαμάτας. Προφανώς ήταν λάθος να κατέβουμε τόσο χαμηλά αφού καθυστερήσαμε την απογείωση σχεδόν μια ώρα. Μετά από μια ώρα απογοητευτικής πτήσης φτάσαμε στη Ζαχάρω δίχως το αεροπορικό GPS και το VHF που κάηκαν από υπερφόρτιση.

DSC02338.JPG

Το VHF αντικαταστάθηκε από το εφεδρικό και την πτήση συνέχισε να καταγράφει το MLR. Η πτήση πλέων ήταν μόνο οπτική και ξέραμε ότι αυτό θα μας στοίχιζε πολύ σε χιλιόμετρα. Στην παραλία της Ζαχάρως και μέχρι την λίμνη Καϊάφα χαλαρώσαμε με την δυτική νοτιοδυτική αύρα στα 300 μετρά με 63 χαω., ανασυγκροτηθήκαμε κάναμε έναν πρόχειρο έλεγχο στο παρατράικ , φάγαμε λίγο παστέλι, ξαλαφρώσαμε και υπολογίσαμε μια νοητή ευθεία μέχρι το Μεσολόγγι.

DSC02339.JPG

DSC02349.JPG

DSC02344.JPG

Αφήνοντας τον παράδεισο του παραμοτέρ τις νοτιοδυτικές ακτές της Πελοποννήσου η ταχύτητα αυξήθηκε στα 65 χαω. Σύμφωνα με το σχέδιο έπρεπε να πετάμε από τα 300 μέτρα και σταδιακά μέχρι την κάτω Αχαϊά στα 800 γιατί πιο ψηλά ήταν βορειοδυτικός. Μπαίνοντας στις πλαγιές του Πύργου είχε κιόλας μεσημεριάσει και τα θερμικά ήταν ακριβώς αυτά που χρειαζόμαστε για να πάρουμε ύψος.

DSC02352.JPG

Περνούσαμε από το ένα στο άλλο σαν να ανεβαίναμε μεγάλα σκαλοπάτια. Πλησιάζοντας το φράγμα του Πηνειού είχαμε φτάσει τα 450 μ. Η θέα της λίμνης μαγευτική και μπροστά μας τα τελευταία βουνά πριν την κάτω Αχαϊά.

DSC02357.JPG

Το τράικ δεν έκανε καθόλου μπαλάντσο και αυτό μας έδινε μεγάλη σταθερότητα . Τα θερμικά πιο οργανωμένα ήταν πολύ προκλητικά . Δεν άντεξα κύκλωσα ένα, αστόχως βέβαια με 55χαω. Ο Νάσος με επανέφερε βιαστικά στην πορεία και συνεχίσαμε να ανεβαίνουμε τις πλαγιές σε ευθεία μέχρι την κορυφή όσπου φάνηκε ο πατραϊκός κόλπος.

DSC02359.JPG

Με 1100 μετρά περίπου μπήκαμε στον κάμπο και αφήσαμε πίσω μας την επικινδυνότητα της χαμηλής πτήσης. Τα δυο ντεπόζιτα είχαν αδειάσει και άναψε το λαμπάκι των 40 λίτρων. Μέχρι το Μεσολόγγι νιώθαμε σαν να πετούσαμε με ιπτάμενο χαλί.
Ταχύτητα 63 έως 65 χαω. Ο βορειοδυτικός που υπολογίζαμε ότι θα μας μείωνε την ταχύτητα είχε κολλήσει λίγα μέτρα πιο δυτικά και φαινόταν καθαρά τα όρια του στη θάλασσα..

DSC02366.JPG

DSC02369.JPG

Μετά από λίγο περνούσαμε πάνω από τις αλυκές του επιβλητικού Μεσολογγίου με το ύψος να μειώνετε συνεχώς φτάνοντας στο Αιτωλικό είχαμε λιγότερα από 500 μέτρα ύψος .

DSC02374.JPG

DSC02377.JPG

Οι πανέμορφες πλαγιές δεξιά μας , παλιές γνωστές, περίμεναν να μας περάσουν στο Αγρίνιο . Στροφή ελαφρώς δεξιά και το ασανσέρ αρχίζει να λειτουργεί άψογα. Ανεβαίνουμε μέσα στην πορεία μας δωρεάν στα 750 μετρά και περνάμε το βουνό με στόχο το στρατιωτικό αεροδρόμιο του Αγρινίου αλά μέχρι να φτάσουμε έχουμε χάσει πάλι ύψος και πετάμε στα 500μ. Η επικοινωνία με τον πύργο έλεγχου δεν ήταν πολύ καλή , το εφεδρικό VHF αποδεδείχθηκε μικρό για να ανταπεξέλθει .
Το τέταρτο sms φεύγει <<ΑΓΡΙΝΙΟ>>
Πάνω από το αεροδρόμιο περνούμε στροφή με κατεύθυνση ανατολικά , βλέπουμε το φιλόξενο αεροδρόμιο της αερολέσχης Αγρινίου και λίγο αργότερα περνάμε πάνω από την Τριχωνίδα με 60χαω.

DSC02382.JPG

DSC02383.JPG

Έχουμε περάσει ήδη το δεύτερο κομμάτι της διαδρομής αλλά το ύψος μας είναι πολύ λίγο και δεν μας βοηθά ο βορειοδυτικός να αυξήσουμε την ταχύτητα μας . Η βορειοανατολική πλευρά της λίμνης γυαλίζει . Φαίνεται να σταματά όμως εκεί ο βορειοανατολικός αφού οι καπνοί στη νότια πλευρά δείχνουν ασθενείς βορειοδυτικούς.

DSC02385.JPG

DSC02387.JPG

Κατευθυνόμαστε λίγο νοτιότερα όπου οι πρόσφορες βορειοδυτικές πλαγιές θα μπορούσαν να μας δώσουν λίγο ύψος για να αυξήσουμε την ταχύτητα. Πράγματι μόλις πλησιάσαμε, το ασανσέρ άρχισε να δουλεύει ανεβήκαμε κάθετα την πλαγία στην Μακρυνεια, σταθερά +3 και μετά από λίγο πετούσαμε στα 800 μέτρα με 63 χαω. βόρεια της Ναυπάκτου.

DSC02395.JPG

DSC02393.JPG

Η ταχύτητα και το ύψος συνεχώς αυξάνετε . Περνάμε πάνω από τον Εύηνο ποταμό και βλέπουμε να κατεβαίνουν τα ήσυχα νερά του ομάδες με φουσκωτά. Το θέαμα είναι φανταστικό.

DSC02394.JPG

DSC02397.JPG

Μπροστά μας υψώνονται τεράστιες ανεμογεννήτριες . Το μέγεθος τους προκαλεί δέος.
Η ταχύτητα είναι στα 83χαω. και το ύψος στα 1200μ Πάμε καλά αλά το άγχος που μας προκαλει το καύσιμο είναι πολύ έντονο για να μας αφήσει να χαρούμε.

DSC02399.JPG

DSC02400.JPG

Βλέπουμε την Γκιόνα μπροστά αριστερά και όσο πλησιάζουμε η ταχύτητα μας μειώνετε στα 53χαω. Ο βορειοανατολικός είχε αρχίσει να μπαίνει γιατί αργήσαμε και μας έτρωγε 30 χιλιόμετρα την ώρα. Λίγο μετά στις 4.45 βόρεια του Γαλαξιδιού ανάβει και το τελευταίο λαμπάκι των 5 λίτρων.
Η πτήση τελείωσε.
Με τον άνεμο εναντίον μας και 5 λίτρα καύσιμο κακής ποιότητας οι πιθανότητες να περάσουμε την τελευταία οροσειρά που μας χωρίζει από την Κωπαϊδα είναι ανύπαρκτες . Πλησιάζοντας την Ιτέα προκαθορίζουμε δυο τρεις πιθανούς χώρους για αναγκαστική προσγείωση.
Παρατηρώ τον κόλπο της Ιτέας και γυαλίζει βορειοανατολικά ,πιθανών λόγο της πρόωρης σκίασης και με την βοήθεια του ελαφρύ βορειοανατολικού άνεμου που είχε ψηλά να είχε γυρίσει νωρίς σε καταβάτη. Βλέπω δυο πιθανούς χώρους προσγείωσης κοντά στη Δεσφινα. Πετάμε πάνω από τον κόλπο της Ιτέας στα 1150 μέτρα και κάνουμε μια πρώτη επιβεβαίωση στις προσγειώσεις που είχαμε προκαθορίσει.
Ύψος είχαμε αρκετό και συνεχίσαμε προς την Δεσφινα προσπαθώντας να αποφύγουμε πιθανά υπήνεμα στην Ιτέα. Κουνήσαμε χέρια , πόδια για να ξεπιαστούμε και ελέγξαμε τον κοντινό χώρο προσγείωσης. Ένα γήπεδο γκολφ πάνω σε ένα λοφάκι , ή τουλάχιστον έτσι φαινόταν. Πετάμε στα 250 μετρά σχεδόν από πάνω του και είμαστε έτοιμοι να μπούμε σε διαδικασία αναγκαστικής προσγείωσης όταν ο κινητήρας μένει από καύσιμο. Τραβώ τα trim. Βαθμός καθόδου -2 μ/δ ταχύτητα 42 χαω. πλησιάζουμε στα 20 μετρά κλείνω τελείως τα trim ταχύτητα 33χαω βαθμός καθόδου -1,7 μ/δ. Το γήπεδο του γκολφ ήταν γεμάτο πέτρες.
Το τράικ τροχοδρόμησε ελάχιστα μέχρι που η μπροστινή ρόδα κόλλησε σε πέτρα και έπεσε στο πλάι.
Αποτέλεσμα ο ελαφρύς ευτυχώς τραυματισμός του Νάσου.
Λίγη ώρα αργότερα η ομάδα υποστήριξης μας περισυνέλεξε.

Η πτήση από τη δική μου πλευρά είναι αφιερωμένη στον Χάρη Χριστόπουλο
τον πιλότο που ανέβασε το επίπεδο του παραμοτέρ στην Ελλάδα , ενέπνευσε και εμπνέει πολλούς.

Παράλληλα θέλουμε να ευχαριστήσουμε όλους όσους μας βοήθησαν και τις δυο χρονιές
ΕΛ.Α.Ο
ΑΕΡΟΛΕΣΧΗ ΑΓΡΙΝΙΟΥ
ΑΕΡΟΔΡΟΜΙΟ ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΥ
ΥΠΟΥΡΓΕΙΟ ΕΜΠΟΡΙΚΗΣ ΝΑΥΤΙΛΙΑΣ
ΧΑΡΗ ΧΡΙΣΤΟΠΟΥΛΟ
ΒΑΓΓΕΛΗ ΤΣΟΥΚΑ
ΓΙΩΡΓΟ ΓΚΟΡΤΖΙΛΑ
ΖΑΧΑΡΙΑ
Και όλους όσους μας έδωσαν απλόχερα τις γνώσεις τους και τη στήριξη.


Αρής Κολλιάκος

[arisk]

[youtube]<object width="425" height="344"><param name="movie" value="http://www.youtube.com/v/yZ-90s8WDJ0&hl=en&fs=1"></param><param name="allowFullScreen" value="true"></param><param name="allowscriptaccess" value="always"></param><embed src="http://www.youtube.com/v/yZ-90s8WDJ0&hl=en&fs=1" type="application/x-shockwave-flash" allowscriptaccess="always" allowfullscreen="true" width="425" height="344"></embed></object>[/youtube]