Ότι όλα αυτά που συμβαίνουν στους άλλους δεν θα συμβούν ποτέ σε σένα. Γιατί, αφού δεν
έχεις πάθει τίποτα τόσα χρόνια, κάτι κάνεις σωστά, και κάτι κάνουν λάθος οι άλλοι.
Αμ δε...
Σάββατο 28/8, Εμπεσσός, τελευταίο task. Δύσκολο και τεχνικό, χαμηλή βάση, δυνατή αναστροφή, αρκετά περάσματα υπήνεμα, στενά και σκληρά θερμικά. Μετά από 2 μεγάλα task με φοβερές συνθήκες, σήμερα θέλει κότσια και κοχόνες. Πλακωμένοι όλοι στην επιτάχυνση, πούλεϋ του πούλεϋ, ορμάνε από πέρασμα σε πέρασμα ξέροντας ότι σήμερα το task είναι 80% δυναμικό στις προσήνεμες πλαγιές. Ακολουθώ με σιγουριά και αυτοπεποίθηση ότι το πανί μου μπορεί - το απέδειξε τις προηγούμενες 2 μέρες! Στην διάρκεια του 2ωρου task περνάω άλλους πιλότους, με ξαναπερνάνε, χάνω μερικές θέσεις από κάποια λάθη, τις ξαναμαζεύω, περνάω μπροστά, πάω πολύ καλά! μετράω μόνο 6-7 πανιά μπροστά μου... σε λίγο φτάνω στο γκολ... ΝΑΙ! Τόβαλα!
Έκσταση! Νιώθω ανίκητος! Τϊποτα δεν με πιάνει! Πάμε να πανυγηρίσουμε στο γκολ τωρα!
Ναι.. πως το θέλετε παρακαλώ;
Το χωράφι του γκολ είναι το μόνο καφέ γύρω από πράσινα, και ιδανικό thermal trigger. Και
τις προηγούμενες 2 φορές ζορίστηκα να μπω, αλλα τα κατάφερα. Έχεις και την αύρα να
σού' ρχεται πίσω από τους απέναντι λόφους ροτοριασμένη, σκάνε και φούσκες, γυρνάει και ο
άνεμος γύρω γύρω, ότι πρέπει... Αλλά τι με νοιάζει; Αφού 12 χρόνια τώρα δεν έχω χτυπήσει
ποτέ μάλλον έχω το ποδαράκι της νυχτερίδας - σιγά μην πάω στο πίσω χωράφι! Εγώ ΕΔω θέλω, ΕΔΩ θα προσγειωθώ. Ακους εκεί...
ΚΡΑΤΣ! (στολάρισμα)
ΓΚΝΤΟΥΠ. (βρόντηγμα από 2-3 μέτρα)
ΚΡΑΑΑΑΑΑκ - ΚΡΑΑΑΑΑκ -ΚΡΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑκ (ο ήχος που κάνουν οι σπόνδυλοι όταν τεντώνεσαι. Αλλά όλοι μαζί, και ένταση x 10)
ΑΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧ - ΑΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧ - ΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΧΧΧΧΧΧΧΧ (Κραυγές αγωνίας ακούγοντας το παραπάνω κρακ, νομίζω ότι έχω σπάσει όλους μου τους σπόνδυλους).
Πρώτη σκέψη... "θα ξαναπερπατήσω;"
Δεύτερη σκέψη... "κουνάω τα πόδια μου;" - τα κουνάω.
Χέρια; Τα κουνάω.
Μπορώ να σηκωθώ; .... "ΑΑΑΑΑΧΧΧ" - πόνος. Όχι, δεν μπορώ. Κάτι ζουμπήξαμε.
Κυριακή 29/8, Ερίκος Ντυνάν.
Ξαπλωμένος στο κρεβάτι με το laptop στα πόδια - δεν αντέχω την τηλεόραση και δεν υπάρχει κάτι άλλο να κάνεις
Η ακτινογραφία έδειξε συμπιεστικό κάταγμα στον πρώτο οσφυικό (O1) - για όσους δεν ξέρουν είναι περίπου στην μέση της πλάτης. Αύριο αξονική για να δούμε ακριβώς την έκταση της ζημιάς. Αν είμαι τυχερός, θα την γλυτώσω με 2-3 βδομάδες ξάπλα και άλλους 2-3 μήνες με κηδεμόνα.
Αν είμαι τυχερός, θα είναι το τελευταίο βρόντηγμα.
Αν είμαι τυχερός....
Αν ΔΕΝ είμαι; "Τι μπορώ να κάνω για να ελαχιστοποιήσω τις πιθανότητες να χτυπήσω ξανά;"
Αν κατέβαινα στην προσγείωση το Σάββατο με ΑΥΤΗΝ την σκέψη, μάλλον δεν θα ήμουν εδώ τώρα.
Αν όμως πετούσα όλα τα task με αυτήν την σκέψη, μάλλον δεν θα τα πήγαινα τόσο καλά!
Μπέρδεμα.... μεγάλο μπέρδεμα. Μέχρι που τραβάς την γραμμή; How much do you push?
Τροφή για σκέψη. Έχω 3 βδομάδες ξάπλα να το σκεφτώ καλά.
Alex
Υ.Γ. Ευχαριστώ όλους όσους με πήραν τηλ να μάθουν αν είμαι καλά, και ιδιαίτερα Κλεοπάτρα, Μάνο και Σωτήρη για την βοήθεια τους. Η μάλλον όχι την Κλεοπάτρα, μούκαψε όλη την βενζίνη η ρουφιάνα.
περαστικά...
,,,Χρονια πολλα Αλεξανδρε. 
