Αερολογίες

[andread]

Σας ζηλεύω....

[jollyroger]

Jolly δεν ξέρω τι ακριβώς ψάχνεις, την αλήθεια? την αντικειμενικότητα? την θέση μας στο σύμπαν?

χαχα δε ξερω, έτσι μου βγαίνει... είδομεν

[GiotaR]

Το αυθαίρετο είναι σύμβαση επίσης. Είναι αντίθεση σε κάτι αιρετό και συμφωνημένο. Επιμένω στην τυχαιότητα. Ελεύθερη βούληση = ναι θα ήταν επιλογή οπτικής για καταχώρηση, ταξινόμηση και ικανοποίηση αναγκών με ότι κριτήρια επιλέξει κανείς από το τσουβάλι του μυαλού του ή της κοινωνίας. Και εδώ η επιλογή μπορεί να είναι τυχαία ή να έχει στοχασμό και σκέψη, αλλά αυτό είναι ατομικότητα.( μην ρωτήσεις τον ορισμό της ατομικότητας.... )
Πάντως στην διαλεκτική, είσαι καλός jolly

...είδωμεν;;;; χαχαχα δε στο είπα τυχαία ψάχνεις!!!!!!

Μανώλη μην ζηλεύεις, δεν το κάνουμε από πολυτέλεια, διασκεδάζουμε λίγο γιατί αύριο έχουμε να πληρώσουμε ΔΕΗ ΟΤΕ ΕΥΔΑΠ ΚΑΡΤΕΣ...που λέει και ο Vagos

[jollyroger]

χαχαχα πράγματι κι εμένα με προβλημάτιζε το αυθαίρετο, οχι κατα την έννοια που λες, αλλά κατα την έννοια που το χρησιμοποίησα ...

το αυθαίρετο αυτό στο οποίο αναφαίρομαι, όπως το σκέφτομαι πρέπει να ορίζεται απο τη διαφορά μεταξύ μηχανήματος και ελεύθερου όντος...

[jollyroger]

...είδωμεν;;;; χαχαχα δε στο είπα τυχαία ψάχνεις!!!!!!

nop (όπως νομίζω οτι το εννοείς), εκτός αν επιλέξω να αντιληφθώ το 'τυχαία' κατα τρόπο που να ταιριάζει στην αντίληψή μου περι τύχης ή αν το πάρω με ένα κομμα που λείπει πριν το 'ψάχνεις'


edit:
πωωω θα πονοκεφαλιάσω αχχαχαχαχαχαχα


είπες:
"δε στο είπα? τυχαία ψάχνεις." OR
"δε στο ειπα τυχαία, ψάχνεις" ? χαχαχαχα ε μανταμ πυθία;

[GiotaR]

Επέλεξες... ...τυχαία, ψάχνεις

[Agelos]

πια η διαφορά μεταξύ μηχανήματος & ελευθέρου όντος, και τα δύο ζουν σε ένα κοσμό δυαδικό
0 1
περνάει ρεύμα δεν περνάει
ζωή θάνατος
ασπρό μαύρο
καλό κακό
πάνω κάτω
πέρα δώθε
κούνια μπέλα

[jollyroger]

Επέλεξες... ...τυχαία, ψάχνεις

χαχαχα το θεωρώ συνώνυμο του 'υπάρχω' (με τον ορισμό του chris πιο πάνω )


@angelo, έχεις δίκιο, δεν διασαφήνισα ουτε καν το κατα δύναμην αχχαχα....

εννοούσα τέλειας απομίμησης ελεύθερου όντος, απο μηχάνημα...

[jollyroger]

χμμ... μάλλον αναφέρομαι στην πιθανή δυνατότητα συνειδητής επιλογής αντίθετα με τα φαινομενικά δεδομένα...

[jollyroger]

λες να είναι πιθανό να έχει σχέση με την πιθανή ικανότητα του να μην κρίνουμε αυτά που βλέπουμε;

οπου 'κρίνουμε' = μεταφράζουμε καθε τι νέο σύμφωνα με εκείνο το πρώτο πράγμα που αντιληφθήκαμε την πρώτη φορά όταν είπαμε οτι αυτό είναι ένα μηλο, και έκτοτε βλέπουμε ξανά εκείνο το μήλο, αντί για ένα νέο αντικείμενο... κλπ...

[Agelos]

Jolly αν δεν το έχει δει, ψάξε να το βρεις


καληνύχτα

[jollyroger]

πονοκεφαλου συνέχεια:

θυμαμαι στο ματριξ το παιδακι που λυγιζει το κουταλι να λεει στο νιο... μην προσπαθεις να λυγισεις το κουτάλι, ειναι αδυνατον... αντ αυτου, προσπαθησε να καταλαβεις οτι είσαι το κουτάλι... και τότε θα κατανοήσεις οτι λυγίζει ο εαυτός σου...

απορια:
πως ξερουμε οτι ο εαυτός μας δεν ορίζεται απο την αντίληψή μας;
πως ξέρουμε οτι δεν αποτελούμαστε απο, και αποτελούμε, οτιδήποτε αντιλαμβανόμαστε με οποιονδήποτε τρόπο;

κι αν η αντίληψη οτι είμαστε παθητικοί θεατές, κι όχι οι δημιουργοί αυτού που βιώνουμε, είναι η διαφορά μεταξύ γης γυρω απο ηλιο, ή ηλιος γυρω απο γη;

φτου... πάλι πίσω στην ιστορία του πλάτωνα ...



@angelo... δε το έχω δει... αν το πετύχω θα το επιθεωρήσω - 'νυχτες...

[tsouloufis]

Η (ειδική) θεωρία της σχετικότητας
Πριν εκατό χρόνια ο Albert Einstein σε ηλικία 26 μόλις χρόνων δημοσίευσε τρεις εργασίες τεράστιας επιστημονικής αξίας. Η πρώτη αφορούσε στην ερμηνεία της κίνησης Brown, η δεύτερη στο φωτοηλεκτρικό φαινόμενο (βραβείο Νόμπελ 1921). Η τρίτη εισήγαγε την ειδική θεωρία της σχετικότητας.

Δύο είναι οι βασικές παραδοχές με τις οποίες ο Einstein θεμελιώνει τη θεωρία του:

1. Οι νόμοι της φυσικής είναι ίδιοι, έχουν δηλαδή την ίδια μαθηματική μορφή για όλα τα αδρανειακά συστήματα αναφοράς (ακίνητους παρατηρητές ή παρατηρητές που κινούνται με σταθερή ταχύτητα).

2. Η ταχύτητα του φωτός είναι ίδια για όλα τα αδρανειακά συστήματα αναφοράς και είναι ανεξάρτητη από την κίνηση της φωτεινής πηγή.

Η θεωρία της σχετικότητας άλλαξε την αντίληψή μας για τον κόσμο. Βλέπουμε βασικές έννοιες όπως ο χώρος, ο χρόνος, η ύλη και η ενέργεια με διαφορετικό τρόπο.

Έτσι η χρονική διάρκεια ενός φαινομένου εξαρτάται από το σύστημα αναφοράς από το οποίο παρατηρούμε το φαινόμενο. Κάθε σύστημα αναφοράς έχει το δικό του χρόνο που λέγεται ιδιόχρονος. Για παράδειγμα ο χρόνος που διαρκεί ένα φαινόμενο σε ένα πύραυλο που κινείται με πολύ μεγάλη ταχύτητα μετράται διαφορετικά από κάποιον επιβάτη του πυραύλου και διαφορετικά από κάποιον που είναι ακίνητος εκτός του πυραύλου. Μεγαλύτερη διάρκεια υπολογίζει ο δεύτερος παρατηρητής. Το φαινόμενο αυτό είναι γνωστό ως «διαστολή του χρόνου». Εδώ μπορούμε να αναφέρουμε και ένα παράδειγμα πειραματικής επιβεβαίωσης του παραπάνω φαινομένου: το 1972 οι επιστήμονες συγχρόνισαν κάποια ατομικά ρολόγια καισίου πολύ μεγάλης ακρίβειας. Στη συνέχεια κάποια από αυτά τα πήραν μαζί τους σε ένα μεγάλο ταξίδι με αεριωθούμενο αεροπλάνο και κάποια άλλα έμειναν στη γη. Επιστρέφοντας στη γη τα ρολόγια που ταξίδεψαν παρουσίασαν την προβλεπόμενη από τη θεωρία της σχετικότητας διαφορά χρόνου.

Επίσης οι διαστάσεις των σωμάτων δεν είναι οι ίδιες για όλους τους παρατηρητές. Ένας παρατηρητής που είναι ακίνητος έξω από τον πύραυλο μετράει μικρότερο μήκος σε κάποιο αντικείμενο του πυραύλου από εκείνο που θα μετρήσει κάποιος που βρίσκεται μέσα στον κινούμενο πύραυλο. Το φαινόμενο ονομάζεται «συστολή μήκους».

Ακόμη ο Einstein δεν αντιμετωπίζει την ύλη και την ενέργεια ως ξεχωριστές έννοιες. Δέχεται ότι η μία μπορεί να μετατρέπεται στην άλλη (Ε=mc2). Αυτή η ισοδυναμία μάζας-ενέργειας φαίνεται στο χαρακτηριστικό φαινόμενο της εξαΰλωσης όπου δύο σωματίδια, το ηλεκτρόνιο και το ποζιτρόνιο, συγκρούονται και εξαφανίζονται και τα δύο και απελευθερώνεται ένα αντίστοιχο ποσό ενέργειας. Βλέπουμε ότι η ύλη μπορεί να μετατρέπεται σε ενέργεια. Παρόμοιες αντιδράσεις πραγματοποιούνται και στον ήλιο και έτσι ερμηνεύεται και η παραγωγή ενέργειας σε αυτόν. Επίσης μπορεί να συμβεί και το αντίστροφο φαινόμενο, δηλαδή η μετατροπή της ενέργειας σε ύλη.

Είδαμε κάποια μόνο από τα σημεία της θεωρίας η οποία περιγράφεται από μαθηματικά ανώτερου επιπέδου. Η θεωρία, όπως ήδη αναφέραμε, επιβεβαιώνεται και πειραματικά. Το έργο του Einstein αποτελεί σταθμό στην ιστορία της φυσικής. Άνοιξε νέους δρόμους στην επιστήμη. Ακόμη και σήμερα 100 χρόνια μετά οι νέες ανακαλύψεις της επιστήμης έρχονται να επιβεβαιώσουν την ισχύ της θεωρίας. Η εργασία αυτή φανερώνει το μεγαλείο της ανθρώπινης σκέψης αλλά είναι και την «μαγεία» αυτού του θαυμαστού κόσμου που μας περιβάλλει.

[tsouloufis]

Στην αρχαία ιστορία οι έννοιες της τύχης και της τυχαιότητας διαπλέκονταν με αυτήν της μοίρας. Πολλοί αρχαίοι λαοί πετούσαν ζάρια ώστε να καθορίσουν την μοίρα, και αυτό αργότερα εξελίχθηκε σε παιχνίδια τύχης. Οι περισσότεροι αρχαίοι πολιτισμοί χρησιμοποίησαν διάφορες μεθόδους μαντείας σε μία προσπάθεια να παρακάμψουν την τυχαιότητα και την μοίρα.[1][2]

Οι Κινέζοι ήταν πιθανότατα ο πρώτος λαός που τυποποίησε τις πιθανότητες και την τύχη πριν 3.000 χρόνια. Οι Έλληνες φιλόσοφοι μελέτησαν την τυχαιότητα σε βάθος, αλλά μόνο σε μη ποσοτικές μορφές. Μόλις τον δέκατο έκτο αιώνα άρχισαν οι Ιταλοί μαθηματικοί να τυποποιούν τις πιθανότητες που σχετίζονταν διάφορα τυχερά παιχνίδια. Η εφεύρεση του σύγχρονου απειροστικού λογισμού είχε θετική επίδραση στην τυπική μελέτη της τυχαιότητας. Τον 19ο αιώνα παρουσιάστηκε μία απόδειξη για την τυχαιότητα των ψηφίων του αριθμού π.

Στις αρχές του εικοστού αιώνα συνέβη ραγδαία ανάπτυξη της τυπικής ανάλυσης της τυχαιότητας, καθώς εισήχθησαν διάφορες προσεγγίσεις για την μαθηματική θεμελίωση των πιθανοτήτων. Στα μέσα προς τέλη του εικοστού αιώνα ιδέες της αλγοριθμικής θεωρίας πληροφοριών εισήγαγαν νέες διαστάσεις στο πεδίο μέσω της έννοιας της αλγοριθμικής τυχαιότητας.( κοιτα κατι πραγματα εεεεε )
Παρόλο που η τυχαιότητα για πολλούς αιώνες θεωρούνταν συχνά εμπόδιο και μπελάς, τον εικοστό αιώνα οι επιστήμονες υπολογιστών άρχισαν να συνειδητοποιούν ότι η επιτηδευμένη εισαγωγή τυχαιότητας σε υπολογισμούς μπορεί να είναι αποτελεσματικό εργαλείο για τον σχεδιασμό καλύτερων αλγορίθμων. Μερικές περιπτώσεις, όπως οι τυχαιοποιημένοι αλγόριθμοι, επιτυγχάνουν καλύτερα αποτελέσματα από τις καλύτερες ντετερμινιστικές μεθόδους.

ειδες τι μαθαινει κανεις στο sky

[GiotaR]

12:30..... tsouloufiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiii είσαι καλά;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;; Πως τα πετάς έτσι όλα αυτά!!!!!! Αre you drunk?????
Θες να μας ξεπαστρέψεις απ το φόρουμ;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;
Stay tuned!!!!!!Είδες που μπορεί το πράγμα να γίνει ενδιαφέρον και να μην θες να αλλάξεις ...κανάλι με τίποτε;;;;;;

[tsouloufis]

Περίπου πριν 13,7 δισεκατομμύρια χρόνια, ολόκληρο το σύμπαν ήταν συμπιεσμένο στα όρια ενός ατομικού πυρήνα. Μια κατάσταση γνωστή ως ιδιομορφία, είναι η στιγμή πριν από τη δημιουργία όταν δεν υπήρχε ούτε χώρος ούτε χρόνος. Σύμφωνα με το καθιερωμένο κοσμολογικό μοντέλο που εξηγεί τον Κόσμο μας, μια απίστευτη έκρηξη, θερμοκρασίας τρισεκατομμυρίων βαθμών και απείρως πυκνή, δημιούργησε όχι μόνο τα θεμελιώδη υποατομικά σωματίδια και από εκεί την υπόλοιπη ύλη, αλλά και τον ίδιο τον χώρο και χρόνο. Οι θεωρίες της κοσμολογίας συνδυασμένες με τις παρατηρήσεις των αστρονόμων επέτρεψαν στους κοσμολόγους να αναδημιουργήσουν την αρχέγονη χρονολογία των γεγονότων, γνωστών ως Μεγάλη Έκρηξη.

Η κβαντική θεωρία προτείνει ότι λίγες στιγμές μετά από την Έκρηξη, σε 10-43 δευτερόλεπτα, οι τέσσερις δυνάμεις της φύσης, η ισχυρή πυρηνική, η ασθενής πυρηνική, η ηλεκτρομαγνητική και τέλος η βαρύτητα ήταν ενωμένες σε μια "υπερ-δύναμη". Τα στοιχειώδη σωματίδια κουάρκς αρχίζουν να ενώνονται ανά τρία, να σχηματίζονται τα φωτόνια, τα ποζιτρόνια και τα νετρίνα, ενώ δημιουργήθηκαν συγχρόνως και τα αντισωμάτιά τους. Σε αυτή τη φάση υπάρχουν πολύ μικρές ποσότητες πρωτονίων και νετρονίων, περίπου 1 για κάθε 1 δισεκατομμύριο φωτόνια, νετρίνα ή ηλεκτρόνια. Η πυκνότητα του σύμπαντος στην πρώτη στιγμή της ζωής του θεωρείται πως ήταν 1094 g/cm3 με την πλειοψηφία να είναι σε μορφή ακτινοβολίας. Για κάθε ένα δισεκατομμύριο ζεύγη σωματιδίων ύλης και αντιύλης που δημιουργήθηκαν στις απαρχές του Κόσμου, μόνο το ένα σωματίδιο ύλης επέζησε και αυτά αποτελούν τον σημερινό Κόσμο μας. Τα υπόλοιπα σωματίδια- αντισωματίδια εξαϋλώθηκαν ακαριαία προς ακτινοβολία.

Κατά τη διάρκεια αυτής της δημιουργίας αλλά και εξαΰλωσης των σωματιδίων το σύμπαν υποβλήθηκε σε ένα ρυθμό επέκτασης πολλαπλάσια αυτής της ταχύτητας του φωτός. Στην εποχή αυτή που έμεινε γνωστή ως πληθωριστική εποχή, το σύμπαν σε λιγότερο από ένα χιλιοστό του δευτερολέπτου διπλασιάστηκε σε μέγεθος τουλάχιστον εκατό φορές, έτσι ξεκίνησε με διαστάσεις ενός ατομικού πυρήνα και σήμερα φτάνει τα 1030 μέτρα. Ένας ισοτροπικός πληθωρισμός του σύμπαντος τελειώνει μόλις σε 10-35 δευτερόλεπτα φτιάχνοντας τον σχεδόν με τέλεια ομαλότητα. Εάν δεν υπήρχε όμως μια μικρή διακύμανση στην κατανομή της πυκνότητας της ύλης, όπως υποστηρίζουν οι θεωρητικοί, δεν θα μπορούσαν να σχηματιστούν οι γαλαξίες.

Το σύμπαν ήταν σε αυτό το σημείο ένα ιονισμένο πλάσμα όπου η ύλη και η ακτινοβολία ήταν αδιάσπαστα ενωμένα. Επιπλέον, υπήρχαν ίσα ποσά σωματιδίων και αντισωματιδίων. Η αναλογία των νετρονίων και των πρωτονίων αν και μικρή είναι ίση. Όταν το σύμπαν γέρασε κατά ένα εκατοστό του δευτερολέπτου τα νετρόνια άρχισαν να διασπώνται μαζικά. Αυτή η διάσπαση επέτρεψε στα ελεύθερα ηλεκτρόνια και πρωτόνια να συνδυαστούν με άλλα σωματίδια. Τελικά τα υπόλοιπα νετρόνια ενώθηκαν με τα πρωτόνια και σχημάτισαν το βαρύ υδρογόνο (το δευτέριο). Αυτοί οι πυρήνες του δευτερίου συνδυάστηκαν ανά δύο και σχημάτισαν τους πυρήνες του ηλίου. Ο σχηματισμός της ύλης από την ενέργεια πραγματοποιείται από τα φωτόνια που υλοποιούνται σε βαρυόνια και αντιβαρυόνια, ενώ όταν ακολούθως εξαϋλώνονται να μετασχηματίζονται σε καθαρή ενέργεια. Λόγω αυτών των συγκρούσεων και εξαϋλώσεων η ύλη ήταν ανίκανη να παραμείνει βιώσιμη για πάνω από μερικά νανοδευτερόλεπτα προτού έρθει ένας βομβαρδισμός με ηλεκτρόνια που θα σκέδαζε αυτά τα φωτόνια. Όπως το νερό που παγιδεύεται μέσα σε ένα σφουγγάρι, έτσι και η ακτινοβολία ήταν τόσο πυκνή (1014g/cm3) που καμιά ακτινοβολία δεν ήταν ορατή. Την εποχή αυτή, γνωστή ως "εποχή της τελευταίας σκέδασης", η θερμοκρασία έχει μειωθεί δραματικά σε 1013 K μόνο με τις ισχυρές πυρηνικές, ασθενείς πυρηνικές και ηλεκτρομαγνητικές αλληλεπιδράσεις να είναι τώρα ικανές να ασκήσουν τη δύναμή τους χωριστά.

Καθώς το νέφος του αερίου επεκτείνεται ένα ολόκληρο δευτερόλεπτο μετά από την αρχική Έκρηξη, και η θερμοκρασία του Κόσμου μας έχει μειωθεί σε δέκα δισεκατομμύρια βαθμούς, τα φωτόνια δεν έχουν πλέον την ενέργεια να αναστατώσουν τη δημιουργία της ύλης καθώς επίσης και να μετασχηματίσουν την ενέργεια σε ύλη. Μετά από τρία λεπτά η θερμοκρασία γίνεται ένα δισεκατομμύριο βαθμούς, ενώ τα πρωτόνια και τα νετρόνια επιβραδύνθηκαν τόσο που ήταν ικανά να πραγματοποιήσουν την πυρηνοσύνθεση. Δημιουργήθηκαν πυρήνες του ηλίου από δύο πρωτόνια και δύο νετρόνια, και για κάθε πυρήνα του ηλίου που σχηματίστηκε έμειναν περίπου δέκα πρωτόνια ελεύθερα επιτρέποντας έτσι το 25% του σύμπαντος να αποτελείται από ήλιο. Η επόμενη σημαντική φάση της διαστολής εμφανίστηκε περίπου τριάντα λεπτά αργότερα όταν αυξήθηκε η δημιουργία των φωτονίων μέσω της εξαΰλωσης ζευγαριών ηλεκτρονίων - ποζιτρονίων. Το γεγονός ότι το σύμπαν άρχισε με ελαφρώς περισσότερα ηλεκτρόνια από ποζιτρόνια είχε εξασφαλιστεί ότι το σύμπαν μας ήταν σε θέση να διαμορφωθεί όπως το βλέπουμε σήμερα.

Το σύμπαν για τα επόμενα 380.000 χρόνια θα αρχίσει να επεκτείνεται και να ψύχεται μέχρι μια θερμοκρασία 10.000 K. Αυτές οι συνθήκες επέτρεψαν στους πυρήνες του ηλίου να απορροφήσουν τα ελεύθερα ηλεκτρόνια και να σχηματιστούν τα πρώτα άτομα ηλίου. Εν τω μεταξύ συνδέθηκαν μαζί άτομα του υδρογόνου και σχημάτισαν το λίθιο. Είναι η εποχή που η πυκνότητα του σύμπαντος έχει φτάσει στο σημείο όπου το φως μπορεί να γίνει πια αντιληπτό. Μέχρι τότε τα φωτόνια συνέχισαν να παγιδεύονται μέσα στην ύλη. Τελικά η διαστολή επέτρεψε στο φως και την ύλη να διαχωριστούν, καθώς η ακτινοβολία γίνεται όλο και λιγότερο πυκνή. Από εκεί και πέρα διαχωρίστηκε η ύλη και η ακτινοβολία, ενώ από τότε υπάρχει και η παλαιότερη ακτινοβολία λείψανο, που γεννήθηκε στο σύμπαν.

[tsouloufis]

χαχαχα πράγματι κι εμένα με προβλημάτιζε το αυθαίρετο, οχι κατα την έννοια που λες, αλλά κατα την έννοια που το χρησιμοποίησα ...

το αυθαίρετο αυτό στο οποίο αναφαίρομαι, όπως το σκέφτομαι πρέπει να ορίζεται απο τη διαφορά μεταξύ μηχανήματος και ελεύθερου όντος...

Με άνωθεν εντολή, το υπουργείο Περιβάλλοντος επεξεργάζεται προτάσεις που θα φθάνουν ως την «τακτοποίηση» κατά τα πρότυπα των ημιυπαίθριων, για να δελεάσει τους ιδιοκτήτες να πληρώσουν τα πρόστιμα. Με τους ισχύοντες νόμους, η είσπραξή τους χάνεται κάπου ανάμεσα στις πολεοδομίες και τις εφορίες.

Με τον νόμο 3.212 του 2003, όσα αυθαίρετα έχουν κατασκευαστεί μετά την 1/1/2004 τιμωρούνται με υπέρογκα πρόστιμα ανέγερσης και διατήρησης, που πολλές φορές υπερκαλύπτουν την αξία του παράνομου κτίσματος και γι' αυτό στην πράξη δεν επιβάλλονται από τις πολεοδομίες. Η τελεσίδικη χρέωση του ιδιοκτήτη καθυστερεί χάρη στις πολυδαίδαλες διαδικασίες, που μπορούν να τρενάρουν την πληρωμή έως και έξι χρόνια. Συνήθως όμως εξαφανίζονται νωρίτερα σε συρτάρια των πολεοδομιών και σπανίως φθάνουν στις αρμόδιες ΔΟΥ, ώστε να πιστοποιηθούν και να εισπραχθούν.

Η μία πρόταση που εξετάζουν από κοινού τα υπουργεία Περιβάλλοντος και Οικονομικών περιλαμβάνει γενναία μείωση των προστίμων, που θα φθάνει έως και το 70% σε σχέση με τα σημερινά. Υπάρχει σκέψη να καταργηθούν ή να μειωθούν στο 5% τα επίσης τσουχτερά πρόστιμα διατήρησης, που οφείλει να καταβάλει ο ιδιοκτήτης για κάθε χρόνο που το αυθαίρετο παραμένει σε χρήση.

Η άλλη πρόταση κινείται στα χνάρια των ημιυπαίθριων, αλλά αυτή τη φορά έχει να αντιμετωπίσει την κάθετη άρνηση του Συμβουλίου της Επικρατείας (ΣτΕ), που θεωρεί ότι δεν είναι αποδεκτή ούτε καν η εξαίρεση από την κατεδάφιση για αυθαίρετα που έχουν χτιστεί μετά το 1984, χρονιά που ψηφίστηκε ο νόμος Τρίτση. Εχει υποβληθεί από το Τεχνικό Επιμελητήριο (ΤΕΕ) και σύμφωνα με πληροφορίες εξετάζεται σοβαρά από το επιτελείο του Νίκου Σηφουνάκη, αναπληρωτή υπουργού Περιβάλλοντος αρμόδιου για τον τομέα πολεοδομίας-χωροταξίας. Προβλέπει, όπως διευκρίνισε στην «Κ.Ε.» ο πρόεδρος του ΤΕΕ, Χρήστος Σπίρτζης, τα εξής:

* Καταγραφή όλων των κτισμάτων που έχουν κατασκευαστεί χωρίς οικοδομική άδεια. Αυτό μπορεί να γίνει είτε από τους ίδιους τους ιδιοκτήτες με την παροχή κινήτρων, είτε με διαδικασίες ελέγχου μέσω της «ταυτότητας κτιρίου», που μπορεί να καλύψει σε μία τετραετία τα περίπου 4 εκατ. κτίρια που υπάρχουν σήμερα στη χώρα.

* Κατεδάφιση όλων των κτισμάτων που βρίσκονται σε ρέματα, ζώνη αιγιαλού και παραλίας, βιότοπους, δάση και καταπατημένη δημόσια γη.

* Κατηγοριοποίηση των υπολοίπων, ώστε να μπορούν να τακτοποιηθούν ορισμένες περιπτώσεις που θα πληρούν συγκεκριμένες προϋποθέσεις. Η τακτοποίηση προτείνεται να γίνεται όπως στην περίπτωση των ημιυπαίθριων.

* Απαγόρευση νέας γενιάς αυθαιρέτων, που πλέον θα κατεδαφίζονται στη φάση της κατασκευής. Το νέο «εργαλείο» για τον εντοπισμό τους είναι οι δορυφόροι που σαρώνουν όλη τη χώρα ανά τρίμηνο.

Ο Νίκος Σηφουνάκης διευκρίνισε στην «Κ.Ε.» ότι ετοιμάζει ρυθμίσεις-πακέτο για τα θέματα πολεοδομίας και χωροταξίας, που μεταξύ άλλων προβλέπουν:

* Επιτάχυνση των διαδικασιών ένταξης νέων περιοχών στο σχέδιο. Για τον αναπληρωτή υπουργό, οι διαδικασίες κατά κανόνα προσκρούουν στην άρνηση των ιδιοκτητών μεγάλων οικοπέδων να καταβάλουν εισφορά σε γη, που είναι αναγκαία για την ένταξή τους στο σχέδιο. Μια εισήγηση προβλέπει την απαλλοτρίωση, όπως γίνεται για δημόσια έργα, αφού η εισφορά σε γη προβλέπεται να διατεθεί για κοινωφελείς σκοπούς (πλατείες, δρόμους, σχολεία κ.λπ.). Εξετάζεται όμως και η μετατροπή της σε εισφορά σε χρήμα, αλλά με σημαντική προσαύξηση στο οφειλόμενο ποσό ώστε να δημιουργηθεί ένα ταμείο με πόρους ικανούς για την αγορά άλλης γης που θα διατίθεται για κοινωφελείς χρήσεις.

* Απαγόρευση της δόμησης σε γεωργική γη υψηλής παραγωγικότητας. Θα είναι το πρώτο βήμα στον σταδιακό περιορισμό της εκτός σχεδίου δόμησης.

* Αναθεώρηση των χωροταξικών στις 12 περιφέρειες της χώρας. Στη 13η, την Αττική, ως το τέλος του χρόνου θα είναι έτοιμο το σχέδιο του νέου ρυθμιστικού.

* Εκπόνηση μελετών ανά «καλλικρατικό» δήμο, που θα περιλαμβάνουν τις μελλοντικές επεκτάσεις του σχεδίου, σε συνδυασμό με την οριστικοποίηση των δασικών χαρτών. Οι νέες εκτάσεις που θα πολεοδομηθούν δεν θα μπορούν να υπερβαίνουν το 30% της εντός σχεδίου περιοχής, ώστε να σταματήσει η ανεξέλεγκτη εξάπλωση των πόλεων.

[jollyroger]

αν υποθέσουμε οτι υπήρχε ελεύθερη βούληση... τότε...

αν υποθέσουμε οτι θέλαμε να βρούμε τον τρόπο που να προσπαθήσουμε να κανουμε καποιον να ξεχάσει, οτι έχει δικαίωμα ελεύθερης επιλογής, και στη συνέχεια, να του επιβάλλουμε την επιλογή της προτίμησής μας...

λες να υπήρχε τρόπος;

[tsouloufis]

Η ελεύθερη βούληση μάλλον εδράζεται στον προμετωπιαίο φλοιό, και ίσως μπορούμε να την εντοπίσουμε στο έσω-κοιλιακό προμετωπιαίο φλοιό.

[george29041]

Διαβασα ολα τα παραπανω και λεω..ΝΑ ΦΥΓΕΙ ΤΩΡΑ ΤΟ Δ.Ν.Τ ΑΠΟ ΤΗ ΧΩΡΑ

[jollyroger]

Η ελεύθερη βούληση μάλλον εδράζεται στον προμετωπιαίο φλοιό, και ίσως μπορούμε να την εντοπίσουμε στο έσω-κοιλιακό προμετωπιαίο φλοιό.

χμμ... τι αντιλαμβάνεσαι όταν το διαβάζεις αυτό;



αν υποθέσουμε οτι υπήρχε ελεύθερη βούληση,

υπήρχε λες η πιθανότητα, να ηταν εφικτή η προεπιλογή τέτοιων συνθηκών,
κατα τις οποίες, με την ανάγνωση ενός τέτοιου κειμένου,
να επηρεαζόταν η ελεύθερη επιλογή του αναγνώστη, σχετικά με την πίστη στην ύπαρξη ελεύθερης βούλησης ή την ανυπαρξία αυτής;

[adreas]

Μπράβο sky!!! Τρεις μέρες έχω να κοιτάξω και όχι μόνο πήγαμε σε δεύτερη σελίδα αλλά διαφθείραμε και τον Τσουλούφη. Αυτό θα πει φόρουμ με το όλα του.

[adreas]

Jolly, τι εννοείς ακριβώς όταν λες "ελεύθερη βούληση"; Σε απλά ελληνικά η περίφημη επιστημονική μέθοδος συνοψίζεται στο "ρε συ, βλέπεις και συ αυτό που βλέπω"; Όσον αφορά πώς να διαλέξεις ποια θεωρεία είναι αληθής, εάν δύο θεωρείες κολλάνε εξ' ίσου καλά σ' αυτό που παρατηρείς δεν υπάρχει ουσιαστικός τρόπος να διώξεις τη μία (τουλάχιστον μέχρι να βρεις νέα στοιχεία). Από την άλλη, καλό είναι να μην περιπλέκεις τα πράματα άσκοπα. Αν δεις ένα φίλο σου να έρχεται για προσγείωση, κοιτάξεις αλλού και μετά ξανακοιτάξεις και τον δεις αγκαλιά με ένα δέντρο δεν μπορούμε να αποκλείσουμε την εκδοχή να πέρασε ένα UFO και να του άλλαξε την πορεία με μια απωθητική ακτίνα σπρώχνοντάς τον στο δέντρο. Αλλά η πιο πιθανή θεωρεία είναι ότι μάλλον έκανε παπαριά στην τελική προσέγγιση.

Chris Lappas γίνεσαι ο καινούριος μου ήρωας οπότε θα στην πω σε τρία σημεία.

Speaking of shit happening... Μια νεροποντή πνίγει κόσμο. Παλιά θα λέγαμε ότι έχουμε θυμώσει τους θεούς και θα θυσιάζαμε μια παρθένα για να τους εξευμενίσουμε. Τώρα δεν το κάνουμε πια αυτό, πάλι όμως θεωρούμε ότι με κάποιο τρόπο εμείς το προκαλέσαμε. "Η καταστροφή του περιβάλλοντος φταίει", "ο άνθρωπος που θύμωσε την φύση", "εμείς που δεν ακολουθούμε τα σημάδια που μας δίνει η φύση (ανθρωπομορφισμός στο κόκκινο BTW με την κυρία )", "εμείς που κάψαμε τα δάση"...

Λοιπόν, σας έχω νέα! Είμαστε πολύ μικροί και ασήμαντοι μπροστά στα φαινόμενα που επηρεάζουν πράγματα όπως ο καιρός. Οι κύκλοι που έχει κάνει η γη ανάμεσα σε θερμές και ψυχρές περιόδους, άμεσα εξαρτώμενοι από την ηλιακή δραστηριότητα και τις ανωμαλίες στην τροχιά της, υπήρχαν πολύ πριν έρθουμε εμείς και κατά πάσα πιθανότητα θα υπάρχουν και χιλιετίες μετά από εμάς. Και είναι τόσο ασύλληπτα μεγάλοι σε κλίμακα και τόσο αδιανόητα απομακρυσμένοι από την δυνατότητα μας να επέμβουμε, που είναι τουλάχιστον αστείο να νομίζουμε ότι έχουμε με κάποιο τρόπο καταφέρει να τους επηρεάσουμε. Ναι λοιπόν, η νεροποντή ήταν τυχαία είτε το νομίζεις είτε όχι.

Υποθέτω ότι αναφέρεσαι στην ανθρωπογενή κλιματική αλλαγή. Εάν ναι, πώς ακριβώς είσαι τόσο σίγουρος ότι εάν και εφ' όσον υπάρχει κλιματική αλλαγή δεν υπάρχει ανθρωπογενής παράγοντας εκεί μέσα;

Στο yellowstone παλιά υπήρχαν δάση γεμάτα ελάφια και λύκους. Σε κάποια στιγμή, οι Αμερικάνοι εξολόθρευσαν τους λύκους και έντρομοι συνειδητοποίησαν ότι τα ελάφια είχαν αρχίσει να πολλαπλασιάζονται εκτός ελέγχου και κατέστρεφαν το δάσος. Κάποιοι θα έλεγαν ότι ο άνθρωπος χάλασε την ισορροπία που είχε το σύστημα. Εν μέρει σωστό. Πως δημιουργήθηκε αυτή η ισορροπία όμως; Κάνανε κάποια συνάντηση κορυφής τα ζώα και αποφάσισαν πόσα θα τρώγονται ώστε να μπορέσει να συνεχίσει να υφίσταται το οικοσύστημα; Όχι βέβαια. Απλά, σε χρονιές όπου οι λύκοι ήταν πολλοί, δεν έβρισκαν αρκετή τροφή και ψοφούσαν (θα συμβεί και στους Έλληνες αυτό σε λίγο ). Σιγά σιγά λοιπόν τα γονίδια τους πήραν το μήνυμα ότι αν γεννιόνται περισσότερα από "χ" ζώα κάθε φορά οι πιθανότητες επιβίωσης μικραίνουν.

Εδώ μιλάς μάλλον για αυτό που θα λέγαμε ένστικτο διαιώνισης του είδους και εξαρτάται αν πισετεύεις τον Gould ή τον Dawkins. Ο Dawkins τι λέει στον Gould με το επιχείρημα ότι τα γονίδια με το ζόρι καταφέρνουν μια σχετική συνεργασία στο επίπεδο του οργανισμού (κι ακόμα κι εκεί όχι τέλεια), στο επίπεδο του είδους ξέχνα το. Εάν μια συμμορία γονιδίων χούλιγκανς μπορούν να πάρουν το πάνω χέρι εις βάρος του είδους, το είδος βγαίνει χαμένο. Κοινώς τα γονίδια σχεδόν ποτέ δε χαμπαριάζουν, τα νούμερα κρατιούνται χαμηλά (όταν κρατιούνται χαμηλά) διά ανωτέρας βίας. Γι αυτό έχουμε ξεσκιστεί σαν είδος να ανεβάζουμε νούμερα με παλαβούς ρυθμούς από τότε που καταφέραμε να βγάλουμε πάρα μα πάρα πολύ πιο πολύ φαγητό απ' ότι στο παρελθόν (αγροτική και μετά βιομηχανική επανάσταση) και τώρα ψιλοσυνειδητοποιούμε ότι μάλλον κάναμε χοντρή μαλακία.

Όσα πλάσματα δεν καταφέρνουν να προσαρμοσθούν, εξαφανίζονται. Και ας μην βαυκαλιζόμαστε, για κάθε ένα είδος ζωής που εξαφανίστηκε με δικό μας δάχτυλο (όπως το dodo λχ), υπάρχουν χιλιάδες που εξαφανίστηκαν από παράγοντες που δεν έχουν καμία σχέση με εμάς.

Τα είδη που υπάρχουν σήμερα είναι σταγόνα στον ωκεανό σε σχέση με όσα έχουν περάσει από τον πλανήτη οπότε κι όλη η βιόσφαιρα να τα φτύσει μπορούμε να πούμε ότι σε σχέση με τις συνολικές εξαφανίσεις δεν είναι τίποτα. Σήμερα όμως, ο ρυθμός εξαφάνισης ειδών είναι σημαντικά πιο μεγάλος απ' ότι στο παρελθόν και αυτός ο πολύ αυξημένος ρυθμός οφείλεται 100% σε μας.

[jollyroger]

Jolly, τι εννοείς ακριβώς όταν λες "ελεύθερη βούληση";

χμμμ πιστεύω οτι υπάρχει η δυνατότητα στον άνθρωπο, να κάνει μη προβλεψιμη επιλογή, παρόλο τον προβλέψιμο προγραμματισμό...

στο ίδιο αναφερομουνα κι όταν έλεγα για "αυθαίρετη επιλογή" πιο πριν...

Όσον αφορά πώς να διαλέξεις ποια θεωρεία είναι αληθής, εάν δύο θεωρείες κολλάνε εξ' ίσου καλά σ' αυτό που παρατηρείς δεν υπάρχει ουσιαστικός τρόπος να διώξεις τη μία (τουλάχιστον μέχρι να βρεις νέα στοιχεία). Από την άλλη, καλό είναι να μην περιπλέκεις τα πράματα άσκοπα.

προσωπικά συνήθως ικανοποιούμαι όταν συνειδητοποιώ την επιλογή της μη επιλογής ...

παρατηρώ οτι για κάποιο λόγο έχω την τάση να θέλω να συμπεράνω τα πάντα... να "ξέρω"... και χαίρομαι κάθε φορά που παρατηρώ οτι δεν υπάρχει κανένας λόγος να ξέρω, επειδή δεν κάνει καμια διαφορά... λες και μου φεύγει ένα βάρος...

[Chris Lappas]

Ανδρέα, δεν το ξέρω. Απλά το θεωρώ πιο πιθανό, ανάλογα και με την περίπτωση βέβαια.

Αν για παράδειγμα έχουμε κατολίσθηση στην Πάρνηθα, είναι προφανές ότι υπάρχει και ανθρώπινο μερίδιο ευθύνης (αν δεν την είχαμε κάψει, θα υπήρχαν δέντρα για να συγκρατήσουν το χώμα κλπ).

Φέτος όμως που ο καιρός αρνείται πεισματικά να μας δώσει χιόνι για να σκιάρουμε στον Παρνασσό, το βρίσκω λογικότερο να οφείλεται σε ένα από τα χαοτικά μοντέλα του χειμώνα, παρά σε κάποια αντίδραση της "φύσης" στις εκπομπές CO2.

Μια και μίλησες για Dawkins, ένα από τα απολαυστικότερα του:


(αν βαριέστε να το δείτε όλο, πηγαίνετε κατευθείαν στο 1:30)